15.1.19

Η Συμφωνία των Πρεσπών, η προδοσία και η θανατική ποινή




Γράφει ο συνεργάτης μας Ιωάννης Αμπατζόγλου*
Πλησιάζει η ώρα που η κυβέρνηση θα φέρει τη Συμφωνία των Πρεσπών στη Βουλή. Πολλές συζητήσεις γίνονται σχετικά με τις προθέσεις των βουλευτών να ψηφίσουν υπέρ ή κατά αυτής της συμφωνίας. Πριν από λίγες μέρες ακούστηκε από πλευράς του κόμματος «ΠΟΤΑΜΙ» ότι δεν υπάρχουν προδότες αλλά πατριώτες που συμφωνούν και πατριώτες που διαφωνούν με αυτή τη Συμφωνία. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι για ορισμένα θέματα υπεισέρχονται και άλλες παράμετροι, πέραν της προσωπικής απόψεως περί καλού ή κακού.
Το πρώτο που θα πρέπει να εξετάσουμε είναι κατά πόσο ισχύει η φράση ότι «όταν δίνω όνομα, δίνω και έδαφος».

Το όνομα «Μακεδονία» που προσπαθούν να λάβουν επίσημα οι Σκοπιανοί με τη συναίνεση της Ελλάδος δεν είναι ένα απλό όνομα, δεν είναι ένα παρατσούκλι. Είναι ένα όνομα που εμπεριέχει ιστορία τριών χιλιάδων χρόνων, ελληνική ιστορία. Οι Σκοπιανοί αυτό ακριβώς θέλουν να οικειοποιηθούν, όλο το φορτίο που κουβαλάει ο όρος «Μακεδονία» και με αυτόν τον τρόπο να καταφέρουν την εθνογένεσή τους. Την μαϊμού εθνογένεση. Την «Μακεδονοποίησή» τους. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού. Το επιχείρημα ότι η Συμφωνία των Πρεσπών ξεκαθαρίζει ότι «το Δεύτερο Μέρος» δηλ. τα Σκόπια δεν έχουν σχέση με τον αρχαίο πολιτισμό της βόρειας περιοχής της Ελλάδος, είναι απλά «στάχτη στα μάτια». Ο όρος «Μακεδονία» περιλαμβάνει όλο το πολιτισμικό φορτίο, την ιστορία, την γεωγραφία, τις παραδόσεις της Μακεδονίας, περιλαμβάνει τα πάντα που σχετίζονται με την Μακεδονία. Εάν οι Σκοπιανοί τα καταφέρουν και πάρουν αυτό τον όρο, τότε το επόμενο βήμα θα είναι να απαιτήσουν και τα ιστορικά εδάφη της Μακεδονίας. Θα ακρωτηριάσουν την πατρίδα μας και γεωγραφικά. Και όλα αυτά με αντιεπιστημονικότητες, με ψευτιές, με παπατζιλίκια. Καμία σχέση με την πραγματικότητα καμία σχέση με την ιστορία.
Εάν λοιπόν εμείς δώσουμε το όνομα «Μακεδονία» τελικά θα δώσουμε την ευκαιρία σε κάποιους να μας πάρουν και εδάφη. Επομένως εδώ μιλάμε για τον ορισμό της ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
Στη συνέχεια θα πρέπει να δούμε τι προβλέπει ο ποινικός μας κώδικας σε αυτή την περίπτωση, όταν δηλαδή δίνουμε την ευκαιρία να μας πάρουν εδάφη.
Εδώ ο νόμος είναι ξεκάθαρος όπως μας πληροφορεί η νομικός κ. Ειρήνη Μαρούπα. Συγκεκριμένα αναφέρει, ότι το αντίστοιχο ποινικό αδίκημα ονομάζεται «άμεση συνέργεια σε επιβουλή εδαφικής ακεραιότητας» και η ποινή που προβλέπεται είναι, ο ΘΑΝΑΤΟΣ (εδώ). Νέτα, σκέτα.
Υπάρχει η άποψη ότι οι βουλευτές που θα υπερψηφίσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών θα το πράξουν επειδή θεωρούν ότι η Συμφωνία αυτή είναι σωστή. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη, αυτή που μιλάει για αυτούς «που πισωπατήσαν και στης ντροπής τα έδρανα καθίσαν» και αυτοί θα είναι οι πρόθυμοι για μία ακόμη φορά. Θα είναι οι Εφιάλτες, οι Νενέκοι. Να μην τους διαφεύγει όμως ότι ο Εφιάλτης και ο Νενέκος χάρηκαν με τα υλικά ανταλλάγματα που αποκόμισαν από την προδοσία, μέχρι τη στιγμή που τους συνάντησαν ο Αθηνάδης και ο Σαγιάς, αντίστοιχα. Τότε η χαρά τους κόπηκε απότομα. Αυτή είναι η μοίρα των προδοτών.
Η επαίσχυντη και προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών ΔΕΝ πρέπει να περάσει και για αυτό θα φροντίσουν οι Έλληνες… και ο νοών νοείτω…


Υ.Γ.: Σε κάθε περίπτωση όσοι στήριξαν και προώθησαν τη Συμφωνία των Πρεσπών, θα πρέπει να δικαστούν από την ελληνική δικαιοσύνη και να τιμωρηθούν όπως προβλέπουν οι νόμοι του κράτους μας. Οι Έλληνες θα ζούμε για να δούμε όλους αυτούς τους Νενέκους να δικάζονται.

*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του ΔΠΘ και Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης. Συμμετείχε στις διαμαρτυρίες στο Πισοδέρι στις 17 Ιουνίου 2018 τη στιγμή κατά την οποία στις Πρέσπες παραδίδονταν το όνομα της Μακεδονίας στους Σκοπιανούς. Ήταν αυτός που βιντεοσκόπησε με το κινητό του τον αιμόφυρτο διαδηλωτή ο οποίος τυλιγμένος με την αιματοβαμμένη σημαία των Μακεδονικών Συνταγμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου έγινε viral και ευαισθητοποίησε την Ελληνική και Διεθνή κοινή γνώμη. Έχει δημιουργήσει ομάδα στο Facebook με τίτλο «Πισοδέρι 2018 Επιτροπή Αγώνα».