Άρθρο Γνώμης Αργυρής Ξέρρα*
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα,
πρώτη γιορτή του χρόνου..
Πρώτη και τελευταία.
Από τις αρχές του Δεκέμβρη,
του γιορτινού μήνα, όπως τον αποκαλούμε, ξεκινά μία περίοδος γιορτών με
διάφορες σημασίες και νοήματα. Στις 4 του μήνα έχουμε την γιορτή της Αγίας
Βαρβάρας, η οποία είναι η προστάτιδα του πυροβολικού ,στις 6 η γιορτή του Αγίου
Νικόλαου, προστάτη των ναυτικών και του οποίου, την εικόνα βρίσκουμε σε πολλά
μικρά και μεγάλα καράβια. Και η περίοδος αυτή των γιορτών τελειώνει με τη
γιορτή του Αι Γιαννιού στης 7 του Γενάρη, για τον οποίο Γιάννη που γιορτάζει
εκείνη τη μέρα έχει γραφτεί πλειάδα παροιμιών, λόγω ότι είναι ένα πολύ γνωστό και
οικείο όνομα του τόπου μας.
Οι παραδόσεις μας μακραίνουν με την πάροδο των χρόνων και
προσαρμόζονται πάντα με τις συνήθειες της κάθε εποχής. Η παρασκευή των γλυκών,
ο στολισμός του σπιτιού, με το δέντρο και τα πολλά φωτάκια, οι θερμές ευχές ,
για υγεία, αγάπη, ειρήνη, η αγορά δώρων, για τα αγαπημένα μας πρόσωπα , οι
μουσικές και τα κάλαντα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, όλη αυτή η
γιορτινή διάθεση μας φέρνει μια χαρά και μία ψυχική ευφορία. Αυτή η ανησυχία
και η αναστάτωση πριν από τις γιορτές, μας χαροποιεί και μας χαλαρώνει. Η γιορτινή όψη της ατμόσφαιρας, οι στολισμένοι
δρόμοι με πολύ φως και χρώμα, είναι η φυγή μας για λίγο από τα καθημερινά και
τα συνηθισμένα.
Οι γιορτές των Χριστουγέννων και της
Πρωτοχρονιάς είναι γιορτές χαράς, αγάπης και προσμονής. Και φυσικά γιορτές για
όλους και όχι μόνο για τα παιδιά , όπως συνηθίζουμε να λέμε. Είναι γιορτές που
όλοι, μικροί μεγάλοι για τους δικούς του λόγους ο καθένας, κάτι περιμένουμε στο τέλος του χρόνου και
στην αρχή ενός άλλου, νέου. Ένα τέλος , το οποίο σηματοδοτεί και μία αρχή.
Είναι γιορτές γεμάτες
μηνύματα και σημασίες. Πρώτα από όλα συντελείται μία γέννηση, ένα θαύμα. Η
γέννηση του Θεανθρώπου , η οποία για μας τους χριστιανούς είναι πολύ σημαντική
και ιερή.
«Άγια νύχτα σε προσμένουν με χαρά οι
χριστιανοί».
Η γέννηση φέρνει τη χαρά, η χαρά φέρνει την
ευτυχία και η ευτυχία φέρνει την ελπίδα.
Είναι πολλές φορές, που τα
πολλά προβλήματα και οι δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε εδώ και λίγα χρόνια,
μας γονατίζουν, μας απογοητεύουν, με αποτέλεσμα να χάνουμε το θάρρος μας και
την ελπίδα για μία καλύτερη ζωή.
Με τη γέννηση του Χριστού
και ενός νέου χρόνου που ανατέλλει, γεννιέται και η ελπίδα ξανά.
Στο σημείο, που γεννήθηκε ο
Χριστός πάνω ψηλά στον ουρανό ξεπρόβαλλε ένα μεγάλο φωτεινό αστέρι. Ήταν το
αστέρι που οδήγησε τους μάγους και τους βοσκούς να βρουν τον Χριστό και να τον
προσκυνήσουν. Δεν είναι τυχαίο όταν στολίζουμε το δέντρο μας στην κορυφή του να
τοποθετούμε ένα μεγάλο αστέρι.
Τα αστέρια βγαίνουν ψηλά
στον ουρανό και μάλιστα την νύχτα. Φωτίζουν τη νύχτα μας και μας οδηγούν μέσα
σε αυτήν.
Αν κοιτάξουμε ψηλά ίσως
βρούμε και εμείς το δικό μας φωτεινό αστέρι , το οποίο θα μας οδηγήσει στους
στόχους μας και στην υλοποίησή τους.
Ή ακόμα να γίνουμε εμείς το
φωτεινό αστέρι, το οποίο θα φωτίζει και θα οδηγεί τις σκοτεινές ζωές των άλλων.
Θαύμα; Μα τα θαύματα
συντηρούν τη ζωή μας και γίνονται μόνο σε αυτούς που τα πιστεύουν.
«θα ξαναβρεθούμε μια μέρα
και τότε
όλα τα βράδια και όλα τα
άστρα κι όλα τα τραγούδια
θα ναι δικά μας».
Τάσος Λειβαδίτης
(απόσπασμα από το ποίημα «Αυτό
το αστέρι είναι για όλους μας»)
*Η Αργυρή Ξέρρα είναι Πολιτισμολόγος, Πτυχιούχος ΕΑΠ, Τμ.
Ανθρωπιστικών Σπουδών και Ελληνικός Πολιτισμός.
