Ξύπνησαν μνήμες στη Θεσσαλονίκη.Έργα αποκάλυψαν γραμμές του τραμ και οι μεγαλύτεροι θυμήθηκαν την ''σκαλομαρία''

Της Ευτέρπης Μουζακίτη

   

 Ένα επιφανειακό σκάψιμο ήταν αρκετό. Μερικές εργασίες λίγων ημερών αφαίρεσαν ...60 χρόνια στην οδό Αγίου Μηνά, στην καρδιά της Θεσσαλονίκης και το αποτέλεσμα προκάλεσε έκπληξη και συγκίνηση σε πολλούς 

    Η ανάπλαση της οδού  στο ιστορικό κέντρο της πόλης που βρίσκεται σε εξέλιξη, και οι εργασίες της έφεραν αναμνήσεις από μια άλλη Θεσσαλονίκη αυτή των αρχών του προηγούμενου αιώνα . Τα έργα που πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες έφεραν στην επιφάνεια τις παλιές ράγες του τραμ που περνούσε από την περιοχή καθώς και το παλιό πλακόστρωτο

    Σκουριασμένες ράγες του τραμ της Θεσσαλονίκης καθως και τμήματα από το παλιό πλακόστρωτο, φτιαγμένο από κυβολιθους, είναι οσα μπορει να δει κανείς αυτές τις μερες αν περάσει από την οδό Αγίου Μηνά, στο κέντρο της πόλης, μέχρι να τα ξανακαλύψουν οι σύγχρονες πλάκες. 

    Στο άκουσμα αυτής της είδησης, αρκετοί είναι οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης που θυμούνται και

νοσταλγούν τις μέρες που η πόλη είχε τραμ. Τον Μάιο του 1893 ξεκινάει η λειτουργία του τραμ ενώ το τελευταίο δρομολόγιο του έγινε στις 27 Ιουλίου 1957, καθώς αντικαταστάθηκε από τα λεωφορεία του ΟΑΣΘ. Κατά την διάρκεια της λειτουργίας του αποτελούταν από 3 γραμμές και 46 σταθμούς, με εμβληματικό αυτόν της Καμάρας, όπου το τραμ διερχόταν κάτω από την αψίδα του Γαλέριου.

     «Εμείς ήμασταν πιτσιρικάδες τότε. Ανέβαινα έκανα σκαλομαρία. Ξέρεις τι είναι αυτό; Ανεβαίναμε πίσω στο τραμ, ή και ανάμεσα στα δύο βαγόνια, εκεί που δεν μας έβλεπε ο οδηγός, για να μην κόβουμε εισιτήριο, και κατεβαίναμε από την Αγία Τριάδα στο κέντρο, περνάγαμε από την Λεωφόρο Στρατού, Λευκό Πύργο, Καμάρα…» θυμάται ο κύριος Μάνθος, συνταξιούχος γιατρός πια, που ζούσε από μικρός στην Θεσσαλονίκη.  «Όλοι έκαναν σκαλομαρία, εγώ έκανα και πήγαινα στην Ακαδημία» προσθέτει ο φίλος του ο Γιώργος Παπαδόπουλος, συνταξιούχος δάσκαλος.

    Το κεντρικό αμαξοστάσιο του Τραμ βρισκόταν στην περιοχή της Βασιλίσσης Όλγας, κοντά στο

κτίριο Casa Bianca, η οποία είναι γνωστή ακόμα με την ονομασία που χρησιμοποιούσαν τότε, Ντεπώ, που σημαίνει αποθήκη. Λίγο πιο πάνω, στην Χαριλάου υπάρχει μέχρι και σήμερα ο συνοικισμός «Τροχιοδρομικών», που πήρε το όνομα του από τους οδηγούς των τραμ που ονομαζόταν τροχιοδρομικοι. Όταν σταμάτησε η λειτουργία του τραμ, οι τροχιοδρομικοί πήραν ως αποζημίωση οικόπεδα στην περιοχή, συνεχίζει να μας αφηγείται ο κ Μάνθος.

    Τα τελευταία σημάδια από την εποχή του τραμ στην Θεσσαλονίκη είναι δυο βαγόνια, ένα εκ των οποίων είχε χρησιμοποιηθεί στην ταινία «Το λιβάδι που δακρύζει» του  Θόδωρου Αγγελόπουλου, που φυλάσσονται σε εγκαταστάσεις του Δήμου. Ωστόσο παρουσιάζουν έντονα σημάδια εγκατάλειψης και φθοράς λόγω του χρόνου, και η ανάγκη να γίνουν προσπάθειες για την διάσωση τους είναι επιτακτική.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

https://seleo.gr/.