Του συνεργάτη μας Δημήτρη Κωνσταντάρα
Όσο μεγαλώνεις, μαθαίνεις. Όσο διαβάζεις, μαθαίνεις. Και όσο ακούς, μαθαίνεις. Εκτός από κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων που μεγαλώνουν χωρίς να διαβάζουν, χωρίς να ακούνε και χωρίς να ενδιαφέρονται. Γι αυτό και δεν μαθαίνουν. Όπως οι άνθρωποι της πολιτικής. Και του ποδοσφαίρου. Και της τηλεόρασης. Που δεν μαθαίνουν ούτε απ΄ τα λάθη τους.
Πάρτε για παράδειγμα την τηλεοπτική σειρά « Πέτα τη φριτέζα» που προβάλλει ο ΑΝΤ1. Και βρίσκεται ήδη στο δέκατο πέμπτο επεισόδιο. Κι όσοι το έχουν δει – και είναι εκατοντάδες χιλιάδες έμαθαν ότι ένας διαβητικός τρώει για μεσημεριανό δυο σπαράγγια , λιποθυμάει εάν φάει ένα γλυκό και παθαίνει κρίση όταν βλέπει μια… μπριζόλα.
Έμαθα γιατί διάβασα διάβασα στο μεγαλύτερο ηλεκτρονικό ΜΜΕ για την αναπηρία , το www.meallamatia.gr. την επιστολή διαμαρτυρίας που έστειλε ο Σύλλογος Νέων Διαβητικών στους συντελεστές της “ Φριτέζας». Βέβαια οι υπογράφοντες την επιστολή αγνοούν πιθανότατα ότι αυτή είναι η σημερινή «Ελληνική» τηλεόραση, αυτά τα μηνύματα «περνάει» και αυτές τις ευαισθησίες έχει. Η επιστολή εστάλη με αφορμή το γράμμα μίας μητέρας ενός 28χρονου διαβητικού, που εξέφρασε τη διαμαρτυρία της για τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται από τη «Φριτέζα» ένας έφηβος διαβητικός και ο τρόπος ζωής του.
Η επιστολή είναι σοβαρή, καταγγελτική αλλά και πολύ μεγάλη για να χωρέσει σε ένα άρθρο , μπορείτε όμως να τη διαβάσετε στο www.meallamatia.gr. H μητέρα επιστολογράφος αναφέρει μεταξύ άλλων: « Ο (τηλεοπτικός) ρόλος του διαβητικού παιδιού είναι ό,τι πιο άστοχο έχω δει. Ο γιος μου είναι 28 ετών και είναι 24 χρόνια διαβητικός. Η προσέγγισή σας είναι λάθος. Δεν ενδιαφερθήκατε μάλλον να μάθετε για τον διαβήτη. Δείχνετε ένα παιδί που τρώει για μεσημεριανό μόνο 2 σπαράγγια δίπλα στον πατέρα που τρώει ένα πλούσιο πιάτο, και στο επόμενο επεισόδιο λιποθυμά γιατί τρώει ένα γλυκό. Στη συνέχεια αναφέρετε ότι ο διαβήτης είναι πολύ «σοβαρή» αρρώστια.»
Πείτε μου τώρα με ειλικρίνεια: Είναι αυτά σοβαρά πράγματα; Κανείς από το επιτελείο της εκπομπής η του καναλιού δεν γνωρίζει τις προόδους των επιστημών, κυρίως της Ιατρικής τα τελευταία 25- 30 χρόνια; Έπρεπε να τους τα γράψει η μητέρα του διαβητικού και ο Σύλλογος Νέων Διαβητικών και να τους λένε ότι « δεδομένου ότι δεν αντιληφθήκαμε έως σήμερα να έχετε δώσει κάποια απάντηση θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε όπως και το ακροατήριο που παρακολουθεί τη σειρά σας ,για τα σημερινά δεδομένα, ιατρικά ανθρώπινα και κοινωνικά που αφορούν στην χρόνια νόσο του Σακχαρώδη Διαβήτη».
Και το κάνουν με θαυμαστή ακρίβεια, σοβαρότητα και αξιοπρέπεια όπως μπορείτε να διαβάσετε στο meallamatia.gr και να προσέξετε κυρίως την κατάθεση του συλλόγου ότι «…. ο τρόπος που παρουσιάζεται ο έφηβος της σειράς δεν έχει σχέση με τον σημερινό έφηβο ο οποίος έχει σακχαρώδη διαβήτη. Σήμερα, τα ιατρικά δεδομένα και η αλματώδης εξέλιξη δίνει τη δυνατότητα στο διαβητικό παιδί ή ενήλικα να μην στερείται τίποτα. Ούτε καν το γλυκό. Οι σύγχρονοι διατροφολόγοι σε συνεργασία με τους διαβητολόγους δίνουν τα απαραίτητα εφόδια στο διαβητικό παιδί –έφηβο ή ενήλικα να γνωρίσει το σύστημα υπολογισμού των μονάδων ινσουλίνης μετρώντας την ποσότητα των υδατανθράκων που έχει η κάθε τροφή».
Ιδιαίτερα σημαντικό σημείο - που φυσικά οι «δημιουργοί» της σειράς αγνοούν, ελπίζω εν αγνοία τους : « Ο διαβητικός έφηβος, ειδικά με τα νέα θεραπευτικά δεδομένα και την τεχνική εκπαίδευση, ασκείται και συμμετέχει σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες. Φτάνει έως και τον πρωταθλητισμό σύμφωνα με παραδείγματα που έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο. Ενδεικτικά αναφέρουμε τον κορυφαίο τενίστα Mπγιον Μποργκ, τον ποδοσφαριστή Νacho Fernandez , τον Γκάρι Χολ Τζούνιορ πρωταθλητής κολύμβησης και άλλους που βρίσκονται στο μακρύ κατάλογο πρωταθλητών με σακχαρώδη διαβήτη».
Η επιστολή – και κυρίως τα στοιχεία που περιέχει- αποτελεί πραγματικό κόλαφο για τους δημιουργούς της σειράς και φυσικά εκθέτει – όχι ανεπανόρθωτα αλλά βαρύτατα- το κανάλι που την προβάλλει. Και δεν είναι η πρώτη φορά που η ελληνική μυθοπλασία ( οι σειρές δηλαδή της τηλεόρασης) πιάνεται αδιάβαστη, πρόχειρη, προκλητικά αδιάφορη και αποσπασματική. Και όσον αφορά τις πάσης φύσεως αναπηρίες, μας γυρίζει πενήντα-εξήντα χρόνια πίσω, όταν κωμωδίες - υποτίθεται- του ελληνικού κινηματογράφου παρουσίαζαν τυφλούς επαίτες να κάθονται σ΄ένα σκαμνάκι και να κρατούν ένα αναποδογυρισμένο καπέλο ζητιανεύοντας με τη γνωστή φράση «Ελεήστε τον αόμματο», ενώ με την άκρη του …ματιού τους, κοιτάζουν κάποιες ωραίες γυναίκες που περνούν από μπροστά τους.
