 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Κατά την ομιλία του στο συνέδριο του SPD στο Βερολίνο – σ’ αυτή που ανακάλυψε το… καθαρό μυαλό του – ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στην Συμφωνία των Πρεσπών, σημειώνοντας ότι ο ίδιος και ο Ζάεφ είναι… προοδευτικοί ηγέτες.
Επιμένοντας να κάνει ότι δεν βλέπει πως οι Σκοπιανοί ΔΕΝ αλλάζουν το Σύνταγμά τους (βάζοντας μάλιστα και ως όρο για να ισχύσει αυτή η κουτσουρεμένη αναθεώρηση που διατηρεί όλα τα αλυτρωτικά στοιχεία την… επικύρωσή της προηγουμένως από την Ελλάδα), ο κ. Τσίπρας δήλωσε:
«Είναι η πρώτη φορά μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας που μια διαφορά επιλύεται με μια αποφασιστική ήττα του εθνικισμού και στις δύο πλευρές των συνόρων».
Δεν είναι μόνο ότι προκαλεί οργή η επίσημη αυτή δήλωση δια της οποίας παραδέχεται ότι υπάρχει αλυτρωτισμός και από την πλευρά της Ελλάδας – εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι.
Είναι ότι ο Τσίπρας κάνει πως δεν βλέπει πως σκοπιανός αλυτρωτισμός (ο οποίος θα ενισχυθεί από την δήθεν αναθεώρηση των Σκοπιανών, που προβλέπει ότι «η Πολιτεία μεριμνά για τους ανήκοντες στον “μακεδονικό” λαό που ζουν στο εξωτερικό», σε αντίθεση με το ελληνικό Σύνταγμα που προβλέπει μέριμνα για τον απόδημο ελληνισμό και όχι για… ανήκοντες στον ελληνικό λαό) φουντώνει στο εσωτερικό της Ελλάδας.
Την επομένη ακριβώς της ημέρας που ο Τσίπρας μιλούσε για «ήττα του εθνικισμού», στις 11 Νοεμβρίου δηλαδή, οι του Ουράνιου Τόξου της Φλώρινας, που δηλώνουν «Έλληνες πολίτες εθνικά “Μακεδόνες”» πραγματοποίησαν (στο Горно Врбени/Eksi Su/Ξινό Νερό Φλώρινας, παρακαλώ), το 3ο τους συνέδριο το οποίο:
-Ενέκρινε την συμμετοχή του κόμματος στις επικείμενες ευρωεκλογές, υπό την προϋπόθεση ότι θα πληρούνται συγκεκριμένες πολιτικές και οικονομικές προϋποθέσεις.
-Κάλεσε όλες τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας που μοιράζονται το όραμα για μια δημοκρατική Ελλάδα που θα σέβεται και θα προστατεύει την εθνική και γλωσσική διαφορετικότητα να συστρατευθούν με τους εθνικά Μακεδόνες σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση.
Και ενέκρινε ομόφωνα ψήφισμα με το οποίο καλείται η χώρας μας:
1. Να αναγνωρίσει επιτέλους την εθνική μακεδονική της μειονότητα.
2. Να εισάγει τη μακεδονική γλώσσα στην δημόσια εκπαίδευση, στις περιοχές όπου αυτή ομιλείται.
3. Να επιτρέψει άμεσα την άνευ όρων επιστροφή των Μακεδόνων πολιτικών προσφύγων, κλείνοντας έτσι οριστικά και αμετάκλητα ένα ανθρωπιστικό ζήτημα που αποτελεί παράλληλα και την τελευταία ανοικτή πληγή του εμφυλίου πολέμου.
4. Να προχωρήσει άμεσα στην νομιμοποίηση της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού, όπως επιτάσσουν οι καταδικαστικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
5. Να χρησιμοποιήσει την εθνική και γλωσσική διαφορετικότητα ως φορείς ανάπτυξης, ειρηνικής συνύπαρξης και ευημερίας στα πρότυπα των όσων εφαρμόζονται ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι ως πηγές συνεχών και απαράδεκτων διακρίσεων.
Και στο τέλος μας προειδοποίησαν:
«Ο αγώνας μας συνεχίζεται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση!
Силно! Напред! Успех!»
Δηλαδή, την ώρα που ο Τσίπρας υπερηφανευόταν για το τέλος των εθνικισμών, αποδεικνυόταν πως εξαιτίας του πήραν αέρα όλοι αυτοί που ζητούν αναγνώριση «εθνικής μακεδονικής μειονότητας»!
