Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Την περασμένη εβδομάδα, μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου παρουσίασαν στη Βουλή την έκθεσή τους για τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις φορέων της γενικής κυβέρνησης προς τρίτους.
Η έρευνά τους έγινε μετά από απαίτηση των δανειστών και αφορούσε την περίοδο από τον Δεκέμβριο του 2016 ως και τον Αύγουστο του 2018.
Και όπως αποκαλύφθηκε, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του κράτους προς τρίτους από 4,759 δις στις 31 Δεκεμβρίου 2016 έφθασαν τα 6,26 δις τον Αύγουστο του 2018.
Προσέξτε τώρα: Στο τέλος του 2012, τα ληξιπρόθεσμα που είχε παραλάβει η κυβέρνηση Σαμαρά ήταν 9,6 δις. Σε δύο χρόνια, το 2014 δηλαδή, είχαν πέσει στα 3,6 δις. Δηλαδή, στα δύο χρόνια της κυβέρνησης Σαμαράς έπεσαν στην αγορά μέσω επιστροφής χρημάτων στους πολίτες έξι δις.
Αλλά σήμερα, τα ληξιπρόθεσμα ξαναπήγαν στα 9,6 δις, παρά το γεγονός ότι 7 δις από τα δάνεια χρησίμευσαν για την αποπληρωμή τους.
Τι γίνεται, λοιπόν, εδώ; Είναι αυτό έξοδος από το μνημόνιο; Έτσι φτιάχνονται τα «μαξιλάρια»; Έτσι σχηματίζονται τα πλεονάσματα;
Διότι, όπως όλοι θυμόμαστε, η κυβέρνηση Σαμαρά και τα ληξιπρόθεσμα κατέβαλλε και πλεόνασμα είχε.
Και τρεις «λεπτομερειούλες»:
Σύμφωνα με την έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου:
-Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τη διετία 2016-2017 έγιναν συνολικά 431 απευθείας αναθέσεις έργων, ύψους περίπου 5,4 εκ. ευρώ.
-Η αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών στα νοσοκομεία οφείλεται στις μη νόμιμες διαδικασίες αναθέσεων των δημοσίων συμβάσεων και των προμηθειών.
-Η ΣΤΑΣΥ απώλεσε έσοδα ύψους 10 εκατ. ευρώ, αποτέλεσμα της λαθρεπιβίβασης και της εισιτηριοδιαφυγής.
Κατά τα λοιπά, τους φταίει το «παλιό σύστημα»…