 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Η ανοιχτή επιστολή «προς τους πολίτες της Μακεδονίας» που ο Αμερικανός πρώην Πρόεδρος Τζορτζ Μπους έστειλε, όπου δεν παραλείπει να δηλώσει την υπερηφάνεια του για το γεγονός ότι η χώρα του αναγνώρισε τη χώρα αυτή με το συνταγματικό της όνομα το 2004, καθώς και η αναφορά του στην «απογοήτευση» που ένιωσε το 2008 στο Βουκουρέστι (με το γνωστό βέτο Καραμανλή), αποδεικνύει πόσες πολλές πιέσεις είχαν δεχθεί όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις – με πρώτη την κυβέρνηση Καραμανλή – αλλά δεν ενέδωσαν!
Οι δηλώσεις Κοτζιά κατά τη συνάντησή του με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Χάικο Μάας, όπου κατέφυγε στους… Γκαίτε, Σίλλερ και Βίλλυ Μπραντ και η εκ μέρους του «διαβεβαίωση» ότι «στις δικές μας διαπραγματεύσεις πήραμε πολλά περισσότερα από ό,τι ζητούσαν εκείνοι. Και πήραμε όλα όσα ζητούσαν στο παρελθόν, όταν κάνανε διαπραγματεύσεις», δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι Σκοπιανοί πήραν ακριβώς όσα διαχρονικά ζητούσαν και η Ελλάδα δεν τους έδινε – γι’ αυτό και δεν βρισκόταν «λύση».
Η πραγματικότητα είναι πως τέτοια «λύση», με παραχώρηση γλώσσας και ταυτότητας θα μπορούσε να είχε δοθεί από την πρώτη στιγμή.
Γιατί γλώσσα και ταυτότητα ζητούσαν, συχνά παραμερίζοντας το θέμα του ονόματος (το οποίο πράγματι αποτελεί το όχημα για τα άλλα δύο).
Μια σειρά από γεγονότα αποδεικνύουν πως δεν ισχύουν όσα λέει ο κ. Κοτζιάς – ότι τάχα πήραμε περισσότερα από τους Σκοπιανούς:
- Την 1/5/2008, ο τότε πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, έδωσε στη δημοσιότητα το πρόγραμμα του κόμματός του ενόψει των εκλογών της 1ης Ιουνίου, στο οποίο τονίζεται ότι δεν θα αποδεχθεί ιδέες και προτάσεις, οι οποίες θα πλήξουν «τη μακεδονική εθνική ταυτότητα, το μακεδονικό έθνος και τη μακεδονική γλώσσα».
Αυτά δεν πήραν;
- Στις 3/6/2008 ο απερχόμενος ΥΠΕΞ Α. Μιλόσοσκι τόνισε ότι «αν η Αθήνα αποδεχτεί την πραγματικότητα, την οποία συχνά αμφισβητεί, σχετικά με το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού του μακεδονικού έθνους, το οποίο ομιλεί μακεδονική γλώσσα, θα διευκολύνει τη δυνατότητα προόδου για την εξεύρεση λύσης. Όμως, αν συνεχίσει να αρνείται το δικαίωμα του εθνικού μας αυτοπροσδιορισμού, θεωρώ πως κάτι τέτοιο θα περιπλέξει ακόμη περισσότερο τις προσπάθειες για την από κοινού αναζήτηση λύσης. Δυστυχώς, οι πράξεις τους δεν μας διαβεβαιώνουν ούτε δημιουργούν αισιοδοξία ότι η Αθήνα έχει κίνητρο για μια λογική λύση».
- Στις 14/7/2008, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, με επιστολή του προς Κ. Καραμανλή, θέτει θέμα «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα και εγείρει ζητήματα επιστροφής περιουσιών, αναγνώρισης «μακεδονικής» γλώσσας και χορήγησης υπηκοότητας.
- Στις 15/7/2008, η ΥΠΕΞ Ντ. Μπακογιάννη, σχολιάζοντας την επιστολή του πρωθυπουργού της ΠΓΔΜ προς τον Κ. Καραμανλή, δήλωσε ότι «ο Ν. Γκρούεφσκι προσπαθεί συνειδητά να υποσκάψει τα θεμέλια της διαπραγμάτευσης, η οποία διεξάγεται με πολύ συγκεκριμένους όρους. Ο ακραίος εθνικισμός σπέρνει ανέμους και θερίζει θύελλες».
- Στις 18/7/2008, ο Κ. Καραμανλής, στην απαντητική του επιστολή προς τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει και ποτέ δεν υπήρξε «μακεδονική» μειονότητα στην Ελλάδα και ότι κάθε αντίθετος ισχυρισμός είναι απόλυτα αθεμελίωτος και πολιτικά υποκινούμενος, χωρίς σεβασμό στην ιστορική πραγματικότητα της περιοχής. Για το θέμα της διεκδίκησης των περιουσιών που έθεσε ο Ν. Γκρούεφσκι, ανέφερε ότι οιοσδήποτε θα μπορούσε να κάνει χρήση της δυνατότητας νομίμου προσφυγής στα Δικαστήρια, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τόνισε ότι η επιστολή Γκρούεφκσι απέχει πολύ από το να προωθεί τις διαπραγματεύσεις και τις σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα και εγείρει ανύπαρκτα και απολύτως αβάσιμα ζητήματα που αντιστρατεύονται τις εργώδεις προσπάθειες που έχει καταβάλλει η Ελλάδα και επιδιώκει παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις της χώρας μας και παρεκκλίνει από τους στόχους των εν εξελίξει διαπραγματεύσεων. Επισήμανε ότι το μέλλον των βαλκανικών κρατών βρίσκεται στους ευρωπαϊκούς και ευρω-ατλαντικούς θεσμούς και όχι σε εθνικιστικές λογικές μίας εποχής που έχει ανεπιστρεπτί περάσει και που πρέπει να μείνει οριστικά πίσω στο παρελθόν. Επανέλαβε ότι είναι ένα το θέμα της διαπραγμάτευσης, η ονομασία και παρατήρησε ότι η Ιστορία κρίνει τους ηγέτες από το πώς αίρονται στο ύψος των προκλήσεων και αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Τέλος, σημείωσε ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τη θετική στάση και το εποικοδομητικό πνεύμα του Ν. Γκρούεφσκι. Ο Κ. Καραμανλής κοινοποίησε την επιστολή στον ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν και η ΥΠΕΞ Ντ. Μπακογιάννη στον ΓΓ του ΝΑΤΟ Γιαπ Ντε Χοπ Σέφερ, στον αρμόδιο Επίτροπο της ΕΕ για τη διεύρυνση Ό. Ρεν και στον γάλλο ΥΠΕΞ και προεδρεύοντα της ΕΕ Μπ. Κουσνέρ.
- Στις 27/7/2008, ο ΥΠΕΞ της ΠΓΔΜ Αντ. Μιλόσοσκι απέστειλε επιστολή προς τον αρμόδιο για την πολυγλωσσία επίτροπο της ΕΕ Λ. Όρμπαν, από τον οποίο ζητά να στηρίξει «τα αιτήματα των εκπροσώπων της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την προστασία και την προώθηση της μακεδονικής ως μειονοτικής γλώσσας».
-Στις 24/4 2009, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι, σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό των Σκοπίων «Σίτελ», ανέφερε: «Σε περίπτωση που παρουσιαστεί πρόταση για ονομασία “Βόρεια Δημοκρατία της Μακεδονίας” για όλες τις χρήσεις και εφόσον η πρόταση αυτή παρουσιαστεί επίσημα στο μεσολαβητή Μ. Νίμιτς, εγώ θα τη θέσω σε δημοψήφισμα. Αν σας ενδιαφέρει η προσωπική μου θέση, εγώ θα ψηφίσω κατά».
Άρα και ο Γκρούεφσκι δεχόταν το συγκεκριμένο όνομα και θα το έθετε σε δημοψήφισμα, επομένως θα αποδεχόταν και το αποτέλεσμά του, παρά το ότι έλεγε ότι διαφωνούσε!
-Στις 14/12/2010, ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκ. Ιβάνοφ, είπε ότι το πρόβλημα με την ονομασία δημιουργήθηκε και συντηρήθηκε από την Ελλάδα. Επανέλαβε ότι η εύρεση κοινά αποδεκτής λύσης δεν γίνεται να αφορά τη γλώσσα και την εθνική ταυτότητα των «Μακεδόνων» και εκτίμησε ότι ο διάλογος με την Ελλάδα έχει αποκτήσει δυναμική, το τελευταίο διάστημα.
-Στις 21 Μαΐου 2012, ο υπουργός Εξωτερικών, Π. Μολυβιάτης, μετά τη λήξη των εργασιών της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στο Σικάγο, είπε ότι στα συμπεράσματα της Συνόδου, επαναβεβαιώθηκε ρητά η απόφαση του Βουκουρεστίου (2008) ότι για να ενταχθεί η ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, θα πρέπει να επιλυθεί πρώτα το ζήτημα της ονομασίας, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, καθώς και ότι η επίτευξη λύσης θα συμβάλει στη σταθερότητα και στην ασφάλεια της περιοχής. Ο κ. Μολυβιάτης έκανε λόγο για ορισμένες παρασκηνιακές, μεμονωμένες απόπειρες να αλλοιωθεί η απόφαση του Βουκουρεστίου, οι οποίες απέτυχαν. Σύμφωνα με πληροφορίες η Τουρκία προσπάθησε να συμπεριληφθεί στο ανακοινωθέν της Συνόδου του Σικάγο η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ότι η Ελλάδα στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι παραβιάσει την Ενδιάμεση Συμφωνία, θέτοντας βέτο στην ένταξη των Σκοπίων.
-Στις 24 Ιουνίου 2012: Ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκιόργκι Ιβάνοφ, σε συνέντευξή του στο Euronews, ανέφερε ότι «η Ελλάδα θα πρέπει να αποδεχθεί την πραγματικότητα, που αποκαλείται "Δημοκρατία της Μακεδονίας", όπου ζουν Μακεδόνες, οι οποίοι μιλούν τη μακεδονική γλώσσα». Ερωτηθείς για την τοποθέτηση αγαλμάτων αρχαίων ηρώων στα Σκόπια, απάντησε: «Είμαστε μέλος της UNESCO και αυτό μας υποχρεώνει να διατηρούμε και να προστατεύουμε την πολιτιστική κληρονομιά, που έχει βρεθεί στο έδαφός μας. Δεν φταίμε εμείς που υπάρχει τόση πολλή ιστορία στην περιοχή μας».
-Στις 19/10/2008, η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» αποκάλυψε έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σύμφωνα με το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση είχε τον περασμένο Ιούλιο στενή συνεργασία με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Μπ. Τσερβένκοφσκι για τη διαμόρφωση ενός πλαισίου λύσης για το θέμα της ονομασίας, το οποίο, όπως αποδεικνύεται αποτελεί το βασικό κορμό της πρότασης Νίμιτς που παρουσιάστηκε στις δύο πλευρές. Η αμερικανική πρόταση προέβλεπε την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για χρήση σε διεθνείς οργανισμούς και ενδεχομένως στις διμερείς σχέσεις με τις χώρες που δεν επιθυμούν το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επίσης, η «μακεδονική εθνικότητα και γλώσσα» προβλεπόταν να κατοχυρωθεί σιωπηρά μέσω παραρτήματος στο ψήφισμα του ΣΑ του ΟΗΕ που δεν υπόκειται σε έγκριση της Ελλάδας.
Επομένως, αν ισχύει αυτό που υποστηρίζει ο κ. Κοτζιάς, ότι τάχα η γλώσσα είχε δοθεί από το 1977, γιατί θα αναζητούσαν λύση μέσω του ΟΗΕ;
-Στις 26 Ιουνίου 2012: Ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νίκολα Γκρούεφσκι, μιλώντας σε τηλεοπτικό σταθμό της χώρας του, ανέφερε: «Η Ελλάδα ασκεί πολιτική γενοκτονία εναντίον μας. Αυτό που κάνει η Ελλάδα αφορά τη μοίρα των ανθρώπων, παρεμποδίζει την ένταξή μας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ και όλα τα οφέλη που μπορούμε να έχουμε». Επίσης, σημείωσε ότι ο Αντ. Σαμαράς, το 1991, ως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, από κοινού με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, «δημιούργησε το πρόβλημα της ονομασίας» και προσέθεσε ότι «με δεδομένο το πολιτικό παρελθόν του κ. Σαμαρά σε αυτό το θέμα, δεν περιμένει πολλά από αυτόν».
-Στις 3 Ιουλίου 2013, ο Γκρούεφσκι, πρότεινε -με επιστολή που απέστειλε στον πρωθυπουργό, Αντ. Σαμαρά- τη σύσταση ομάδων εργασίας με επικεφαλής τους ίδιους για να αναζητήσουν λύση στο θέμα της ονομασίας. Ακόμη, ανέφερε ότι οι διαπραγματεύσεις αυτές θα διεξαχθούν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, ενώ ζήτησε από τον κ. Σαμαρά να υποστηρίξει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της ΠΓΔΜ με την ΕΕ.
-Στις 18 Ιουλίου 2013, ο πρωθυπουργός, Αντ. Σαμαράς, σε απαντητική επιστολή που απέστειλε στον ομόλογό του της ΠΓΔΜ, Ν. Γκρούεφσκι, τόνισε ότι το ζήτημα της επίλυσης της ονομασίας είναι θέμα πολιτικής βούλησης και όχι διαδικασίας. Ο κ. Σαμαράς απέρριψε την πρόσκληση του κ. Γκρούεφσκι για απευθείας συναντήσεις των δύο ηγετών, λέγοντας ότι ανάλογες συναντήσεις, για να μην εξελιχθούν σε «ασκήσεις δημοσίων σχέσεων», θα πρέπει να συνοδεύονται «από χειροπιαστά στοιχεία πολιτικής δέσμευσης». Επίσης, απέρριψε την πρόταση για τη δημιουργία ενός ακόμη μηχανισμού διαπραγμάτευσης, πέραν της ομάδας που ήδη υφίσταται υπό τον ΟΗΕ, προσθέτοντας ότι δεν είναι η Ελλάδα που παρεμποδίζει την ενταξιακή πορεία της χώρας προς την ΕΕ αλλά η ίδια η ΕΕ, καθώς έχει αντιρρήσεις για την πρόοδό της. Ακόμη, τόνισε ότι η ελληνική πλευρά έχει καταδείξει τη βούλησή της για εμπέδωση των σχέσεων καλής γειτονίας, αντίθετα η ρητορική και οι πράξεις της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ που όχι μόνο θέτουν εμπόδια στην κατανόηση μεταξύ των δύο πλευρών, αλλά στρέφουν το λαό της γειτονικής χώρας εναντίον της Ελλάδας.
-Στις 19 Ιουλίου 2013, ο πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Γκ. Ιβανόφ, κληθείς να σχολιάσει την απαντητική επιστολή του πρωθυπουργού, Αντ. Σαμαρά προς τον Σκοπιανό ομόλογό του, Ν. Γκρούεφσκι, ανέφερε ότι «η επιστολή του Έλληνα πρωθυπουργού, επιβεβαιώνει αυτό που λέμε: ότι η "Μακεδονία" δεν έχει με ποιον να συνομιλήσει για να βρεθεί λύση στο θέμα του ονόματος». «Ο διάλογος είναι ο μοναδικός τρόπος για να ξεπεραστούν οι διαφωνίες. Όλες οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε απορρίπτονται από την ελληνική πλευρά. Δεν πρέπει να αναμένεται τίποτε το διαφορετικό από έναν άνθρωπο που πριν από δύο δεκαετίες δημιούργησε το πρόβλημα και τώρα θέλει να αποφύγει την επίλυση του», συμπλήρωσε ο Γκ. Ιβανόφ.
Τι προκύπτει από όλα αυτά; Ότι διαχρονικά οι Σκοπιανοί ενδιαφέρονταν περισσότερο για τη γλώσσα και την ταυτότητα, ότι το «Βόρεια Μακεδονία» σέρνεται από το 2008 και ότι κανένας πρωθυπουργός και κανένας υπουργός των Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας δεν δέχθηκε όλα όσα δέχθηκαν Τσίπρας, Καμμένος και Κοτζιάς.
