 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι τα πρώην μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ που έχουν μεταπηδήσει στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν ενταχθεί σε ένα ευρύτερο σχέδιο εγκλωβισμού των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στο κόμμα του κ. Τσίπρα, το οποίο πια έχει εξελιχθεί σε ένα επικίνδυνο μόρφωμα.
Το κάνουν εδώ και καιρό – με αιχμή του δόρατος τον κ. Κουρουμπλή – αλλά ο συντονισμός αποκαλύφθηκε πλήρως με αφορμή την επέτειο της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, στις 3 Σεπτεμβρίου.
Και είναι τόσο εμφανής ο συντονισμός, που όχι μόνο χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα, αλλά δεν διστάζουν να τα παραθέτουν την ίδια μέρα, με άρθρα τους στην ίδια εφημερίδα (Νέα Σελίδα).
Και για του λόγου το αληθές, ιδού ένα απόσπασμα από τον επετειακό άρθρο του Π. Κουρουμπλή:
«Οι προοδευτικές δυνάμεις σε ανθρώπινο κεφάλαιο που έμειναν μετά την Κατοχή και τον εμφύλιο πόλεμο, οι δυνάμεις που αντιστάθηκαν στη βία και τη νοθεία του κράτους της Δεξιάς, οι δυνάμεις του «1-1-4» και του Ανένδοτου αγώνα που συγκλόνισε τις ψυχές των Ελλήνων, οι δυνάμεις που αντιστάθηκαν στο ιουλιανό πραξικόπημα και στην αποστασία κατά της λαοπρόβλητης κυβέρνησης της Ενώσεως Κέντρου και οι δυνάμεις του Πολυτεχνείου αναζητούσαν πολιτική και κοινωνική έκφραση. Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ και η Διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη ήταν μια ιστορική, όπως αποδείχτηκε, αναγκαιότητα, την οποία εξέφρασε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Έτσι χτίστηκε ένα κίνημα που μπήκε σε όλες τις πόλεις και τα χωριά, στα σπίτια και τις ψυχές των περισσότερων ανθρώπων. Το κίνημα αυτό φούντωσε και δημιούργησε στη δεκαετία του ’70 τους όρους για την ανατροπή του πολιτικού κατεστημένου της χώρας, έδωσε θέση σε όλους τους απόκληρους και έφερε στην πολιτική εξουσία δυνάμεις που μέχρι τότε βίωναν τις συνέπειες του κοινωνικού και πολιτικού αποκλεισμού. Το ΠΑΣΟΚ εξέφρασε τους μη προνομιούχους Έλληνες και τους μετέτρεψε από παθητικούς αποδέκτες ρύθμισης της τύχης τους από τους άλλους σε ενεργούς και δημιουργικούς πολίτες που απαιτούσαν ρόλο και συμμετοχή στα τεκταινόμενα της ελληνικής κοινωνίας. Κεντρική προσπάθεια της πρώτης δεκαετίας ήταν η ανατροπή των κοινωνικών κατασκευών που περιθωριοποιούσαν τους ανθρώπους, καθώς και η μείωση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ, με τις μεταλλάξεις που είχε υποστεί στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού, δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί εκείνους που υπερασπίστηκαν τις αξίες του στις δεκαετίες του ’70, του ’80 και του ’90. Έτσι, ένα κίνημα που είχε μέσα του τον πολιτικό ερωτισμό και συσπείρωνε εκατομμύρια ανθρώπους γύρω του, βρέθηκε σε πλήρη κατάρρευση, γιατί η αναξιοπιστία υποκατέστησε την αξιοπιστία του».
Και απόσπασμα από το άρθρο της Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, που δημοσιεύθηκε την ίδια μέρα στην ίδια εφημερίδα:
«Η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ αναμφίβολα σφράγισε τη Μεταπολίτευση. Αν το 1974 σηματοδοτεί τη μετάβαση στη δημοκρατία, το 1981 αποτελεί την ουσιαστική θεσμική και κοινωνική της ολοκλήρωση και, κυρίως, την επανένωση της ελληνικής κοινωνίας ύστερα από εβδομήντα χρόνια διπλού διχασμού, τόσο προπολεμικά όσο και στη συνέχεια, μετά τον πόλεμο και τον Εμφύλιο. Με την ιδρυτική Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη 1974 και το τρίπτυχο «Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Κοινωνική Απελευθέρωση» συγκροτήθηκε ένα γνήσιο ριζοσπαστικό, λαϊκό, προοδευτικό Κίνημα. Πολιτικά συνένωσε αριστερές και σοσιαλιστικές δυνάμεις, αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα και ριζοσπάστες δημοκράτες. Κοινωνικά, με τη στρατηγική της Εθνικής Λαϊκής Ενότητας, εξέφρασε το όραμα της δημοκρατικής και κοινωνικής Αλλαγής, απευθυνόμενο στους πολλούς: εργαζόμενους, αγρότες, μικρομεσαίους επαγγελματίες, επιστήμονες, στους ανθρώπους του μόχθου, στην ξεχασμένη και καταπιεσμένη Ελλάδα, στις λαϊκές γειτονιές και στην περιφέρεια, στα νέα παιδιά με τα ριζοσπαστικά οράματα και την ορμή εκείνης της απελευθερωτικής περιόδου. Η νίκη του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ το 1981 εξέφρασε τις προσδοκίες και τους δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες πολλών ετών και γενεών. Στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ συναντήθηκαν η γενιά της Εθνικής Αντίστασης και το πνεύμα του ΕΑΜ, του Ανένδοτου αγώνα και του «1-1-4», της αντίστασης στη δικτατορία και του Πολυτεχνείου, καθώς και η μεταπολιτευτική γενιά της Αλλαγής. Η Ελλάδα γύρισε σελίδα. Εμπεδώθηκε η δημοκρατία, έγινε πράξη η εθνική συμφιλίωση και αναγνωρίστηκε η Εθνική Αντίσταση. Θεμελιώθηκαν το κοινωνικό κράτος και το ΕΣΥ, δόθηκε πνοή στην αποκέντρωση, στην περιφερειακή ανάπτυξη και στην Αυτοδιοίκηση. Κατοχυρώθηκαν τα δικαιώματα, από την ισότητα των δύο φύλων μέχρι τον ελεύθερο συνδικαλισμό. Υλοποιήθηκε μια νέα εξωτερική πολιτική ενεργής παρουσίας και πρωτοβουλιών αλλά και σκληρής αποτελεσματικής διαπραγμάτευσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο».
Οπότε ήλθε και η… σφραγίδα από τον Νίκο Παππά, ο οποίος μιλώντας την ίδια ημέρα, 3 Σεπτεμβρίου, στον Real FM, είπε:
«Σήμερα γιορτάζει η δημοκρατική Ελλάδα. Η 3η του Σεπτέμβρη ξεκίνησε ως η επέτειος από το μεγάλο κίνημα για την καθιέρωση Συντάγματος και ταυτίστηκε με την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εκ των πραγμάτων έλυσε το μείζον πολιτικό πρόβλημα με την πολιτική αλλαγή του 1981, κάτι που και εμείς μελετάμε ως ιστορικό φαινόμενο. Ωστόσο η σημερινή επέτειος ανήκει σε όλο τον δημοκρατικό κόσμο».
Με λίγα λόγια, η Αριστερά που καταβροχθίστηκε από το ΠΑΣΟΚ παίρνει τώρα την εκδίκησή της. Με πολιορκητικού κριούς από το κόμμα του Α. Παπανδρέου, βέβαια…
Τα συμπεράσματα δικά σας!
