 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Η προκλητική συμπεριφορά του Ζόραν Ζάεφ, πρώην δημάρχου της Στρούμιτσα και ηγέτη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος από τον Ιούνιο του 2013, ο ξεδιάντροπος τρόπος με τον οποίο σκορπίζει την προπαγάνδα του – όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και κυρίως στην Ελλάδα, όπου βρήκε πρόσφορο και φιλόξενο έδαφος, ελέω κυβέρνησης, στην ΕΡΤ – δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφιβολίες:
Οι Σκοπιανοί πέτυχαν αυτό ακριβώς που εδώ και χρόνια ζητούσαν (και δεν έπαιρναν): Εθνική ταυτότητα, γλώσσα και πρόσβαση στη θάλασσα δια της «Μακεδονίας του Αιγαίου».
Αυτό που επιδιώκουν τώρα, είναι η δημιουργία της «Μεγάλης Μακεδονίας». Γι’ αυτό και ο Ζάεφ ανακάλυψε πως εκτός από την Ελλάδα, την Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ, υπάρχει και ένα κομμάτι «Μακεδονίας» στην… Αλβανία – όπως περιχαρής μας ανακοίνωσε μέσω ΕΡΤ!
Οπότε, και οι Αλβανοί μπορούν να αισθάνονται ολίγον «Μακεδόνες» και ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Μιλάμε για καθαρά ληστρική, κομιταζίδικη συμπεριφορά. Μας «έδωσε» τον Μεγαλέξανδρο και έτρεξε να αρπάξει τους Κύριλλο και Μεθόδιο και να τους βάλει στο δικό του πάνθεον μαζί με διάφορους κομιτατζήδες «ήρωες του Ίλιντεν»!
Επομένως, όταν ο Τσίπρας λέει πως η Νέα Δημοκρατία ταυτίζεται με τις απόψεις του VMRO και του Γκρουέφσκι, η αλήθεια είναι ότι ο Ζάεφ πήρε όσα ακριβώς ζητούσε ο Γκρουέφσκι. Αν δείτε διαχρονικά τις δηλώσεις του τελευταίου, όπως και του πρόεδρου Ιβάνοφ, για ταυτότητα και γλώσσα μιλούν. Για «Μακεδόνες» και για «μακεδονική γλώσσα».
Άρα, αυτός που ταυτίζεται με τον Γκρουέφσκι είναι ο Τσίπρας που έδωσε όσα ζητούσε ο Γκρουέφσκι.
Και όταν ο Καμμένος λέει ότι δεν θα βρεθεί Αλβανός να ψηφίσει στο δημοψήφισμα, λέει ψέματα. Εδώ και πολλά χρόνια, ο Αλή Αχμέτι, αρχηγός του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος και πρώην ουτσεκάς, σύμμαχος σήμερα του Ζάεφ και μέχρι πρόσφατα σύμμαχος του Γκρουέφσκι – οι Αλβανοί μπαίνουν σε όποια κυβέρνηση τους προσφέρει υπουργεία - έχει δηλώσει πως συμφωνεί σε οποιοδήποτε όνομα, αρκεί η χώρα να μπει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Αυτή τη στιγμή αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είναι ο Αλβανός Οσμάνι και Πρόεδρος της Βουλής ο επίσης Αλβανός Τζαφέρι, ο οποίος μάλιστα ζητά επιμόνως να παρακαμφθεί ο Πρόεδρος Ιβάνοφ και η κύρωση της συμφωνίας να γίνει κατευθείαν με ΦΕΚ.
Δεν τους χωρίζει, λοιπόν, το θέμα του ονόματος – αφού πήραν όλα τα άλλα.
Απλά, η αλήθεια είναι πως αυτές οι δύο παρατάξεις μισιούνται θανάσιμα, τους χωρίζει αβυσσαλέο μίσος. Το μόνο που κοιτάνε είναι πώς θα βάλει ο ένας τον άλλο στη φυλακή.
Σύλληψη Ζάεφ
Πριν από δέκα χρόνια, τον Ιούλιο του 2008, ο Ζάεφ, ως δήμαρχος της Στρούμιτσα και αντιπρόεδρος της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης, είχε συλληφθεί για διαφθορά – είχε κατηγορηθεί για υπεξαίρεση 7,8 εκ ευρώ κατά την ανέγερση πολυκαταστήματος στη Στρούμιτσα. Τότε, κατά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Γκρουέφσκι, το κόμμα του Ζάεφ είχε αποφασίσει να μποϋκοτάρει τις συνεδριάσεις της Βουλής.
Αργότερα, τον Νοέμβριο του 2008, ο Ζάεφ είχε διαφωνήσει με την προσφυγή της κυβέρνησης Γκρουέφσκι στη Χάγη, σχετικά με το βέτο του Βουκουρεστίου. Σήμερα, επικαλείται εκείνη την απόφαση (μαζί με τον Τσίπρα και τον Κοτζιά) αν και τότε είχε κριθεί ότι το βέτο Καραμανλή παραβίαζε την Ενδιάμεση Συμφωνία, ωστόσο το δικαστήριο είχε απορρίψει το αίτημα της ΠΓΔΜ να απαγορευθεί στην Ελλάδα να επανέλθει με βέτο.
Όταν τον Ιούλιο του 2013, ο Αλή Αχμέτι είχε αποκαλύψει (επικαλούμενος ενημέρωση από τον Νίμιτς) ότι υπάρχει πρόταση για το όνομα «Άνω Δημοκρατία της Μακεδονίας», ο Ζάεφ είχε καταγγείλει ότι ο Γκρουέφσκι διαπραγματεύεται μυστικά και ότι είναι απαράδεκτο η σκοπιανή κοινή γνώμη να ενημερώνεται από τον ηγέτη των Αλβανών Αχμέτι. Τώρα, έλαβε ο ίδιος μέρος σε μυστικές διαπραγματεύσεις και ο Αχμέτι είναι σύμμαχός του.
Και τον Δεκέμβριο του 2013, είχε μαζί με τον Γκρουέφσκι καταψηφίσει πρόταση νόμου του Φιλελεύθερου Κόμματος για την κατάργηση του Ήλιου της Βεργίνας από τη σημαία της ΠΓΔΜ. Ο δε Αχμέτι ψήφισε «παρών». Σημειώστε ότι η Ενδιάμεση Συμφωνία απαγόρευε τη χρήση του συγκεκριμένου συμβόλου, αλλά οι Σκοπιανοί παραβίαζαν συστηματικά τον όρο, με διάφορα τερτίπια, όπως η… μείωση των ακτίνων του δεκαεξάκτινου ήλιου.
Τον Μάρτιο του 2014, ο Αλή Αχμέτι δήλωσε ότι δεν θα αναγνώριζε τον Πρόεδρο Ιβάνοφ και ζητούσε εκλογή προέδρου από τη Βουλή. Ως γνωστόν, ο Ιβάνοφ εξελέγη το 2009 και επανεξελέγη το 2014 και ορκίστηκε στις 12 Μαΐου 2014, με τον Ζάεφ και τον Αχμέτι να μποϋκοτάρουν τη συνεδρίαση. Ωστόσο, ο Αχμέτι έλαβε μέρος στην κυβέρνηση Γκρουέφσκι, την ώρα που ο Ζάεφ δεν αναγνώριζε το αποτέλεσμα των εκλογών της 27ηςΑπριλίου 2014.
Οι υποκλοπές και το «Πραξικόπημα»
Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Ζάεφ κατήγγειλε εκτεταμένες τηλεφωνικές υποκλοπές και έδωσε στη δημοσιότητα και το περιεχόμενό τους. Εναντίον του ασκήθηκε δίωξη με την κατηγορία της συνεργασίας με μυστική υπηρεσία ξένης χώρας, ενώ ο ίδιος δήλωσε πως πήρε τα στοιχεία από υπαλλήλους των μυστικών υπηρεσιών των Σκοπίων που «ανησυχούσαν για τη χώρα». Κατηγορήθηκε επίσης ότι σε συναντήσεις που είχε με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεφσκι, από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Νοέμβριο του 2014, επιχείρησε να τον εκβιάσει ζητώντας να σχηματιστεί μεταβατική κυβέρνηση και να προκηρυχτούν νέες εκλογές.
Εκείνη την περίοδο, η αστυνομία της ΠΓΔΜ γνωστοποίησε ότι σε επιχείρησή της, με την κωδική ονομασία "Πραξικόπημα", απέτρεψε προσπάθεια κατάλυσης της συνταγματικής τάξης της χώρας, στην οποία εμπλέκονταν τέσσερα άτομα, μεταξύ αυτών και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεφ. Οι τρεις από τους τέσσερις είχαν κριθεί προφυλακιστέοι, ενώ στον Ζάεβ απαγορεύθηκε η έξοδος από την χώρα και υποχρεώθηκε να παραδώσει το διαβατήριό του. Στο μεταξύ, παραμένει υπόδικος και για την παλιά υπόθεση διαφθοράς.
Τον Μάιο του 2016, ο Ιβάνοφ είχε δώσει αμνηστία σε όλους τους εμπλεκόμενους στο σκάνδαλο (συμπεριλαμβανομένων Γκρουέφσκι και Ζάεφ) και είχαν οριστεί εκλογές για τις 5 Ιουνίου, αλλά ξέσπασαν διαδηλώσεις και ο μεν Ιβάνοφ ανακάλεσε την αμνηστία, οι δε εκλογές αναβλήθηκαν. Σημειώστε ότι λόγω της κρίσης οι εκλογές είχαν αναβληθεί και τον Απρίλιο.
Τελικά οι εκλογές έγιναν στις 12 Δεκεμβρίου και νικητής αναδείχθηκε πάλι ο Γκρουέφσκι.
Στη νέα Βουλή, επί συνόλου 120 εδρών, το VMRO DPMNE έχει 51 έδρες, 49 το SDSM του Ζάεφ, 10 το αλβανικό DUI του Αλί Αχμέτι και άλλες 10 άλλα δυο αλβανικά κόμματα.
Ο Γκρουέφσκι δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση και την 1η Μαρτίου 2017, ο Ιβάνοφ αρνήθηκε να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ζάεφ, επικαλούμενος απειλή κατά της χώρας, λόγω της συνεργασίας του με το αλβανικό κόμμα, που, όπως είχε πει, οδηγούσε σε καντονοποίηση και αλβανοποίηση. Όπως ο Ιβάνοφ είχε πει, αρνείται να παραδώσει την χώρα σε ξένα κέντρα. Ακολουθούν διαδηλώσεις και ταραχές.
Στα τέλη Απριλίου 2017, διαδηλωτές εισέβαλαν στο κοινοβούλιο, την ώρα που αυτό εξέλεγε ως πρόεδρό του τον Αλβανό Τζαφέρι. Οι τραυματίες ξεπέρασαν τους εκατό. Τελικά, ο Ιβάνοφ έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ζάεφ στις 17 Μαΐου. Την 1η Ιουνίου, ο Ζάεφ έγινε πρωθυπουργός και λίγες μέρες μετά δέχθηκε τα συγχαρητήρια και είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον κ. Τσίπρα. Στις 14 Ιουνίου 2017, ο Κοτζιάς συναντήθηκε με τον ομόλογό του Ντιμιτρόφ.
Τον Νοέμβριο του 2017 ασκήθηκαν διώξεις και έγιναν μαζικές συλλήψεις – και σε τρεις βουλευτές του κόμματος του Γκρουέφσκι – για τα επεισόδια του Απριλίου στο Κοινοβούλιο, στη διάρκεια των οποίων είχε τραυματιστεί ο Ζάεφ.
Τον Δεκέμβριο του 2017, ο Γκρουέφσκι παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματός του, μετά και την δεινή ήττα στις δημοτικές εκλογές.
Τις πταίει;
Η μεγάλη αλήθεια είναι πως παρά το γεγονός ότι το πρόβλημα είχε δημιουργηθεί από τον Τίτο, ο οποίος οραματιζόταν την «Μακεδονία του Αιγαίου», τα σύγχρονα προβλήματα δημιουργήθηκαν όχι μόνο μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αλλά και μετά τους βομβαρδισμούς του 1999.
Και όσοι σήμερα μιλούν για πρόβλημα που χρονίζει επί 25 χρόνια (το οποίο, τρομάρα τους, «έλυσαν») κάνουν πως ξεχνούν ότι οι συνομιλίες για το θέμα είχαν διακοπεί λόγω των βομβαρδισμών.
Εκείνη την περίοδο, όταν δηλαδή η Δύση βομβάρδιζε επί εκατό ημέρες επί ευρωπαϊκού εδάφους, οι Αλβανοί είχαν εξελιχθεί στην χερσαία δύναμη των βομβαρδιστών. Αμέσως μετά, όλοι αυτοί οι ουτσεκάδες σκορπίστηκαν στα Βαλκάνια και κατά χιλιάδες εγκαταστάθηκαν στην ΠΓΔΜ, προκαλώντας και τον εμφύλιο του 2000. Πέρασαν ανενόχλητοι τα σύνορα προερχόμενοι από το Κοσσυφοπέδιο, διεθνές προτεκτοράτο σήμερα. Ανάμεσά τους και τα πρωτοπαλίκαρά τους Αχμέτι και Τζαφέρι.
Και μετά, η Δύση που είχε δημιουργήσει το πρόβλημα, άρχισε να πιέζει την κυβέρνηση των Σκοπίων για υποχωρήσεις προς τους Αλβανούς και την ελληνική κυβέρνηση για υποχωρήσεις προς τα Σκόπια.
Δηλαδή, όπως ο Τσίπρας προσπαθεί να βγει από το δικό του μνημόνιο εις βάρος της Ελλάδας, έτσι και οι Δυτικοί προσπαθούσαν να λύσουν το πρόβλημα που οι ίδιοι είχαν δημιουργήσει είς βάρος της Ελλάδας και πάλι.
«Ρε συ, τι γίνεται εδώ πέρα;»
Και μια ιστορία από τα παλιά, όπως την περιγράφει ο Δημήτρης Δημητρίου (Νικηφόρος στο αντάρτικο, διοικητής αρχηγείων και Συντάγματος του ΕΛΑΣ, που έλαβε μέρος στον Γοργοπόταμο, στον οποίο αναιδώς αναφέρεται κάθε τόσο ο Καμμένος):
«Στο Μοναστήρι, το 1945, οι χιλιάδες εαμικοί αγωνιστές που έφευγαν έξω μετά την Βάρκιζα, έμειναν άναυδοι κατά τις εξόδους τους στην πόλη, αντικρίζοντας τις άδειες και άθλιες προθήκες όλων των καταστημάτων, γεμάτες πολύχρωμους χάρτες και σημαιάκια του τιτοϊκού στρατοπέδου καρφιτσωμένα στη Θεσσαλονίκη, στη Βέροια, στη Νάουσα, στην Έδεσσα, στο Κιλκίς, στη Φλώρινα, στην Καστοριά. «Ρε συ, τι γίνεται εδώ πέρα; Αυτός είναι ο διεθνισμός;», ανέκραξε σε μια παρέα ένας Ρουμελιώτης Ελασίτης. Και ο παλιότερος στην παρέα, μέλος του κόμματος, σφύριξε πνιχτά: «Μη μιλάτε! Μη μιλάτε! Δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε και τι μπορεί να μας συμβεί!»
Αυτάαααα!
