 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Μπορεί ο υπουργός των Εξωτερικών να μην παρευρέθηκε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ για να απολαύσει από κοντά το «επίτευγμά» του, δηλαδή την πρόσκληση της ΠΓΔΜ στη Συμμαχία, είχε όμως σοβαρότερο λόγο που τον κράτησε μακριά από τους πανηγυρισμούς.
Για την ακρίβεια, είχε δύο σοβαρότερους λόγους. Ο ένας ήταν πως τον αντικατέστησε επάξια ο υπουργός Άμυνας Καμμένος. Και ο δεύτερος ότι είχε ο άνθρωπος να ταξιδέψει ως την μακρινή Βολιβία για να παραστεί στο δεύτερο Φόρουμ Αρχαίων Πολιτισμών, δικής του έμπνευσης, στο οποίο συμμετέχουν από πέρσι οκτώ «χώρες-γενέτειρες» πολιτισμού (Αίγυπτος, Βολιβία, Ελλάδα, Ιράκ, Ιράν, Ιταλία, Κίνα και Περού).
Πρόκειται, μάθαμε, για «μία από τις μεγάλες πρωτοβουλίες του Νίκου Κοτζιά και της ενεργητικής ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που προωθεί και στοχεύουν σε μορφοποιημένες διεθνείς και περιφερειακές θεσμικές συναντήσεις, που θα διευρύνουν την συνεργασία πέραν των αμιγώς πολιτικών, οικονομικών και αμυντικών θεμάτων και σε άλλους ζωτικής σημασίας τομείς όπως, στην προκειμένη περίπτωση, ο πολιτισμός».
Τέτοια πράγματα! Μοιράζει ονόματα, μοιράζει πολιτισμούς, κλείνει συμφωνίες, ντύνεται Ίνκας, φοράει καουμπόικα καπέλα, όλα τα σφάζει, όλα τα μαχαιρώνει.
Εκεί στη Λα Παζ, συναντήθηκε και με τον πρόεδρο Έβο Μοράλες, πρώην καλλιεργητή κόκας, πρότυπο για τον ΣΥΡΙΖΑ, που από το 2006 που βρέθηκε στην εξουσία, δίνει μάχη για να παρατείνει την παραμονή του στην καρέκλα.
Ο δε Κοτζιάς, είπε σε συνέντευξή του σε Βολιβιανό δημοσιογράφο πως χαίρεται που «η Βολιβία που μεγαλώνει, ενισχύεται και βρίσκεται στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης»!
Σημειώστε ότι μιλάμε για μια από τις πιο φτωχές χώρες της Λατινικής Αμερικής, με τον μέσο μηνιαίο μισθό να μην ξεπερνά τα 450 ευρώ και τον κατώτερο μισθό στα 150 ευρώ.
Οπότε… «Ζήτω η Βολιβία!», όπως ανέκραξε ο κ. Κοτζιάς στη συνέντευξή του.
Και μοίρασε παιχνίδι – η Κίνα είναι ο ιδρυτής του σύγχρονου κράτους, εμείς είμαστε οι ιδρυτές της Δημοκρατίας («ίσως αυτός να είναι ο λόγος για όλα τα προβλήματα σήμερα», είπε στη συνέντευξη Τύπου γελώντας, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου) και η Βολιβία είναι το πνεύμα όλων μας.
Αυτό το τελευταίο δεν το κατάλαβα, αλλά όταν μοιράζεις ονόματα και πολιτισμούς κάτι παραπάνω θα ξέρεις από αυτούς που συνηθίζεις να αποκαλείς αδαείς.
Όπως κάτι παραπάνω ξέρει και ο Μοράλες που κατά την επίσκεψή του στο Βατικανό, τον Απρίλιο του 2016, συνέστησε στον Πάπα να… καταναλώνει φύλλα κόκας, όπως οι Ινδιάνοι των Άνδεων!
«Εγώ τα καταναλώνω και νιώθω πολύ καλά. Σας συστήνω να τα πάρετε, αυτό θα σας βοηθήσει να ανταπεξέλθετε στον ρυθμό ζωής σας» είπε ο πρόεδρος Μοράλες στον προκαθήμενο της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας παρουσία των δημοσιογράφων. Άλλωστε, εκτός από πρόεδρος είναι και επικεφαλής της συνδικαλιστικής ένωσης των «cocaleros», των καλλιεργητών των φύλλων κόκας και επικεφαλής του κόμματος «Κίνημα για τον Σοσιαλισμό»!
Κάτι ξέρει και κάπως πρέπει να ανταπεξέλθει κι’ αυτός και να συνηθίσει στην ιδέα ότι το 2020 θα πρέπει να εγκαταλείψει την καρέκλα του.
Όπως και ο Τσάβες, άλλο συριζαϊκό πρότυπο, έτσι και ο Μοράλες, προσπάθησε να παρατείνει την εξουσία του. Τον Φεβρουάριο του 2016, όμως, έχασε το δημοψήφισμα με το οποίο ζητούσε να είναι υποψήφιος για μια τέταρτη προεδρική θητεία (2020 -2025).
Ο πρώην βοσκός λάμα και μετέπειτα καλλιεργητής κόκας, κατηγορείται για νεποτισμό και διαφθορά. Και για το γεγονός ότι χρησιμοποίησε την επιρροή του υπέρ της πρώην συντρόφου του, της 28χρονης Γκαμπριέλα Ζαπάτα, η επιχείρηση της οποίας υπέγραψε με την κυβέρνηση συμβόλαια ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο Μοράλες είχε εκλεγεί για πρώτη φορά στα τέλη του 2005, συγκεντρώνοντας το 54% των ψήφων. Στις εκλογές του 2009 έλαβε ποσοστό 64% και σε αυτές του 2013 το 61%. Η τρίτη θητεία του λήγει τον Ιανουάριο του 2020 και οι εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου θα γίνουν στα τέλη του 2019.
Το Σύνταγμα το οποίο είχε εγκριθεί το 2009 όριζε ότι ο πρόεδρος έχει δικαίωμα για δύο διαδοχικές θητείες. Όμως το 2013 το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι η πρώτη θητεία του Μοράλες δεν… έπρεπε να ληφθεί υπόψη, αφού το νέο Σύνταγμα δεν είχε αναδρομική ισχύ.
Ήσυχος που τα είχε καταφέρει, έσπευσε στο πλευρό των ομοϊδεατών του. Τον Ιούλιο του 2015, μας έστειλε τα συγχαρητήριά του για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, αποκαλώντας την επικράτηση του «Όχι» «ήττα για τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό».
«Χαιρετίζω τον σπουδαίο ελληνικό λαό για τον θρίαμβο του "όχι", ο οποίος συνιστά μια πανωλεθρία για τον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό», είχε δηλώσει στις 6 Ιουλίου, υποστηρίζοντας πως το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος «αποτελεί την αρχή της απελευθέρωσης του ευρωπαϊκού λαού».
Ήδη από τον Ιούνιο του 2015 μας είχε στείλει τον αντιπρόεδρό του Αλβάρο Γκαρσία Λινέρα, ο οποίος «συνέβαλε» στην περίφημη Επιτροπή Κωνσταντοπούλου για το χρέος, δηλώνοντας ότι «τα χρέη της Ελλάδας είναι παράνομα».
Όπως είπε, παραλαμβάνοντας από τα χέρια της Ζωής τα προκαταρκτικά συμπεράσματα της «Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους», «εξωτερικά χρέη, όπως αυτό της Ελλάδας, είναι άδικα, καταχρηστικά, παράνομα και με τις σημερινές συνθήκες αδύνατον να αποπληρωθούν».
Ο Λινέρα είχε ενημερώσει την κ. Κωνσταντοπούλου ότι η Βολιβία προεδρεύει της Επιτροπής του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών για την Αναδιάρθρωση του Εξωτερικού Χρέους των Χωρών και επιθυμεί τη στενή συνεργασία με την Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους του Ελληνικού Κοινοβουλίου.
«Στηρίζουμε, υποστηρίζουμε και συμφωνούμε με οποιαδήποτε απόφαση ή δράση της Κυβέρνησης που έχει ως στόχο περισσότερη εθνική κυριαρχία και περισσότερη ευημερία προς όφελος του λαού. Η Βολιβία στηρίζει όλες τις πρωτοβουλίες που κινούνται προς την κατεύθυνση του αγώνα εναντίον των εκβιασμών των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων», είχε πει.
Ο κ. Λινέρα είχε τότε συναντηθεί και με τον αντιπρόεδρο κ. Δραγασάκη, ενώ στις βολιβιανές εκλογές του Οκτωβρίου 2014, τη χώρα είχε επισκεφθεί ως απεσταλμένη του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, η ευρωβουλευτής κ. Σακοράφα.
Η οποία και μας είχε ενημερώσει για την αίσθηση που είχε αποκομίσει «για το πώς αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία οι πολίτες της Βολιβίας», εξαίροντας την επανεκλογή Μοράλες για τρίτη συνεχόμενη φορά!
Στον προεδρικό θώκο από τις 23 Ιανουαρίου 2006, τότε που τα διεθνή μέσα ενημέρωσης στοιχημάτιζαν για το χρώμα που θα επέλεγε για το πουλόβερ από αλπακά των Άνδεων που θα φορούσε στην ορκωμοσία του, ο Μοράλες συμπεριφέρεται όπως όλοι οι όμοιοί του:
Επαναστατική ρητορεία, «λαϊκοί αγώνες», εκλογές, δημοψηφίσματα, μαγειρέματα, συνταγματικές αλλαγές, αλλά η διαφθορά ζει και βασιλεύει και η «νόμιμη» καλλιέργεια της κόκας αυξήθηκε μεταξύ 2007 και 2010 από τα 12.000 εκτάρια στα 20.000.
Επίσης, η Βολιβία είναι μία από τις 15 χώρες όπου απαγορεύεται στις γυναίκες να εργάζονται χωρίς τη συγκατάθεση του συζύγου τους, υπάρχουν επαρχίες όπου το 35% των κοριτσιών δεν πηγαίνουν στο σχολείο και 900 χιλιάδες παιδιά εργάζονται σε όλη τη χώρα, ακόμα και από τα 7 τους χρόνια εξασκώντας επαγγέλματα εξαιρετικά επικίνδυνα.
Όπως ο ίδιος ο Μοράλες είχε πει μετά την αλλαγή του νόμου ώστε να κατέβει το όριο της παιδικής εργασίας από τα 14 στα 12 χρόνια, «φυσικά, δεν μπορεί να υπάρχει εκμετάλλευση των παιδιών, ωστόσο μερικές φορές υπάρχει η ανάγκη, η οποία σε οδηγεί στην εργασία».
Πάντως, ο κ. Κοτζιάς έχει έναν ακόμη λόγο να ζητωκραυγάζει υπέρ της Βολιβίας: Ο Μοράλες είχε αναγνωρίσει, τον Ιανουάριο του 2011, την ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ως «αντάλλαγμα» για τη στήριξη που παρείχαν τα Σκόπια σχετικά με τις τροποποιήσεις που ζήτησε η Λα Παζ στην Ενιαία Συνθήκη του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά.
