Συμβόλαιο για την προμήθεια 12 μαχητικών stealth 5ης γενιάς Su-57 υπογράφει εντός του ερχόμενου μήνα η ρωσική Αεροπορία με την κατασκευάστρια εταιρεία United Aicraft Company.
Πρόκειται για μία ιστορική στιγμή μετά από δέκα χρόνια δοκιμών του αεροσκάφους και οκτώμιση χρόνια δοκιμαστικών πτήσεων, αλλά κα συμμετοχής σε επιχειρήσεις στην Συρία, τεσσάρων μαχητικών αεροσκαφών προπαραγωγής.
Το Su-57 είναι το πρώτο ανθρώπινο ιπτάμενο μηχάνημα που χρησιμοποιεί «νεύρα ζώντων οργανισμών»:
Κατά την διάρκεια της έκθεσης MAKS 2017 το ίδρυμα έρευνας προηγμένων εφαρμογών (FPI) παρουσίασε ένα σύστημα επιτήρησης των λειτουργιών του αεροσκάφους βασισμένο, όπως αναφέρεται «στο νευρικό σύστημα των ζωντανών οργανισμών, με στόχο την αύξηση της ασφάλειας και των μαχητικών ικανοτήτων του αεροσκάφους».
Το σύστημα, όταν εγκατασταθεί θα επιτρέπει την εκτίμηση σε πραγματικό χρόνο της απόδοσης όλων των συστημάτων του αεροσκάφους, ενώ θα μπορεί να προβλέπει το χρονικό όριο που απομένει της ζωής μερών της ατράκτου.
Αυτό θα γίνεται μέσω ενός δικτύου οπτικών ινών.
Oπως ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Alexey Krivoruchko στην πόλη στην νοτιοανατολική πόλη Komsomolsk-on-Amur, όπου εδρεύει το εργοστάσιο της Sukhoi «Το πρώτο συμβόλαιο για 12 αεροσκάφη έχει συμφωνηθεί και σύντομα υπογράφεται».
Στόχος της ρωσικής Αεροπορίας είναι η απόκτηση κατ'αρχήν 48 μαχητικών μέχρι το 2025 και εν τέλει 200 αεροσκαφών μέχρι το 2035, τα οποία θα αντικαταστήσουν τα Su-27 που δεν θα εκσυγχρονιστούν.
Το αεροσκάφος σε έκδοση εξαγωγής θα διατίθεται από το 2025 και για εξαγωγές. Την ίδια εποχή η Πολεμική Αεροπορία θα πρέπει να παραλαμβάνει μαχητικά 5ης γενιάς για να αντιμετωπίσει τα τουρκικά F-35. Γιατί όχι Su-57; Υποψήφια θα είναι έτσι ή αλλιώς.
Μέχρι και σήμερα η ρωσική Αεροπορία πλην των 12 που θα κατασκευαστούν από την γραμμή προπαραγωγής έχει παραλάβει 10 Su-57 (T-50-1 έως Τ-50-11) τα οποία αποτελούν δοκιμαστικά πρωτότυπα και αριθμός από αυτά δοκιμάστηκε πρόσφατα στη Συρία.
Υπό παραγγελία βρίσκονται 12 Su-57 παραγωγής τα οποία σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες θα παραδοθούν στην ρωσική Αεροπορία το 2019.
Έτσι η πρώτη παρτίδα παραγωγής θα περιλαμβάνει 12 Su-57 ενώ η συνολική προμήθεια για την πρώτη έκδοση παραγωγής θα φτάνει τις 60 μονάδες. Την παράδοση των αεροσκαφών το 2019 επιβεβαίωσε και ο επικεφαλής της UAC (United Aircraft Corporation) στην οποία περιλαμβάνεται η Sukhoi.
Ένας από τους λόγους που η αρχική παρτίδα προ-παραγωγής αποτελείται από 12 αεροσκάφη, είναι ότι το Su-57 ανήκει στην πρώτη έκδοση η οποία περιλαμβάνει τους ενδιάμεσους κινητήρες Saturn AL-41F1 (γνωστοί και με την εργοστασιακή τους ονομασία Izdelie-117S) μέγιστης ώσης 33.070 λιβρών ο καθένας τους ίδιους που έχει και το μαχητικό Su-35S.
Στην επόμενη αναβαθμισμένη έκδοση του οι κινητήρες θα αντικατασταθούν από τους υπό ανάπτυξη Saturn izdeliye 30.
Η τοποθέτηση των νέων κινητήρων είναι κρίσιμης σημασίας για το πρόγραμμα του PAK FA καθώς οι επιδόσεις του αεροσκάφους πρόκειται κυριολεκτικά να εκτοξευθούν αλλάζοντας πρακτικά το σύνολο του φακέλου πτήσης του.
Από τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι τώρα οι νέοι κινητήρες θα έχουν ο καθένας μέγιστη ξηρή ώση 24.054 λιβρών και 39.566 λιβρών με μετάκαυση!
Η πρώτη πτήση του Su-57 με το νέο κινητήρα πραγματοποιήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου του 2017, αλλά με ένα izdeliye 30, που ήταν τοποθετημένος στον αριστερό θύλακα, ενώ στον δεξιό ήταν ο AL-41F1 (izdeliye 117).
Το αεροσκάφος στο οποίο έγινε η πρώτη πτήση του izdeliye 30 ήταν αυτό με τον αριθμό σειράς 052, πραγματοποιήθηκε στο κέντρο πτητικών δοκιμών Gromov είχε διάρκεια 17 λεπτών και στα χειριστήρια ήταν ο επικεφαλής δοκιμαστής πιλότος της Sukhoi Sergei Bogdan.
Το Su-57 διαθέτει τουλάχιστον τρία χαρακτηριστικά γνωρίσματα τα οποία απουσιάζουν από το F-22:
Το πρώτο είναι η ακραία ευελιξία (extreme plus agility) η οποία προέρχεται από την προηγμένη αεροδυναμική του, τον εκπληκτικό λόγο ώσης προς βάρος και των τριών αξόνων και τη μεταβλητή ώση η οποία επιτυγχάνεται μέσω ενός προηγμένου συστήματος έλεγχου πτήσης.
Το δεύτερο γνώρισμα που επίσης απουσιάζει από το F-22 είναι η μεγάλη του αυτονομία μάχης η οποία προέρχεται από την εντυπωσιακή ικανότητα μεταφοράς εσωτερικού καυσίμου (25.000 λίβρες 11.339 χλγρ.)
Το τελευταίο επιτυγχάνεται πάντως με κάποιους συμβιβασμούς στην αεροδυναμική του σχεδίαση και κατά συνέπεια στην αποτελεσματικότητα της παραγόμενης διατομής ραντάρ RCS (Radar Cross Section).
Ταυτόχρονα η εξαιρετική ευελιξία και η ελεγξιμότητα του Su-57, η οποία καταλήγει στην ακραία ευελιξία έχει ως αποτέλεσμα το ρωσικό μαχητικό να εξελιχθεί στο πιο θανατηφόρο και με τα μεγαλύτερα περιθώρια επιβιωσημότητας αεροσκάφος που έχει κατασκευαστεί μέχρι σήμερα.
Το τρίτο κύριο χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι το σύστημα από ραντάρ που διαθέτει που όμοιό του δεν υπάρχει σε κανένα δυτικό ή άλλο μαχητικό.
Ραντάρ – Ηλεκτρονικά
Το κύριο ηλεκτρονικό σύστημα του αεροσκάφους είναι το πρωτοποριακό ραντάρ. Πρόκειται για το ενεργό ηλεκτρονικής διάταξης φάσης N036 Byelka το οποίο μαζί με το σύστημα αυτοπροστασίας L402 Himalayas συνιστούν το ολοκληρωμένο σύστημα Sh-101. Το N036 Byelka , με τη σειρά του, απαρτίζεται από τρία ξεχωριστά ραντάρ ένα στο ρύγχος με δύο πλευρικές κεραίες εκπέμποντας στην μπάντα «Χ», και δύο στις πτέρυγες και ειδικότερα στο χείλος προσβολής τα οποία εκπέμπουν στην μπάντα “-L”.
Η μπάντα συχνοτήτων “-L” επιλέχθηκε ειδικά καθώς εμφανίζει σημαντικά ποσοστά εντοπισμού στόχων με πολύ χαμηλό Η/Μ ίχνος είναι δηλαδή ιδανική για αποκάλυψη στόχων stealth.
Το N036 Byelka αποτελείται από το N036-1-01, το οποίο εκπέμπει στην μπάντα Χ, με 1552 στοιχεία εκπομπής /λήψης, και από δύο διατάξεις N036B-1-01 οι οποίες είναι τοποθετημένες πλευρικά του ρύγχους η κάθε μια με 358 στοιχεία εκπομπής/λήψης.
Τέλος το συγκρότημα των ραντάρ συμπληρώνεται και από το N036L-1-01 το οποίο αποτελείται και αυτό από δύο διατάξεις τοποθετημένες εσωτερικά στα χείλη προσβολής. Το ραντάρ L-Band της Tikhomirov NIIP μπορεί να εκτελέσει μια σειρά εφαρμογών όπως έρευνα και στοχοποίηση αεροσκαφών stealth, λειτουργίες αναγνώρισης φίλου ή εχθρού, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών εκπομπής Link 16/MIDS, παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός ραντάρ που εκπέμπουν στην μπάντα L παθητική παρακολούθηση και εντοπισμός πηγών IFF αεροσκαφών, ενεργά αντίμετρα σε περιβάλλον ανταλλαγής δεδομένων Link 16, ενεργά αντίμετρα σε δέκτες συστήματος GPS και ενεργά αντίμετρα σε επίγεια ραντάρ συχνότητας L. Τα σήματα και των δύο διατάξεων ραντάρ (ρύγχος, πτέρυγες) επεξεργάζονται πρώτα από το σύστημα N036UVS πριν απεικονιστούν τα δεδομένα τους στο πιλοτήριο.
Το ραντάρ έχει εξελιχθεί με τεχνολογία ολοκληρωμένων κυκλωμάτων GaAs (Αρσενίδιο γαλλίου - λειτουργεί σε συχνότητες άνω των 250 GHz, που επίσης παράγουν λιγότερο θόρυβο στις υψηλές συχνότητες).
Η μέγιστη ακτίνα παρακολούθησης εκτιμάται στα 400+ χλμ. με διατομή ραντάρ (RCS) 3 m2, στα 400 χλμ, για στόχους 1 m2, στα 300 χλμ, 0,5 m2 στα 250 χλμ, 0,1 m2 στα 165 χλμ και 90 χλμ για στόχους 0.01 μ2.
Μπορεί να παρακολουθεί 30+ στόχους και να εμπλέκεται ταυτόχρονα με 8 από αυτούς
Το σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού είναι το N036Sh Pokosnik. Το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου L402, που προέρχεται από το ινστιτούτο KNIRTI, χρησιμοποιεί τόσο τις δικές του κεραίες όσο και αυτές του ραντάρ Ν036.
Μια από τις κεραίες του συστήματος βρίσκεται στην κατάληξη της ουράς ανάμεσα στους δύο κινητήρες, χωρίς όμως να είναι εμφανής για να μην διαταράσσει τα stealth χαρακτηριστικά του αεροσκάφους.
Ο εξοπλισμός εντοπισμού εχθρικών ιχνών συμπληρώνεται από το ηλεκτροπτικό σύστημα UOMZ 101KS Atoll το οποίο αποτελείται από τον υπέρυθρο αισθητήρα 101KS-V, τοποθετημένο στη δεξιά πλευρά του ρύγχους, μπροστά από το αλεξήνεμο του πιλοτηρίου, από το σύστημα αντιμέτρων υπερύθρων 101KS-O, το σύστημα προειδοποίησης επερχομένων βλημάτων υπεριώδους ακτινοβολίας και το ατρακτίδιο σκόπευσης και ναυτιλίας 101KS-N.
Το σύστημα παρεμβολής υπερύθρων είναι τοποθετημένο σε ειδικά «παράθυρα» τοποθετημένα στη ράχη του αεροσκάφους και στο εμπρός τμήμα της ατράκτου. Το σύστημα χρησιμοποιεί ακτινοβολία λέιζερ για να παρεμβάλει τις κεφαλές των βλημάτων υπέρυθρης καθοδήγησης.
Ο υπέρυθρος ερευνητής 101KS-V έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί ταυτόχρονα και να εγκλωβίζει μεγάλο αριθμό στόχων αποτελώντας ταυτόχρονα κύριο αισθητήρα για τον εντοπισμό αεροσκαφών stealth. Όλες οι πληροφορίες των αισθητήρων του αεροσκάφους συμπεριλαμβανομένου και του συστήματος αυτοπροστασίας θα μπορούν να μεταδίδονται σε άλλα αεροσκάφη του σχηματισμού μέσω ασφαλούς ζεύξης μετάδοσης δεδομένων.
Τον Απρίλιο του 2017 η UAC παρουσίασε ένα νέας γενιάς σύστημα ηλεκτρονικών το οποίο βρίσκεται υπό ανάπτυξη αλλά έχοντας ξεκινήσει τις πτητικές δοκιμές.
Το σύστημα είναι γνωστό με την προσωρινή ονομασία IMA BK που σημαίνει «ολοκληρωμένο αρθρωτό σύστημα μάχης ηλεκτρονικών».
Το λογισμικό του αποτελείται από 4 εκατ. γραμμές κώδικα, θα χρησιμοποιεί κανάλια μόνο οπτικών ινών, ικανά να μεταφέρουν πληροφορίες 8 Gbit/sec σε σχέση με τη ροή των 100 Mbit/sec που συναντάται στις κλασικού τύπου καλωδιώσεις.
Η νέα αυτή ολοκληρωμένη πλατφόρμα λαμβάνοντας στοιχεία από τους αισθητήρες του αεροσκάφους θα μπορεί να ανιχνεύει αυτόματα, ταυτοποιεί και παρακολουθεί τους πιο επικίνδυνους στόχους και να παρέχει στον πιλότο τις ενδεδειγμένες ενέργειες για την αντιμετώπισή τους. «Το νέο σύστημα αναλαμβάνει τον έλεγχο των κυριότερων αισθητήρων του αεροσκάφους (ραντάρ, ναυτιλία, επικοινωνίες) που στα προηγούμενα αεροσκάφη η λειτουργία τους ελεγχόταν από διαφορετικούς υπολογιστές»,αναφέρει η εταιρεία.
pronews
