Του συνεργάτη μας Δημήτρη
Κωνσταντάρα
Θέμα των
ημερών που – παραδόξως- έχει περιοριστεί
από τα περισσότερα ΜΜΕ στη δεύτερη ή και την τρίτη σειρά επικαιρότητας: Ο πρώην
κυβερνητικός εκπρόσωπος Ευάγγελος Αντώναρος
, με αφορμή τη διαγραφή από τη Νέα Δημοκρατία του προέδρου της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων Ελλάδος
και του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνου Μίχαλου. «ξεσπάθωσε» στο facebook
και στον προσωπικό του λογαριασμό, έγραψε:
«Ντροπή!
Ντροπή! Ντροπή! Αυτή η συμμορία των Μητσοτάκηδων, των Σαμαράδων, των Αδώνιδων
και των Αυγενάκηδων δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με τη Νέα Δημοκρατία του Κωνσταντίνου
Καραμανλή και του Κώστα Καραμανλή. Είναι σφετεριστές μιας εξουσίας που δεν τους
ανήκει. Είναι όργανα εξωπολιτικών συμφερόντων. Είναι οργανωτές πολιτικής
ανωμαλίας στην οποία έχουν μακρά προσωπική εμπειρία. Είναι προδότες αρχών,
αξιών και διαδικασιών. Όποιος σιωπά
εντός της ΝΔ είναι συνένοχος. Όποιος έχει τσίπα μιλάει ανοικτά. Τώρα είναι ή ώρα
που όλοι κρίνονται. ‘Ολοι κρινόμαστε».
Δεν είμαι
προσωπικός φίλος του κ. Μίχαλου, ούτε είχαμε ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, μερικές
δε από τις απόψεις του, κυρίως για «πολύ θετική την συμφωνία στο Eurogroup
και σημαντική και θετική την συμφωνία με
τα Σκόπια» με προβληματίζουν και δυσκολεύομαι να τις ενστερνιστώ. Αλλά επ
ουδενί μπορεί αυτή η εξέλιξη να θεωρηθεί ασήμαντη και να αντιμετωπιστεί από τη Νέα Δημοκρατία με μια σκέτη ανακοίνωση
και κάποιες – σκληρές ομολογουμένως- δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη. Τόσο ο κ.
Μίχαλος όσο και ο κ. Αντώναρος – που «συμπλέει»- είναι άνθρωποι που έγραψαν τη
δική τους ιστορία στην παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, άνθρωποι με κύρος,
γνώσεις και πολλαπλές εμπειρίες και μια
ενδεχόμενη αυτονόμηση , ιδίως τώρα που είναι και οι δυο διαγραμμένοι και
μπορούν να αναπτύξουν ανενόχλητοι την όποια δραστηριότητα.
Είτε αυτή είναι μια
συστηματική επικριτική στάση απέναντι στην ηγεσία της αξιωματικής
αντιπολίτευσης, είτε, πολλώ μάλλον, εάν υλοποιηθεί η θρυλούμενη από διάφορα ΜΜΕ, ακόμη και με εμφανή διάθεση
διακωμώδησης μιάς τέτοιας πιθανότητας, για τη δημιουργία νέου κεντροδεξιού
κομματικού σχηματισμού. Αυτά τα πράγματα δεν αντιμετωπίζονται με απόπειρες
γελοιοποίησης και αποδόμησης ανθρώπων και προσωπικοτήτων.
Εν ολίγοις:
Η σημερινή δημοσκοπική προπορεία της Νέας Δημοκρατίας σε συνδυασμό
με την όλο και αυξανόμενη δυσφορία των πολιτών απέναντι στη «δράση» της
κυβέρνησης και τούς ποικίλους
κυβερνητικούς χειρισμούς στο
εσωτερικό μέτωπο και σε διεθνές επίπεδο είναι πολύ μεγάλη και πολύ σημαντική,
τόσο ώστε να δικαιολογούν , μέχρις ενός ορίου, συμπεριφορές ακόμη και
αλαζονικές απέναντι σε φαινόμενα
εσωτερικού «βρασμού» του τύπου Μίχαλου – Αντώναρου . Ωστόσο επ’ ουδενί
δίνει τη δυνατότητα να υιοθετηθεί και να προωθηθεί αδιαφορία απέναντι στις όποιες τεκταινόμενες
διαφοροποιήσεις και κινήσεις.
Όλα έχουν τη
σημασία τους. Και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται, ακόμη και όταν οι
δημοσκοπήσεις δείχνουν τόση και τέτοια υπεροχή σε σύγκριση με έναν αντίπαλο
που… καταρρέει. Στην οξύτατη και γεμάτη
βαρύτατους χαρακτηρισμούς ανακοίνωσή του, ο Ευάγγελος Αντώναρος μιλά για
«σφετεριστές της εξουσίας», για «όργανα εξωπολιτικών συμφερόντων», για
«οργανωτές πολιτικής ανωμαλίας», για «προδότες» και καλεί όποιον «έχει τσίπα να μιλήσει ανοιχτά».
Αναρωτιέμαι:
Αν Αντώναρος-Μίχαλος και οι συν αυτοίς αποφασίσουν να μιλήσουν αποκαλυπτικά και
καταγγελτικά για πρόσωπα με όνομα και επώνυμο, τι θα γίνει; Θα απαντήσει με υποτιμητικά σχόλια η Ν.Δ. ; Ή θα αναγκαστεί κι αυτή να μπει στο παιχνίδι
της σύγκρουσης; Και κάτι τέτοιο, θα της κάνει καλό;
Έχω την
πολυτέλεια να ανήκω στα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που ουδέποτε άρθρωσαν
τέτοιο διχαστικό λόγο, ουδέποτε μπήκαν σε ομάδες και «ομαδούλες» , πάντα
προσέφερα υπηρεσίες , όσες – λίγες- φορές μού ζητήθηκε και παραμένω, για
δεύτερη τετραετία, εκλεγμένος στη Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας , αφού
προηγουμένως εκλέχτηκα και στο Κοινοβούλιο και –πρώτος σε αριθμό ψήφων-
στην Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση,
πάντα με ψήφους Νεοδημοκρατών. Έχω αποκτήσει το δικαίωμα να μιλάω. Και ΚΑΤΙ
ξέρω κι εγώ.
Παρακαλώ όλους,
μέσα από τα βάθη της ψυχής μου, να μη φτάσουμε σε διχασμό της παράταξης.
Ουδείς
έχει ΣΕ ΟΛΑ δίκιο.
