Η απάντηση στον τίτλο του άρθρου, τηρώντας το γράμμα του νόμου και τους κανόνες μίας ευνομούμενης Πολιτείας, είναι σαφής: Όχι. Επίσης, από μικρά παιδιά μαθαίνουμε πως δεν πρέπει να πιστεύουμε τίποτα που προηγείται του «αλλά». Ορισμένα ζητήματα, ωστόσο, είναι πιο πολύπλοκα.
Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης*
Ας δούμε τα πράγματα με νηφαλιότητα και ρεαλισμό. Κανείς μας δεν έχει δικαίωμα να σηκώσει όπλο απέναντι σε κανέναν, ακόμα και αν αυτός έχει σκοπό να μας βλάψει. Θα πει, όμως, κάποιος «ναι, αλλά δεν έχουμε δικαίωμα στην αυτοάμυνα;». Ναι, το έχουμε, ωστόσο όταν αυτή γίνεται με όπλο, χάνουμε το δίκιο μας…
Ο νόμος, όμως, τα τελευταία χρόνια είναι πίσω από την ελληνική πραγματικότητα. Η αυξανόμενη εγκληματικότητα και το κοινό αίσθημα περί ανασφάλειας, έρχεται και δημιουργεί την ανάγκη σε συμπολίτες μας να έχουν ένα εύκαιρο όπλο στην άκρη, για παν ενδεχόμενο. Η διαδικασία απλή. Οποιοσδήποτε μπορεί να βγάλει μία κυνηγετική άδεια, ακόμα κι αν απεχθάνεται το κυνήγι και να προμηθευτεί μία καραμπίνα.
Όχι, οι Έλληνες δεν έγιναν ξαφνικά λάτρεις της Δεύτερης Τροπολογίας του Συντάγματος των ΗΠΑ, απλώς το ζήτημα είναι καθαρά θέμα αριθμών. Τα περιστατικά διαρρήξεων στα προάστια των πόλεων είναι καθημερινά, η Αστυνομία, όμως, δεν μπορεί να διαθέσει έναν αστυνομικό για κάθε σπίτι. Έτσι, εξαιρώντας όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να θωρακίσουν τα σπίτια τους με συστήματα συναγερμών και συστήματα ασφαλείας, έχουμε ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που αισθάνεται απροστάτευτο σε περίπτωση που κάποιος εισβάλει στο σπίτι του.
Το αίσθημα αυτό στους ηλικιωμένους είναι ακόμα περισσότερο διογκωμένο γιατί ένας νεαρός άνδρας αισθάνεται την δύναμη να προστατεύσει τον εαυτό του, την ώρα που ένας συνταξιούχος για παράδειγμα δεν έχει ούτε αυτήν την «σιγουριά». Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο 87χρονος στην Γλυφάδα ο οποίος πυροβόλησε τους ληστές του.
Ξεκαθαρίζοντας πως δεν έχουμε καμμία συμπάθεια στα όπλα (τα περιστατικά στις ΗΠΑ λειτουργούν καταλυτικά στο να καταδικάσουμε τέτοιες απόψεις), αναγνωρίζουμε πως η Πολιτεία όσο περνούν τα χρόνια έρχεται αντιμέτωπη με ένα σοβαρό ζήτημα. Η λύση δεν κρύβεται ούτε στην παραδειγματική τιμωρία (δια των δικαστηρίων) όσων προσπαθούν να προστατεύσουν την ζωή τους και την περιουσία τους, ούτε φυσικά στο να επιτραπεί η οπλοφορία.
Μέχρι στιγμής οι δικαστές το έχουν αναγνωρίσει αυτό το ζήτημα γι αυτό και σε περιπτώσεις σαν και αυτές με τον 88χρονο από την Γλυφάδα, οι κατηγορούμενοι έχουν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Η Πολιτεία έχει πρωταρχικό καθήκον να κάνει τους πολίτες της να αισθάνονται ασφαλείς, μόνο έτσι θα μειωθεί η εγκληματικότητα και θα κρυφτούν οι καραμπίνες.
Ο Γιώργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
