22.14΄53΄΄24-25/3/2018
του Ιωάννη Μαλτέζου
Πέντε τά εἶχες πάλευες, μονάχη νά τά θρέψεις…
Τριάντα γρόσια σοῦ ‘κοψαν, μιά σύνταξη νά ζήσεις,
Στήν ἐκκλησιά τό σούρουπο, ἀνάβεις τά καντήλια,
σάν ἔπεσε ὁ ἄντρας σου καί ψιθυρίζαν ὅλοι,
πού ὄργωνες τίς θάλασσες, τόν πόνο σου νά σβήσεις
Κι ὕστερα πού σοῦ ζήτησε, τό σκάφος ἡ Πατρίδα,
Ἄχ κυρά Δόμνα ἔρημη, τί τἄχα συλλογᾶσαι;
κι ἄν κάπου ‘να παράπονο, ἄν βρεῖς προσπέρασέ το,
Δόμνα Βιζβίζη σύζυγος του Χατζη Αντώνη Βιζβίζη ἀπό τήν Αἶνο τῆς Θράκης.
του Ιωάννη Μαλτέζου
Ἄχ κυρά Δόμνα ἔρημη, τί τἄχα συλλογᾶσαι;
Ἐσύ γριά κι ἀνήμπορη, στούς δρόμους πεταμένη
κι ὁ Χατζη-Αντώνης κύρης σου καί ἄντρας σου….θυμᾶσαι;
γιά τόν ἀγῶνα χάθηκε… τί σοῦ ‘μεινε καημένη…..
Πέντε τά εἶχες πάλευες, μονάχη νά τά θρέψεις…
τὄνα φτωχή τό ἔχασες, σοῦ τό ‘φαγεν ἡ πεῖνα…
κι ἔτσι ἐσύ Ἀρχόντισσα, γράφεις νά ἱκετέψεις,
σ’ αὐτόν τόν Καποδίστρια, προτοῦ χάσεις καί κεῖνα….
Τριάντα γρόσια σοῦ ‘κοψαν, μιά σύνταξη νά ζήσεις,
ἐσύ ἡ Καπετάνισσα, τῆς πάλαι «Καλομοίρας»
κι ἡ Αἶνος ἡ πατρίδα σου, στήν Θράκη…. ἀναμνήσεις,
ἀπέμεινε στά στήθη σου, γιά συντροφιά στό γῆρας.
Στήν ἐκκλησιά τό σούρουπο, ἀνάβεις τά καντήλια,
γιά τούς νεκρούς πού χάθηκαν…. Καί τό φτωχό παιδί σου….
στίς μάχες γιά λευτέρωμα καί στήν πικρή κι ἐμφύλια,
κατάρα τῆς διένεξης κι ἡ μνήμη τῆς ὀργῆς σου,
σάν ἔπεσε ὁ ἄντρας σου καί ψιθυρίζαν ὅλοι,
‘πό Ἕλληνες χτυπήθηκε κι ἄς λέγαν τἄχα τότες,
πώς κεῖ στήν μάχη ἔφαγε, τοῦ Τούρκου ἕνα βόλι,
πονᾶ ‘κόμα καί σήμερα καί σέ γυρνᾶ στίς ρότες,
πού ὄργωνες τίς θάλασσες, τόν πόνο σου νά σβήσεις
καί ἔπεφτες στά Τούρκικα, τά πλοία μέ μανία
καί λέγαν ἡ Βιζβίζαινα…. κανέναν μήν ἀφήσεις….
κι ὁ Τοῦρκος πού σέ ἔβλεπε, ζωνόταν μ’ ἀγωνία…..
Κι ὕστερα πού σοῦ ζήτησε, τό σκάφος ἡ Πατρίδα,
τό πρόσφερες ἁπλώχερα κι ἔτσι ἡ «Καλομοίρα»
πυρπολικό ἀγκάλιασε, μιά Τούρκα ναυαρχίδα
καί βούλιαξε στήν θάλασσα καί στήν γαλάζ(ια) ἁρμύρα.
Ἄχ κυρά Δόμνα ἔρημη, τί τἄχα συλλογᾶσαι;
Τήν Ἅγια Βαγγελίστρια, τήν μάνα Παναγιά μου,
δοξάζω γιά τί ἔζησα κι ἄν λίγο σύ θυμᾶσαι,
τά τῆς σκλαβιᾶς τά χρόνια μας, θά νοιώσεις τήν καρδιά μου,
κι ἄν κάπου ‘να παράπονο, ἄν βρεῖς προσπέρασέ το,
τήν Λευτεριά δέν πρέπει της, γκρίνια γιά θυγατέρα….
αὐτό ἐμεῖς μπορέσαμε, στάσου καλά καί δέ το
καί δές ἐσύ τί δύνασαι, νά κάνεις παραπέρα.
Δόμνα Βιζβίζη σύζυγος του Χατζη Αντώνη Βιζβίζη ἀπό τήν Αἶνο τῆς Θράκης.
Αἶνος παράλια πόλις ἀνατολικά τοῦ Ἕβρου ποταμοῦ. Ἀνήκει σήμερα στήν Τουρκία.
Καλομοίρα λεγόταν τό πλοῖο πού ναυπήγησε στήν Ὀδησσό τῆς Ρωσσίας γιά τίς ἀνάγκες τοῦ ἀγῶνα ὁ Καπετάν Ἀντώνης Βιζβίζης. Ἀποτελοῦσε τό μόνο πολεμικό πλοῖο καί ὄχι ἐμπορικό μεταλλαγμένο σέ πολεμικό τοῦ Ἀγῶνα. Τό 1824 χρησιμοποιήθηκε σάν πυρπολικό ἀπό τον Πιπῖνο καί βυθίστηκε παρασέρνοντας στόν βυθό τήν Τουρκική Φρεγάτα τοῦ Χαζνέ Γκεμνισί.
