 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Αυτό που πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια που διαρκεί η κρίση του Σκοπιανού, διεξάγονται συνεχώς διαπραγματεύσεις, πέφτουν στο τραπέζι ονόματα, δημιουργούνται προσδοκίες, αλλά, κάθε φορά, όταν φθάνουμε στο «δια ταύτα», δηλαδή στα θέματα της εθνικής ταυτότητας και της γλώσσας, οι διαπραγματεύσεις καταρρέουν.
Δηλαδή, πάντοτε συζητούνταν διάφορα θέματα, αλλά δεν φτάναμε ποτέ σε λύση, διότι ακριβώς οι γείτονές μας έλεγαν αυτά ακριβώς που λέει και σήμερα η κυβέρνηση Ζάεφ δια στόματος του υπουργού των Εξωτερικών Ντιμιτρόφ.
Είναι οι θέσεις που ο Ντιμιτρόφ από την αρχή έχει πει (στις 12 και στις 19 Ιανουαρίου, όταν είπε πως ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε «Μακεδόνες») και τις οποίες επανέλαβε και ενώπιον του κ. Νίμιτς μπροστά στις κάμερες, την 1ηΦεβρουαρίου.
Είπε: «Το θέμα αυτό είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο για τους πολίτες της χώρας μας. Θέλουμε να βρεθεί μία αξιοπρεπής λύση και για τις δύο χώρες. Έχω πλήρη κατανόηση για εκείνους τους Έλληνες πολίτες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες - είτε με την έννοια της Αρχαίας Μακεδονίας, είτε με την έννοια της περιοχής. Με τον ίδιο τρόπο, στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, κανείς δεν μπορεί να στερήσει σε εμένα και στους πολίτες της χώρας μας το δικαίωμα να λεγόμαστε Μακεδόνες και να μιλούμε τη μακεδονική γλώσσα, που ανήκει στην ομάδα των σλαβικών γλωσσών».
Έτσι ακριβώς σταματούσαν οι συζητήσεις κάθε φορά, με όλες τις κυβερνήσεις.
Η παρούσα κυβέρνηση, όμως, κάνει σα να μην συμβαίνει τίποτε και συνεχίζει.
Και δεν μας λένε επιπλέον αν ισχύει αυτό που είπε ο κ. Νίμιτς. Ότι στις συναντήσεις που είχε με την ελληνική πλευρά δεν έχει ακούσει κάτι που θα σήμανε άρνηση της ταυτότητας του λαού της ΠΓΔΜ».
Επομένως, κατά τον κ. Νίμιτς, η παρούσα κυβέρνηση δεν έβαλε θέμα εθνικής ταυτότητας, δηλαδή αν υπάρχουν «εθνικά Μακεδόνες», όπως λένε οι του «Ουράνιου Τόξου» οι οποίοι υποστηρίζουν πως είναι «εθνικά Μακεδόνες κάτοικοι της Ελλάδας»!
Φυσικά! Διότι αν οι γείτονες δεχθούν ότι δεν είναι «Μακεδόνες» και δεν μιλούν τη «μακεδονική γλώσσα», τότε δεν θα χρειάζονται το όνομα της Μακεδονίας.
Επομένως, το όνομα εμπεριέχει τον αλυτρωτισμό και με όχημα το όνομα θα καταβληθεί αμέσως μετά προσπάθεια να αναγνωριστεί μια «εθνική μειονότητα» στην Ελλάδα.
Και αυτά – αν ο Τσίπρας επιμείνει στην άθλια συναλλαγή που συνοψίζεται στο «χρέος έναντι του ονόματος» - θα τα βρουν μπροστά τους οι επόμενες γενιές.
Με λίγα λόγια: Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έθεταν πάντα τα σοβαρά αυτά θέματα, δεν γίνονταν αποδεκτά από την άλλη πλευρά και ο γάμος σχολούσε.
Αν αυτό δεν γίνει και τώρα, αν δηλαδή δεν σταματήσουν αμέσως οι διαπραγματεύσεις, αν ο κ. Κοτζιάς – με εντολή Τσίπρα – συνεχίσει να παριστάνει τον Μεγαλέξανδρο κόβοντας γόρδιους δεσμούς, τότε το κομμένο σχοινί θα γίνει βρόχος για την πατρίδα.
