Της Νίκης Κουλέρμου
Αυτό το διαζευκτικό «ή» που ακούμε όλο και πιο συχνά τελευταία, μοιάζει πλέον επικίνδυνο. Ή επιβιώνεις ή πεθαίνεις. Το φυσικό αέριο μπορεί να είναι ευλογία ή κατάρα. Το ίδιο και η αναφορά για διαμοιρασμό του φυσικού αερίου με λύση ή χωρίς λύση… Ήταν η πρόταση Ρολάνδη την περασμένη βδομάδα και τώρα την επαναλαμβάνει με ένα διαφορετικό λεκτικό ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών κ. Οζερσάι.
«Οι Ε/κ θα πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς να υπάρξει κάποια συμφωνία με τους Τ/κ, είτε σε περίπτωση που υπάρξει λύση στο Κυπριακό είτε όχι» δήλωσε προχθές ο κ. Οζερσάι, σημειώνοντας επίσης με περισσή αληθοφάνεια πως «αν κάποιος αποδέχεται την ύπαρξη του άλλου (οι Ε/κ την ύπαρξη των Τ/κ) και το γεγονός ότι ο φυσικός πλούτος ανήκει και σε αυτόν, τότε σε κάποια φάση πρέπει να του διαμοιράσεις τον πλούτο αυτό ή να πληρώσεις αποζημιώσεις». Με λίγα λόγια πρέπει να μοιράσουμε το φυσικό αέριο με ή χωρίς λύση, για να μην πούμε ότι πρέπει να το προπωλήσουμε πριν την επιβεβαίωση ύπαρξής του!
Και με λίγη… εγκράτεια στις προβλέψεις μας, η κατάσταση μοιάζει λίγο πολύ να οδηγείται σ’ αυτή του Μάρτη του 2013… Σε αποφάσεις αυτοχειρίας με το πιστόλι στον κρόταφο… Ή μάλλον με την κανονιοφόρο στον κρόταφο της Κύπρου! Με την τουρκική κανονιοφόρο να έχει εισβάλει στην κυπριακή ΑΟΖ και τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί σχεδόν απαθής! Ως εάν να περιμένει να λυγίσει η αλαζονεία και η οίηση του ανδρός που οδήγησε τη διεθνή κοινότητα με τα καμώματα και τις διαβεβαιώσεις και τις δεσμεύσεις του στο Κραν Μοντανά, έπαιξε μαζί της και με την Τουρκία μια παρτίδα πόκερ και την άφησε σύξυλη… Να διερωτάται τι διάβολο γύρευε ο κ. Γκουτέρες να πάει δύο φορές σε μια βδομάδα στο ελβετικό θέρετρο. Για να φάει ελβετικά σοκολατάκια ή γιατί νόμιζε ότι θα έβρισκε το χαμένο θησαυρό που άκουγε στο όνομα της επανενωμένης Κύπρου και θα δημιουργούσε νέες ελπίδες για τις προσπάθειες ειρήνευσης του ΟΗΕ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου;
Και τώρα τι; Τώρα ποιος από την ίδια διεθνή κοινότητα βρίσκει άδικο στους Τ/κ, στον κ. Ακιντζί και τον κ. Οζερσάι; Εμείς και εμείς; Εμείς και το διεθνές δίκαιό μας; Είχαμε μια σύγκλιση πεντακάθαρη και η οποία έδινε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση την απόλυτη αρμοδιότητα και εξουσία στη διαχείριση του φυσικού πλούτου, περιλαμβανομένων και των υδρογονανθράκων. Τώρα κινδυνεύει και αυτή να έχει την ίδια τύχη με τη σύγκλιση που αφορούσε την πληθυσμιακή αναλογία… Από 4:1 ο Τσαβούσογλου την έκανε 1:1.
Γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος, λένε. Ελπίζω ότι αυτός που θα γελάσει τελευταίος νάναι ο κυπριακός λαός.
Αν έκανε σωστή επιλογή στις 4 Φεβρουαρίου, μένει ακόμα να το δει στην πράξη. Μέχρι στιγμής δεν έδειξε να άξιζε αυτή την εμπιστοσύνη. Τα έκανε μαντάρα στη διαχείριση και του Κυπριακού και του φυσικού αερίου και απέδειξε ότι όλη εκείνη η θριαμβολογία του περιφερειακού ηγέτη -ο ΔΗΣΥ ανακάλυψε και αυτό τον τίτλο στον προεκλογικό του οίστρο- ήταν μια ευκαιριακή φούσκα που έσπασε με την πρώτη προειδοποίηση από τουρκικής πλευράς. Και δεν χαιρεκακούμε. Λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και σε όποιον αρέσει. Δεν συνηθίσαμε να χαϊδεύουμε αυτιά ούτε και να καλλιεργούμε ψευδαισθήσεις. Εξάλλου οι μάσκες έπεσαν νωρίς. Πριν τα καρναβάλια.
http://dialogos.com.cy
