Το μνημόνιο η πληρωμή φόρων σε δόσεις και άλλα ευτράπελα ή πως έχουμε δίκαιο πολέμου σε ειρηνικές συνθήκες.

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη (*)

Αθήνα 04/01/2018 

Όλοι ξέρουμε ότι το θέμα της συλλογής των φόρων απασχολεί όχι μόνο εμάς που σαν φυσικά η νομικά πρόσωπα πληρώνουμε αλλά και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης.

Το ποιός μιλάει είναι δεδομένο το να μιλήσει μια υπουργός άλλου υπουργείου και να ανακοινώσει ταμειακή διευκόλυνση αδυνατούντων να πληρώσουν το θεωρώ πλεονασμό η στη χειρότερη δημιουργίας κλίματος εφορίας σε χειμαζόμενους πολίτες.

Προβληματισμό και πλήθος ερωτημάτων προκαλεί η χθεσινή αντίδραση του υπουργείου Οικονομικών το οποίο μέσω "άτυπης ενημέρωσης” επιχείρησε να διαψεύσει την αναπληρώτρια υπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων Ράνια Αντωνοπούλου η οποία μίλησε για πληρωμή φοροοφειλών σε 12 δόσεις.

Το κείμενο της συμφωνίας για την επικαιροποίηση του μνημονίου στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της τρίτης αξιολόγησης -που αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα εντός του Ιανουαρίου- προβλέπει ξεκάθαρη δέσμευση του οικονομικού επιτελείου για εξέταση της δυνατότητας να πληρώνονται οι φόροι των φυσικών προσώπων σε τακτικές μηνιαίες δόσεις.

Σύμφωνα με το κείμενο, όπως έχει ήδη διαρρεύσει  "Για να βελτιώσουν τις εισπράξεις από οφειλές των φορολογούμενων προς το δημόσιο οι (σ.σ. ελληνικές) αρχές θα εφαρμόσουν πλήρως την εθνική στρατηγική κρατικών εισπράξεων που έχει συμφωνηθεί.

Αυτή περιλαμβάνει....την ολοκλήρωση έως το τέλος Ιανουαρίου 2018 μιας μελέτης για την πιθανότητα να εισαχθεί ένα σύστημα τακτικών μηνιαίων πληρωμών με αυτοματοποιημένα ηλεκτρονικά μέσα για τους φόρους που πληρώνουν τα φυσικά πρόσωπα”.

Ευλόγως δημιουργείται η απορία γιατί στην οδό Νίκης δεν γνωρίζουν ή αρνούνται τη σχετική δέσμευση που έχουν αναλάβει.

Βεβαίως χθες κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών παραδέχθηκαν ότι έχει γίνει συζήτηση για τους θεσμούς για το ενδεχόμενο να αλλάξει το ημερολόγιο πληρωμής των φόρων. Πιο συγκεκριμένα, συζητήθηκε με τους θεσμούς να πληρώνεται ο φόρος εισοδήματος αντί σε τρεις διμηνιαίες δόσεις σε έξι μηνιαίες δόσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι με μια τέτοια ρύθμιση δεν θα άλλαζε ο χρόνος για την πληρωμή του φόρου, ωστόσο αυτός θα μοιραζόταν καλύτερα μέσα στο εξάμηνο προκειμένου να μην έρχονται μήνες στους οποίους οι πολίτες γονατίζουν οικονομικά.

Όταν σαν κράτος έχει παραβιάσει όλες τις αρχές μην πουλάς πνεύμα σε εξουθενωμένους πολίτες .Ας ξεκινήσω την ανάλυση μου με τα αυτονόητα .

Το κράτος, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις αυξανόμενες ανάγκες του και να παρέχει στο κοινωνικό σύνολο δωρεάν δημόσια αγαθά, χρησιμοποιεί ως κύριο μέσο τη φορολογία.

Η φορολογία έχει αναγκαστικό χαρακτήρα και αποβλέπει στην εξασφάλιση των απαραίτητων δημόσιων εσόδων, ικανών να καλύψουν, μαζί με τις λοιπές πηγές εσόδων, τις δημόσιες δαπάνες. Επίσης έχει κοινωνικό χαρακτήρα, όταν αποτελεί μέσο καταπολέμησης της οικονομικής ανισότητας που διαμορφώνεται στις διάφορες κοινωνικές τάξεις.

Το κόστος της δωρεάν παροχής των δημόσιων αγαθών και χρηματοδότησης των άλλων δραστηριοτήτων των δημοσίων φορέων ονομάζεται φορολογικό βάρος.

Ένα σημαντικό θέμα που απασχολεί την οικονομία είναι η εξεύρεση ενός τρόπου δίκαιης κατανομής του φορολογικού βάρους μεταξύ των πολιτών. Η κατανομή του φορολογικού βάρους πρέπει να γίνεται με βάση θεσπισμένους από την πολιτεία κανόνες, οι οποίοι διέπουν τη φορολογική της πολιτική.

Αρχή της φορολογικής ισότητας

Η αρχή της φορολογικής ισότητας προκύπτει από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 5 του άρθρου 4 του Συντάγματος. Σύμφωνα με αυτές, οι πολίτες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο, ενώ όσον αφορά τη συνεισφορά τους στα «δημόσια βάρη» αυτή γίνεται ανάλογα με τις δυνάμεις τους.

Συνήθως αυτές οι δυνάμεις, όσον αφορά τη φορολογία, αναφέρονται ως «φοροδοτική ικανότητα». Η φορολογική αρχή της ισότητας επιβάλλει την όμοια μεταχείριση των φορολογουμένων κάτω από όμοιες οικονομικές συνθήκες (οριζόντια φορολογική ισότητα) και την ανόμοια μεταχείριση όσων βρίσκονται κάτω από ανόμοιες περιστάσεις (κάθετη φορολογική ισότητα). Τούτο απαγορεύει στον νομοθέτη να θεσπίζει αυθαίρετες φορολογικές διακρίσεις υπέρ ή εις βάρος των πολιτών.

Έτσι λοιπόν η επιβολή φόρων στους έλληνες πολίτες πρέπει να βασίζεται:

α) στην αναλογική ισότητα, υπό την έννοια ότι οι πολίτες συμμετέχουν στις φορολογικές υποχρεώσεις σύμφωνα με τις οικονομικές τους δυνάμεις και επομένως δεν επιτρέπεται η αντιμετώπισή τους επί τη βάσει της αριθμητικής-μαθηματικής ισότητας, που θα οδηγούσε στην ίδια μεταχείριση των οικονομικά ευρωστότερων με τους οικονομικά ασθενέστερους και

β) στη φοροδοτική ικανότητα των πολιτών, η οποία επιβάλλει στο νομοθέτη να λαμβάνει υπόψη ότι υπάρχει ένα όριο κατά τη θεσμοθέτηση φορολογικών επιβαρύνσεων, τυχόν υπέρβαση του οποίου πλήττει τη δυνατότητά τους να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις αυτές και ταυτόχρονα να διατηρήσουν ένα ανεκτό βιοτικό επίπεδο.

Σύνταγμα νόμοι κενό γράμμα για τους Έλληνες εφαρμοστές της πολιτικής των δανειστών με την συμπαράσταση τους.

Δυστυχώς βιώνουμε δίκαιο πολέμου σε καιρό ειρήνης όπου τους όρους τους βάζουν οι ισχυροί που είναι οι νικητές  στην αντιπαράθεση .

Η πραγματικότητα στον αιώνα μας δεν είναι κάτι που μπορείς να αντιμετωπίσεις και ειδικά όταν μιλούν όσοι έχουν εσφαλμένες απόψεις σαν επιστήμονες ηθελημένα στο αντικείμενο τους την Οικονομία  λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων και εμμονών .

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός – μτφρ: κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο πλήν όμως οι πεποιθήσεις είναι μεγαλύτεροι αντίπαλοι της αλήθειας από τα ψέματα.

Υπάρχουν τριών ειδών ψεύδη: τα συνήθη, τα καταστρεπτικά και η στατιστική.Βενιαμίν Ντισραέλι, και στα τρία έμβαθύνει το οικονομικό επιτελείο για να αποσπάσει δίκαια και άδικα ότι απαιτεί .

Όταν οι πλούσιοι κάνουν πόλεμο, είναι οι φτωχοί που πεθαίνουν. έλεγε ο Σάτρ αλλά μπορεί αυτό να συμβεί και με μια επαίσχυντη συμφωνία ο οικονομικός θάνατος των γηγενών και η επικυριαρχία.

Όταν μιλάει λοιπόν κάποιος/α έστω και κατ΄ ολίγον σχετικός/η (υπουργός)  με τη διακυβέρνηση της χώρας  για κάτι πρέπει τουλάχιστον να βασίζεται πάνω στο δίκαιο αν θέλει να ισχυρίζεται ότι μιλάει καλοπροαίρετα οι δόσεις είναι  η μέθοδος να σε κλέβουν βράδυ και  απαιτούν να τους ευχαριστείς που σου αφήνουν στη τσέπη εισιτήρια για να γυρίσεις σπίτι και χρήματα για πρωϊνό καφέ η γάλα για να μπορούν να σε ξανακλέψουν την επόμενη φορά επειδή κάνεις την ίδια διαδρομή  από συνήθεια.

(*)Ο Γεώργιος Βασιλάκης είναι Οικονομολόγος ΕΚΠΑ - Φοροτεχνικός

Για λόγους αντικειμενικότητας του άρθρου παραθέτω στοιχεία βιογραφικού της εν λόγω κ^ας  (**) Ράνια Αντωνοπούλου Δεν στερούνται γνώσεων εφαρμόζουν το δίκαιο των δανειστών.

(**) Η Ράνια Αντωνοπούλου είναι καθηγήτρια στο Bard College και διευθύντρια του τμήματος έρευνας για την ισότητα των φύλων του Levy Economics Institute στη Νέα Υόρκη και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Εργασίας. Έχει δημοσιεύσει τις μελέτες της σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά όπως το Journal of Income Distribution, Feminist Economics Journal, Eastern Economic Review και σε βιβλία, και έχει παρουσιάσει τις εργασίες της σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και επιτροπές των Ηνωμένων Εθνών.Έχει διατελέσει καθηγήτρια Οικονομικής Επιστήμης στο New York University, επισκέπτρια καθηγήτρια στο Barnard College, Columbia University και εμπειρογνώμων στα Ηνωμένα Έθνη και στο Διεθνή Οργανισμό Εργασίας. Είναι απόφοιτη του τμήματος Οικονομικών Επιστημών και κάτοχος ΜΑ και PhD απο το Πανεπιστήμιο New School for Social Research, ΗΠΑ. Η κυρία Αντωνοπούλου αναλαμβάνει το εξαιρετικά δύσκολο έργο της καταπολέμησης της ανεργίας.