 |
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
|
Δεν είναι μόνο οι Σκοπιανοί πλαστογράφοι της Ιστορίας. Είναι και ο ίδιος ο διαπραγματευτής Μάθιου Νίμιτς.
Εικοσιπέντε χρόνια τώρα ο κ. Νίμιτς (διαπραγματευτής αρχικά εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών και αργότερα εκ μέρους του ΟΗΕ), δεν ασχολήθηκε ποτέ με την ουσία του προβλήματος και δεν έλαβε υπόψη του τις απόψεις της Ελλάδας.
Αυτό αποδεικνύουν οι τελευταίες του δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες «δεν είναι ρεαλιστικό η ΠΓΔΜ να μην έχει τον όρο "Μακεδονία" με κάποια μορφή στην ονομασία της», διότι «δεν είναι ρεαλιστικό να το αποδεχθεί ο λαός αυτής της χώρας, γι’ αυτό δεν προτείνω ονομασίες που δεν ανήκουν στη σφαίρα του ρεαλισμού».
Γι’ αυτό και υποστηρίζει πως και οι πέντε προτάσεις του για το όνομα διασφαλίζουν και ενισχύουν την εθνική ταυτότητα του γειτονικού κράτους, την οποία ο ίδιος φροντίζει να αναζητεί στα… βάθη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Και αποκαλεί όλα τα σοβαρά θέματα που θέτει η Ελλάδα όσον αφορά στον σκοπιανό αλυτρωτισμό «παράπλευρα».
Εικοσιπέντε χρόνια τώρα ο κ. Νίμιτς έχει διαλέξει στρατόπεδο. Γι’ αυτό και δεν κάνει καμιά προσπάθεια προς την πλευρά των Σκοπιανών, ούτε τους ασκεί κάποιου είδους πίεση.
Και γι’ αυτό εικοσιπέντε χρόνια τώρα πάει κι΄ έρχεται ανακυκλώνοντας τις ίδιες προτάσεις και στριφογυρίζοντας γύρω από τα ίδια ονόματα, τα οποία σερβίρει ξανά και ξανά ως ξαναζεσταμένη σούπα:
Republika Nova Makedonija (Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας),
Republika Severna Makedonija (Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας),
Republika Gorna Makedonija (Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας),
Republika Vardarska Makedonija (Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη) και
Republika Makedonija (Skopje) [Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)].
Και κάθε φορά μας λέει πώς θα προφέρονται, πότε στα σλάβικα αμετάφραστα, πότε μεταφρασμένα στα αγγλικά, ενώ αναγνωρίζει και την ύπαρξη «μακεδονικής» γλώσσας.
Ήδη από το 1995 πηγαίνει κι’ έρχεται ο κ. Νίμιτς στα Σκόπια με την ιδιότητα του απεσταλμένου του Λευκού Οίκου.
Και ήδη από το 1999, ως διαπραγματευτής εκ μέρους του ΟΗΕ πλέον, δηλώνει πως «τώρα είναι η κατάλληλη ώρα για να βρεθεί λύση».
Και συνεχίζει να δίνει τις προτάσεις του που είναι πάντα οι… παλιές.
Τον Νοέμβριο του 2004, ο κ. Νίμιτς κατέθεσε την πρόταση «Δημοκρατία της Μακεδονίας-Σκόπια» στα σλαβικά και αμετάφραστο.
Τον Απρίλιο του 2005, με επιστολή του, αναγνώριζε την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας και μακεδονικού έθνους» και πρότεινε… απαγόρευση του όρου Μακεδονία και από τις δύο χώρες!
Συγκεκριμένα, όπως είχε γίνει γνωστό, ανέφερε ότι «η ουσία της λύσης που ενσωματώνεται σε αυτή την απόφαση είναι μια ρητή αναγνώριση ότι το συνταγματικό όνομα του κράτους είναι 'REPUBLIKA MAKEDONIJA'. Όμως μία περαιτέρω απόφαση όσον αφορά το συμφέρον για ειρήνη και αρμονία στην περιοχή και στις σχέσεις καλής γειτονίας και για να αποφευχθεί παρεξήγηση, το όνομα της πρωτεύουσας της 'REPUBLIKA MAKEDONIJA' θα προσαρτηθεί στο συνταγματικό όνομα, με ένα ενωτικό σημείο, για να διαμορφωθεί ένα σύνθετο όνομα, το οποίο θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα Ηνωμένα Έθνη και για οποιαδήποτε άλλη επίσημη διεθνή χρήση. Αυτή η νέα διεθνής ονομασία 'REPUBLIKA MAKEDONIJA-SKOPJE' δεν πρέπει να εννοηθεί ως έλλειψη σεβασμού στον λαό και στην κληρονομιά του κράτους, του οποίου το συνταγματικό όνομα είναι 'REPUBLIKA MAKEDONIJA'.
Τον ίδιο μήνα ο τότε πρόεδρος της ΠΓΔΜ, Μπρ. Τσερβένκοφσκι δήλωσε ότι η ονομασία «Republika Makedonija-Scopje» μπορεί να γίνει δεκτή μόνο εφόσον αφορά στην επικοινωνία Ελλάδας-ΠΓΔΜ και όχι ως επίσημη ονομασία.
Τον Οκτώβριο του 2005 ο κ. Νίμιτς είχε έλθει με άλλη πρόταση, την οποία η ελληνική κυβέρνηση είχε απορρίψει και η οποία δεν είχε δημοσιοποιηθεί κατ’ απαίτηση του Νίμιτς.
Ωστόσο, το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών είχε εκδώσει σκληρή ανακοίνωση, χαρακτηρίζοντας την πρόταση Νίμιτς απαράδεκτη και καταγγέλλοντάς τον για αποδοχή των θέσεων της μίας πλευράς, πράγμα που δεν συνάδει με την έννοια της μεσολάβησης, αποστολή της οποίας είναι η αναζήτηση συμβιβασμού στη βάση αμοιβαίως αποδεκτών προτάσεων. Παράλληλα, αναφέρει ότι η ελληνική κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός διατηρούν στο ακέραιο το δικαίωμα και τη δυνατότητα, που παρέχει η διμερής συμφωνία του 1995, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα μπορεί να μην συμφωνήσει στη συμμετοχή της χώρας αυτής σε οιονδήποτε διεθνή οργανισμό, εάν αυτό επιχειρηθεί να γίνει με άλλο όνομα πέραν του ΠΓΔΜ.
Από την πλευρά του, ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, είχε χαρακτηρίσει τη νέα πρόταση καλή βάση για εξεύρεση λύσης. Την ίδια ώρα, διέρρεαν στον Τύπο των Σκοπίων τα βασικά σημεία της νέας πρότασης, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα θα μπορεί να χρησιμοποιεί την ονομασία «Republika Makedonija-Skopje» στη διμερή επικοινωνία, ενώ η ΠΓΔΜ θα αναφέρεται στους διεθνείς οργανισμούς ως «Republika Makedonija» στη λατινική γραφή ώς το 2008 και ακολούθως με το συνταγματικό της όνομα «Republic of Macedonia» στα αγγλικά και μεταφρασμένο. Ακόμη, καμία από τις δύο χώρες δεν θα έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί αποκλειστικά τον όρο «Μακεδονία», ενώ η Ελλάδα θα πρέπει να αποφασίσει πώς θα ονομάζει το βόρειο τμήμα της. Στην περίπτωση αυτή, προτείνονταν διάφορες λύσεις, όπως "Βόρειο ελληνικό τμήμα της Μακεδονίας", "Ελληνική επαρχία της Μακεδονίας", "Βόρεια ελληνική επαρχία της Μακεδονίας" ή διάφορες άλλες παραλλαγές.
Δηλαδή, ο κ. Νίμιτς αντί να υποχρεώσει τα Σκόπια να συμβιβαστούν, ζητούσε από την Ελλάδα να… βαφτίσει την… δική της Μακεδονία!
Στις 31 Οκτωβρίου 2005, ο Κ. Καραμανλής, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική, υπογράμμισε ότι η Ελλάδα δεν θα παραιτηθεί του δικαιώματος του βέτο για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ και χαρακτήρισε τις προτάσεις του ειδικού διαμεσολαβητή του ΟΗΕ Μ. Νίμιτς ως μη αρμόζουσες στην έννοια της διαμεσολάβησης και απαράδεκτες.
Την 1 Ιανουαρίου 2008, ο Νίμιτς, μετά τις συναντήσεις του με τους αντιπροσώπους Ελλάδας και ΠΓΔΜ, δήλωσε ότι καμία συμφωνία δεν επιτεύχθηκε και ότι το «χάσμα παραμένει» μεταξύ των δύο πλευρών.
Στις 26 Μαρτίου 2008, σύμφωνα με αναφορές τηλεοπτικών σταθμών των Σκοπίων η πρόταση που υπέβαλε ο μεσολαβητής του ΟΗΕ, περιλάμβανε τα εξής στοιχεία: Για εσωτερική χρήση, το όνομα της χώρας θα είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε κυριλλική γραφή. Για διεθνή και διμερή χρήση με την Ελλάδα προβλέπει την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)» και η επίσημη εκδοχή του θα είναι η αγγλική. Η πρόταση απορρίπτεται από την ελληνική κυβέρνηση.
Την επομένη, ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας στην ΚΟ της ΝΔ ανέφερε ότι η νέα πρόταση Νίμιτς απέχει από μία αμοιβαία αποδεκτή λύση και ότι η προσπάθεια πρέπει να συνεχιστεί στο πλαίσιο του ΟΗΕ, τονίζοντας ότι ψευδεπίγραφη λύση δεν είναι λύση.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 2008, ο τότε πρόεδρος της ΠΓΔΜ Μ.Τσερβένκοφσκι, αναφερόμενος στις προτάσεις Νίμιτς, δήλωσε ότι είναι πιο κοντά στις θέσεις των Σκοπίων, προσθέτοντας όμως ότι χρειάζονται περαιτέρω βελτιώσεις.
Στις 19 Οκτωβρίου 2008, η εφημερίδα «Έθνος της Κυριακής» αποκάλυψε έγγραφο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σύμφωνα με το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση είχε τον προηγούμενο Ιούλιο στενή συνεργασία με τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Μπ. Τσερβένκοφσκι για τη διαμόρφωση ενός πλαισίου λύσης για το θέμα της ονομασίας, το οποίο, όπως αποδεικνύεται αποτελεί τον βασικό κορμό της πρότασης Νίμιτς που παρουσιάστηκε στις δύο πλευρές. Η αμερικανική πρόταση προέβλεπε την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για χρήση σε διεθνείς οργανισμούς και ενδεχομένως στις διμερείς σχέσεις με τις χώρες που δεν επιθυμούν το συνταγματικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Επίσης, η «μακεδονική εθνικότητα και γλώσσα» προβλεπόταν να κατοχυρωθεί σιωπηρά μέσω παραρτήματος στο ψήφισμα του ΣΑ του ΟΗΕ που δεν υπόκειται σε έγκριση της Ελλάδας.
Και στις 7 Ιουλίου 2009, ο κ. Νίμιτς επισκεπτόταν τα Σκόπια και είχε συναντήσειςμε τον πρόεδρο και τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Γκ. Ιβάνοφ και Ν. Γκρούεφσκι. Όπως έγινε γνωστό, εξετάστηκαν οι βασικές πτυχές της τελευταίας του πρότασης, η οποία προβλέπει, μεταξύ άλλων, την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για διεθνή χρήση και κάποιες τροποποιήσεις επί της πρότασης αυτής.
Απαντώντας, σε ερώτηση εάν η ελληνική πλευρά μπορεί να αποδεχτεί την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδονικού έθνους», είπε: «Δεκαπέντε χρόνια ασχολούμαι με το ζήτημα και γνωρίζω ότι η χώρα έχει τη δική της ταυτότητα και γλώσσα. Νομίζω ότι κανένας στον κόσμο δε μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό».
Τον Σεπτέμβριο του 2013, ο κ. Νίμιτς δήλωνε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο χωρών για το θέμα της ονομασίας.
Αποδεικνύεται επομένως ότι ο κ. Νίμιτς όχι μόνο επιμένει από πάντα στη χρήση του όρου «Μακεδονία», αλλά είναι και πεπεισμένος ότι υπάρχει «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό έθνος».
Σε πείσμα, βέβαια, της ίδιας της Ιστορίας, στην πλαστογράφηση της οποίας επιδίδεται και ο ίδιος όλα αυτά τα χρόνια…
