 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Το δελτίο οικονομικών εξελίξεων Οκτωβρίου που εξέδωσε προ ημερών το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης – και με το οποίο προφανώς προσπαθούν να… ανταγωνιστούν τα ανάλογα δελτία του ΙΟΒΕ και του ΣΕΒ που δεν τους βολεύουν – αποτελεί την επιτομή της προπαγάνδας των αριθμών.
Σ’ αυτό, οι κυβερνητικοί – και σε πείσμα της πραγματικότητας και όλων όσα μόλις είχαν καταγραφεί στα ανάλογα δελτία ΙΟΒΕ και ΣΕΒ – υποστηρίζουν πως «όλοι ανεξαιρέτως οι δείκτες οικονομικού κλίµατος καταγράφουν ανάκαµψη της εµπιστοσύνης στις προοπτικές της οικονοµίας και υποδηλώνουν βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και αναθέρµανση της οικονοµικής δραστηριότητας».
Αυτή η απίστευτη «διαπίστωση», σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για πρώτη φορά εκδίδεται τέτοιο δελτίο από το υπουργείο, καταδεικνύει και την (προπαγανδιστική) πρόθεση: Την έκδοση ενός fake δελτίου, που θα θολώνει τα νερά, υποστηρίζοντας τα ακριβώς αντίθετα από τα υπόλοιπα.
Έτσι, μιλούν για «βάσιµες προσδοκίες για νέα µεγαλύτερη αύξηση του ΑΕΠ το γ' τρίµηνο και προσέγγιση του ετήσιου στόχου για ανάπτυξη 1,8% το 2017».
Φυσικά, δεν υπάρχει «νέα μεγαλύτερη αύξηση του ΑΕΠ», διότι ως γνωστόν είχαμε μείωση του ΑΕΠ κατά 0,3% το 2015 και 0,2% το 2016 – οπότε τι θα πει «νέα μεγαλύτερη αύξηση»;
Αναφέρουν επίσης ότι η πρόσφατη έκθεση Global Competitiveness Report του World Economic Forum (WEF) για την ανταγωνιστικότητα, εµφάνισε μεν την Ελλάδα στην 87η θέση της διεθνούς κατάταξης, δηλαδή πολύ χαµηλά και µια θέση χειρότερα από αυτή του 2016, αλλά απλά πρόκειται… για µία ακόµη εσφαλµένη εκτίµηση διεθνούς οργανισµού, η οποία ελέγχεται για τη μεθοδολογία της.
Δηλαδή, δεν ξέρει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αλλά ξέρουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!
Λένε επίσης ότι ο δείκτης επιχειρηµατικής εµπιστοσύνης στην Ελλάδα αυξήθηκε σε 100,6 µονάδες το Σεπτέµβριο από 99 τον Αύγουστο του 2017. Και ότι ο µέσος όρος του δείκτη, από το 1985 µέχρι το 2017, ήταν 100,7, φτάνοντας σε υψηλό επίπεδο 120,1 τον Ιούλιο του 2000 και χαµηλό 75,2 τον Μάρτιο του 2009.
Παραλείπουν, όμως, να πουν ότι ο συγκεκριμένος δείκτης κατακρημνίστηκε τον Οκτώβριο στις 98,3 μονάδες!
Δηλαδή εκδίδουν δελτίο Οκτωβρίου και αναφέρονται στον Σεπτέμβριο!
Επιπλέον, κάθισαν και έβγαλαν τον… μέσο όρο (πρωτοφανή πράγματα) από το… 1985 και απέφυγαν να πουν ότι ο συγκεκριμένος δείκτης το 2014 κινήθηκε μεταξύ 102 και 104 μονάδων.
Και σα να μην έφθαναν όλα αυτά, τολμούν (στο fake δελτίο) να μιλούν για την μεταποίηση.
Όπως αναφέρουν, ο δείκτης υπευθύνων προµηθειών (PMI) της ελληνικής µεταποίησης αυξήθηκε στις 52,8 µονάδες τον Σεπτέµβριο του 2017 από 52,2 τον Αύγουστο. Και ότι πρόκειται για τη µεγαλύτερη επέκταση της εργοστασιακής δραστηριότητας από τον Ιούνιο του 2008, λόγω της ταχύτερης αύξησης των νέων παραγγελιών από την εγχώρια αγορά, παρότι µειώθηκαν οι νέες παραγγελίες εξαγωγών.
Και πάλι μιλούν για τον Σεπτέμβριο σε δελτίο του… Οκτωβρίου, διότι προφανώς ο Σεπτέμβριος κάπως τους βολεύει. Διότι τον Οκτώβριο ο δείκτης έπεσε σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και βρέθηκε στις 52,1 μονάδες. Δηλαδή κάτω από τον Αύγουστο που παίρνουν ως μέτρο σύγκρισης για να δείξουν αύξηση.
Και βέβαια, δεν λένε πως τον Μάιο του 2017 η μεταποίηση γνώρισε την ένατη κατά σειρά επιδείνωση (49,6 μονάδες), ενώ τον Ιανουάριο του 2017 βρέθηκε σε χαμηλό 16 μηνών και υψηλό 70 μηνών ως προς το κόστος!
Εδώ προφανώς δεν τους βολεύει ο… μέσος όρος!
Δεν λένε επίσης ότι μήνα με τον μήνα έχουμε συνεχείς αυξήσεις του γενικού δείκτη τιμών εισαγωγού στη βιομηχανία (εισαγόμενος πληθωρισμός), λόγω αύξησης των τιμών πρώτων υλών.
Αναφέρουν επίσης ότι ο αρνητικός δείκτης εµπιστοσύνης των καταναλωτών στην Ελλάδα υποχώρησε στις -53,7 µονάδες το Σεπτέµβριο από -57 τον Αύγουστο και -74,4 τον Μάρτιο του 2017. Και προσθέτουν ότι η εµπιστοσύνη των καταναλωτών στην Ελλάδα είχε σηµειώσει αρνητικό ρεκόρ τις -83,8 µονάδες τον Οκτώβριο του 2011.
Δεν λένε, όμως, ότι τον Νοέμβριο του 2014 (διότι τον Δεκέμβριο είχαν αρχίσει τα λεβέντικα και ο δείκτης επιδεινώθηκε), ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης ήταν στο -49,9, βελτιωμένος ακόμη και σε σχέση με τον Οκτώβριο 2014 (-50,9). Ούτε λένε ότι τον Ιούνιο του 2014 ο δείκτης είχε βελτιωθεί για τέταρτο συνεχόμενο μήνα και στα καλύτερα επίπεδα των τελευταίων πέντε περίπου ετών. Δηλαδή, αναφέρονται στον Οκτώβριο του 2011 (που τους βολεύει), αλλά όχι στο 2014 (που δεν τους βολεύει).
Στο ίδιο δελτίο, μιλούν και για τις προσδοκίες τους για τις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις, υποστηρίζοντας πως αυτές υπολογίζεται να υπερβούν τα 4 δις το 2017. Ναι, αλλά το 2013 και το 2014 οι άμεσες ξένες επενδύσεις ήταν 3,4 δις ετησίως και το 2015 έπεσαν στο 1,9 δις και το 2016 επέστρεψαν στα 3,4 δις. Δηλαδή, φανταστείτε πού θα βρίσκονταν αν δεν είχε μεσολαβήσει το 2015 και οι ΣΥΡΖΑΝΕΛ!
Τέλος, το fake δελτίο αναφέρεται και στην απασχόληση, λέγοντας πως τον Ιούλιο το ποσοστό ανεργίας έπεσε κατά 2,4 ποσοστιαίες µονάδες, στο 21%, έναντι του Ιουλίου 2016, όταν την τριετία 2013-2016 υποχωρούσε ετησίως κατά 1,5 ποσοστιαία µονάδα.
Βέβαια, αποφεύγουν να πουν τα εξής (τα οποία εκείνες τις μέρες είχαν ανακοινωθεί από τον ΣΕΒ):
-Από τους ανθρώπους σε εργάσιμη ηλικία 15-64 ετών, σε σχέση με τις χώρες του ΟΟΣΑ όπου 2 στους 3 εργάζονται (66,4%), στην Ελλάδα μόνο οι μισοί περίπου εργάζονται (50,8% το 2015, 53% το 2017), ή το 47,7% το 2015 εάν όλοι είχαν πλήρη απασχόληση.
-Οι εργαζόμενοι αμείβονται με 10,2 δολάρια ΗΠΑ την ώρα, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 16,5 δολάρια/ώρα, ενώ σε χώρες όπως η Τουρκία (5,6 δολάρια/ώρα), η Ρωσία (4,1 δολάρια/ώρα), η Πορτογαλία (8,6 δολάρια/ώρα), καθώς και πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι αμοιβές των εργαζομένων είναι χαμηλότερες.
-Όταν οι εργαζόμενοι μένουν άνεργοι, χάνουν το 32% του εισοδήματός τους, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 6,5%.
-64,4% των εργαζομένων είναι καταπονημένοι (δουλεύουν πολύ με λίγα μέσα) και το 11,2% δουλεύει πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως, με μόνη την Τουρκία να είναι σε χειρότερη κατάσταση (76,2% καταπονημένοι με το 23,3% πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως).
-16,1% των εργαζομένων αμείβονται με κάτω του 50% του διαμέσου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, με μέσο όρο ΟΟΣΑ 10,6%, όταν το εισοδηματικό όριο όσων αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ορίζεται στο 60% του διάμεσου εισοδήματος.
-Οι γυναίκες αμείβονται για την ίδια δουλειά λιγότερο από τους άνδρες, με τη διαφορά στις αμοιβές να ανέρχεται σε 51,7% της αμοιβής των ανδρών, με μόνο την Κορέα, την Ιαπωνία και το Μεξικό να έχουν μεγαλύτερες διαφορές, όταν στη Σκανδιναβία η διαφορά στις αμοιβές μεταξύ των δύο φύλων περιορίζεται στο 20-25%.
-Οι νέοι, οι γέροι, οι μητέρες με μικρά παιδιά, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι μετανάστες, έχουν μικρότερο ποσοστό απασχόλησης, με τη διαφορά κατά μέσο όρο να ανέρχεται σε 38,1% του ποσοστού απασχόλησης της πιο απασχολήσιμης ομάδας του εργατικού δυναμικού (άνδρες 18-55 ετών). Μόνο στο Μεξικό (41,4%) και την Τουρκία (47,6%), τα ποσοστά είναι υψηλότερα, με μέσο όρο ΟΟΣΑ 25,4%.
Και κυρίως, αποφεύγουν να πουν πως αν διώξουν από την Ελλάδα όλο τον ενεργό πληθυσμό, τότε η ανεργία θα είναι… μηδενική!
