 |
| Με τέτοιο διδακτορικό, αδικείται.Έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να τον είχε κάνει τουλάχιστον Πρόεδρο Ισλαμικής Δημοκρατίας Juan |
γράφει ο Δ. Παπαγεωργίου
Το μεταναστευτικό ζήτημα από πολλούς χαρακτηρίζεται ως «κρίση». Τα χαρακτηριστικά μιας κρίσης είναι ότι είναι κάτι προσωρινό, ανεξέλεγκτο και… μη κατευθυνόμενο.
Υπάρχουν φυσικά πολύ περισσότερα από δύο έγγραφα τα οποία σημειώνουν αυτή την «ανάγκη». Εμείς επιλέγουμε μόνον δύο σήμερα, από δύο διακριτές πηγές οι οποίες όμως είναι «χαρακτηριστικές» και «ιδιάζουσες» προκειμένου να επιδειχθεί ο συντονισμός που υπάρχει στο συγκεκριμένο ζήτημα μεταξύ της «ελληνικής κυβέρνησης» και των «διεθνών οργανισμών».
Το πρώτο έγγραφο είναι μια δημοσίευση στα πλαίσια των διδακτορικών σπουδών του νυν Υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης της Κυβέρνησης, Νίκου Παππά. Το οποίο έγινε το 2008 στο Πανεπιστήμιο του Strathclyde. Όταν ακόμη ο Ν. Παππάς και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ μακριά από οποιαδήποτε θέση εξουσίας. Και άρα μιλούσε χωρίς να έχει κάποιον λόγο να… κρυφτεί! Το οποίο εμπεριέχει μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία.
Όπως παραδείγματος χάριν το γεγονός ότι τότε, πριν από δέκα σχεδόν έτη, ο κ. Παππάς αναφέρει ότι στην Ελλάδα το 10% του πληθυσμού ήταν μετανάστες.
Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς, πόσο είναι σήμερα αυτό το ποσοστό. Όπως και να έχει όμως, ας πάμε παρακάτω. Και συγκεκριμένα στο «συμπερασματικό» κομμάτι του διδακτορικού του Ν. Παππά.
Αφού κάνει αναλύσεις με βάση διάφορα μοντέλα ο κ. Παππάς, φτάνει στο «συμπέρασμά» του. Όπου σημειώνει:
«Η δημογραφική μεταβλητή με την μεγαλύτερη σημασία φαίνεται ότι είναι η ετήσια εισροή μεταναστών. Οι μετανάστες είναι κυρίως νεαροί και συχνά συνοδεύονται από παιδιά και έτσι η παρουσία τους τείνει να ελαττώνει την τάση για την γήρανση του πληθυσμού. Η σημασία της εισροής μεταναστών είναι φανερή στα αποτελέσματα του σεναρίου «μηδενικής μετανάστευσης». Αυτό το σενάριο απαντά στην ακόλουθη ερώτηση: Τι θα συνέβαινε εάν τα ελληνικά σύνορα έκλειναν εντελώς και οι αλλαγές στον ελληνικό πληθυσμό εξαρτώνταν μόνον στις εγγενείς γεννήσεις και το προσδόκιμο ζωής; Αυτό είναι το «χειρότερο» σενάριο.
Από όλα όσα εξετάσαμε και αποκαλύπτει σε έναν μεγάλο βαθμό την θετική επίδραση που οι μετανάστες είχαν, έχουν και θα συνεχίσουν να έχουν στα επόμενα χρόνια…».
Και συνεχίζει παρακάτω σημειώνοντας: «Σε κάθε περίπτωση, η προφανής συνέπεια σε επίπεδο πολιτικής είναι ότι το επίπεδο της ετήσιας μετανάστευσης είναι πολύ σημαντικό για το δημογραφικό μέλλον της Ελλάδος και ότι τα σημερινά επίπεδα μετανάστευσης δεν είναι αρκετά για να αντιμετωπίσουν τις αρνητικές συνέπειες της γήρανσης (του πληθυσμού).
Στην μελέτη μας δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός μεταξύ νομίμων και παρανόμων μεταναστών. Η ολοκληρωτική νομιμοποίηση των υπαρχόντων ξένων πληθυσμών θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα προς μια συνεπή και βιώσιμη στρατηγική. Η νομιμοποίηση θα έφερνε αύξηση στα έσοδα της εθνικής ασφάλισης και του φόρου και θα περιόριζε την μεταφορά κεφαλαίων εκτός της χώρας. Μια ενεργητική μεταναστευτική πολιτική ως εκ τούτου είναι απαραίτητη για να σιγουρέψει αρκετές ροές μετανάστευσης.»
Αυτές ακριβώς είναι οι «θέσεις» του Νίκου Παππά, ως διδακτορικού. Ας δούμε περαιτέρω ένα άλλο έγγραφο όμως, πριν μιλήσουμε και εμείς συμπερασματικά.
Χρειάζονται ακόμη περισσότερες ροές μέχρι το 2050, σε έγγραφο του ΟΗΕ.
Ένα έγγραφο με τίτλο: «Replacement Migration: Is It a Solution to Declining and Ageing Populations?» Δηλαδή στα ελληνικά: «Μετανάστευση αντικατάστασης: Είναι μια λύση στην ελάττωση και την γήρανση του πληθυσμού;», του ΟΗΕ λέει πάνω κάτω τα ίδια ακριβώς πράγματα με αυτά που υποστηρίζει στο διδακτορικό του ο Ν. Παππάς.
Το οποίο αξίζει να σημειωθεί ότι έχει γραφτεί το 2001. Πολύ πριν ξεσπάσει δηλαδή ο… πόλεμος στην Συρία και η αραβική άνοιξη. Ότι δηλαδή πρέπει να αυξηθούν οι μεταναστευτικές ροές, προκειμένου να αντικατασταθούν οι γηράσκοντες πληθυσμοί.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι γενικότερα το έγγραφο αναφέρεται στις χώρες της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και των ΗΠΑ. Αναφέρεται σε αυτό: «Τα επίπεδα μετανάστευσης που θα χρειάζονταν για να εμποδιστεί η γήρανση τους είναι σημαντικά μεγαλύτερων μεγεθών. Μέχρι το 2050, αυτές οι μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές θα είχαν ως αποτέλεσμα πληθυσμούς και όπου το ποσοστό των μεταναστών του μετά το 1995 και οι επίγονοί τους θα ήταν ανάμεσα στο 59 και το 99%....
Ενώ στα αναγκαία μέτρα αναφέρονται: «Πολιτικές και προγράμματα που σχετίζονται με την διεθνή μετανάστευση, συγκεκριμένα της μετανάστευσης αντικατάστασης, και την ενσωμάτωση μεγάλων αριθμών προσφάτων μεταναστών και των επιγόνων τους… Ως εκ τούτου, η διεθνής μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μέρος της ευρύτερης διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης, που επηρεάζει τον οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό χαρακτήρα τόσο της χώρας προέλευσης όσο και της χώρας εγκατάστασης».
Ενώ στα αναγκαία μέτρα αναφέρονται: «Πολιτικές και προγράμματα που σχετίζονται με την διεθνή μετανάστευση, συγκεκριμένα της μετανάστευσης αντικατάστασης, και την ενσωμάτωση μεγάλων αριθμών προσφάτων μεταναστών και των επιγόνων τους… Ως εκ τούτου, η διεθνής μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μέρος της ευρύτερης διαδικασίας της παγκοσμιοποίησης, που επηρεάζει τον οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό χαρακτήρα τόσο της χώρας προέλευσης όσο και της χώρας εγκατάστασης».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε αυτή την «εργασία» έχουν και τα πιθανά σενάρια. Τα οποία μιλούν φτάνουν σε ποσοστά μεταναστών στην Ευρώπη εκατοντάδων εκατομμυρίων, σχεδόν δηλαδή του 40% του συνολικού της πληθυσμού.
Πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν!
Πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν!
Η λογική τόσο του κ. Παππά όσο και όλων των άλλων οι οποίοι θεωρούν την μετανάστευση απαραίτητη προκειμένου να μην «γεράσει» ή εξαφανιστεί εντελώς ο πληθυσμός της χώρας μας και της Ευρώπης είναι ότι οι εισερχόμενοι πληθυσμοί θα αντικαταστήσουν τους ιθαγενείς πληθυσμούς. Ένα σενάριο το οποίο μπορεί να υπάρξει μόνον σε μυαλά τα οποία δρούν με απολύτως υλιστικό τρόπο, και δεν παίρνουν υπόψιν τους σχεδόν κανέναν άλλον παράγοντα, παρά τα «μοντέλα» και τα «σενάρια» των πανεπιστημιακών τους γραφείων.
Πολιτισμικές διαφορές και εθνικές διαφορές δεν υπάρχουν καθόλου ή δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Είμαστε βλέπετε όλοι «προλετάριοι» και «καταναλωτές».
Και δεν πρόκειται περί «φαντασιώσεων». Ήδη σε μεγάλες πόλεις της Δύσης, υπάρχει πλειοψηφία «μειονοτήτων». Τελευταίο «επίσημο» παράδειγμα το Τορόντο, του Καναδά, που τώρα έχει πληθυσμό που προέρχεται κατά 51% από «“ορατές μειονότητες».
Ο συγκεκριμένος όρος, χρησιμοποιείται από την κυβέρνηση του Καναδά για να κατηγοριοποιεί τις μειονότητες που έχουν καταγωγή από μη-ευρωπαϊκό υπόβαθρο. Οι Έλληνες παραδείγματος χάριν ή οι Γάλλοι δεν ανήκουν σε αυτές. Πρόκειται δηλαδή για Ασιάτες ή Αφρικανούς.
Όμως οι θεωρητικές «κατασκευές» και τα σενάριά τους αποδεικνύονται εντελώς λανθασμένα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Από τους εισερχόμενους μετανάστες στην Ευρώπη ένα πολύ μικρό ποσοστό... εργάζεται. Στην Γερμανία παραδείγματος χάριν το ποσοστό αυτό τον Νοέμβριο του 2016 ήταν 13%. Δηλαδή μόλις ένας στους οκτώ από αυτούς που μπήκαν στην χώρα εργαζόταν. Αντιθέτως η εξάρτησή τους από επιδοματικές πολιτικές είναι σχεδόν απόλυτη. Τα ίδια συμβαίνουν και στην χώρα μας την Ελλάδα. Βέβαια εδώ στοιχεία δεν … υπάρχουν, αλλά τα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια, δείχνουν το ίδιο πράγμα. Η διαβίωσή τους βασίζεται κυρίως σε επιδόματα. Επιδόματα τα οποία προέρχονται από την φορολογική επιδρομή των ευρωπαϊκών κρατών στους φορολογουμένους τους.
Με απλά λόγια; Οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν ως πλειοψηφίες (αρχικά) στις χώρες μας.
Όμως οι θεωρητικές «κατασκευές» και τα σενάριά τους αποδεικνύονται εντελώς λανθασμένα. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Από τους εισερχόμενους μετανάστες στην Ευρώπη ένα πολύ μικρό ποσοστό... εργάζεται. Στην Γερμανία παραδείγματος χάριν το ποσοστό αυτό τον Νοέμβριο του 2016 ήταν 13%. Δηλαδή μόλις ένας στους οκτώ από αυτούς που μπήκαν στην χώρα εργαζόταν. Αντιθέτως η εξάρτησή τους από επιδοματικές πολιτικές είναι σχεδόν απόλυτη. Τα ίδια συμβαίνουν και στην χώρα μας την Ελλάδα. Βέβαια εδώ στοιχεία δεν … υπάρχουν, αλλά τα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια, δείχνουν το ίδιο πράγμα. Η διαβίωσή τους βασίζεται κυρίως σε επιδόματα. Επιδόματα τα οποία προέρχονται από την φορολογική επιδρομή των ευρωπαϊκών κρατών στους φορολογουμένους τους.
Με απλά λόγια; Οι Ευρωπαίοι, συμπεριλαμβανομένων και των Ελλήνων, πληρώνουμε για να μας αντικαταστήσουν ως πλειοψηφίες (αρχικά) στις χώρες μας.
