Ημέρα των Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα… Αλλά ποιοί γιορτάζουν;
Οι στρατιωτικοί που είναι “χορτασμένοι” σε “μπράβο” και “ζήτω”. Έστησαν προσφυγικά στρατόπεδα σε χρόνο ρεκόρ, κράτησαν τη χώρα όρθια στο προσφυγικό-μεταναστευτικό“τσουνάμι”,κάθε χρόνο τα καλοκαίρια αναλαμβάνουν την πυρόσβεση,κάθε χρόνο όλο το χρόνο έχουν την ευθύνη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των κατοίκων του Αιγαίου αλλά και ακριτικών περιοχών της χώρας. Τελευταία έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν και την εκπαίδευση των παιδιών…
Είναι πάντα έτοιμοι για έρευνα και διάσωση…
Όταν βρέχει πολύ,χιονίζει πολύ ή κάνει πολύ ζέστη καλούνται επίσης να “να συνδράμουν”… Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν συνδράμουν απλώς αλλά αναλαμβάνουν όλο το έργο…
Να μην ξεχάσουμε όπως το ξεχνούν οι περισσότεροι πολιτικοί μας: έχουν τη ευθύνη της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας!
Εννοείται πως να κάτι πάει στραβά σ΄ όλα τα παραπάνω είναι οι μοναδικοί υπεύθυνοι!
Αυτοί εορτάζουν σήμερα. Και τι παίρνουν ως δώρο εκτός από τα εύκολα “μπράβο” και “ζήτω”;
Μια ζωή που κινείται και σε κάποιες περιπτώσεις ξεπερνά τα όρια της ανέχειας…
Μια ζωή που δεν μπορεί να προγραμματιστεί ούτε σε επίπεδο μηνών,όχι χρόνων…
Μια ζωή που κρίνεται από κομματικούς αξιωματούχους -πολλές φορές είναι και απόστρατοι– πολιτευτές και βουλευτές που τρέχουν με τα “χαρτάκια” τους να βολέψουν τα “δικά τους παιδιά”, κόβοντας τις μεταθέσεις των “άλλων” που ήταν πάντα “παιδιά κατώτερου Θεού” .
Μια ζωή που εσχάτως κρίνεται και από όψιμους δήθεν συνδικαλιστές,κάποιοι από τους οποίους υποδέχονταν τα “χαρτάκια” των ρουσφετιών…
Τα οικονομικά δεν τα ξεχάσαμε…Τα αφήσαμε τελευταία,γιατί ξέρουμε ότι κάθε φορά που διαβάζουν γι΄ αυτά είτε τα νέα είναι άσχημα -που είναι το σύνηθες- είτε έχουν ένα ψήγμα έστω ελπίδας ότι δεν θα χάσουν κι άλλα,χαμογελούν πικρά.
Δεν θα επεκταθούμε στα θέματα που έχουν να κάνουν με τον εξοπλισμό τους και το “πανηγύρι” που διαχρονικά γίνεται. Φθάσαμε να ΄χουμε “κολλήσει” και στις πωλήσεις όπλων όχι μόνο στις αγορές.
Αυτοί εορτάζουν σήμερα… Τα χρόνια πολλά ,τα “μπράβο” και τα “ζήτω” θα περισσέψουν για ένα 24ωρο. Δεν τους λένε πια απολύτως τίποτα…
Αν θα ΄πρεπε να επιλέξουμε ένα δώρο για τους εορτάζοντες,νομίζουμε ότι μια λέξη αρκεί: σεβασμός. Όσοι υπηρετούν στις ΕΔ αξίζουν το σεβασμό μας. Όταν θα καταλάβουμε ότι οι στρατιωτικοί μας πρέπει να ΄χουν την θέση που τους αρμόζει στην “κοινωνική πυραμίδα”, τότε πολλά από τα διαχρονικά προβλήματα που τους ταλαιπωρούν θα επιλυθούν εύκολα και γρήγορα. Μέχρι τότε ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον να μην τους εμπαίζουμε με εύκολα λόγια που ποτέ δεν τα ακολουθούν πράξεις.
Χρόνια πολλά μ΄ ένα βίντεο που λέει πολλά για την δόξα του ελληνικού στρατεύματος η οποία ευτυχώς δεν περικόπτεται…
militaire.gr
