Δεκαπέντε νεκρούς θρηνεί η χώρα από τις σημερινές πλημμύρες και το νούμερο μπορεί και να αυξηθεί αφού οι Αρχές Πολιτικής Προστασίας ακόμα ερευνούν όλη την Δυτική Αττική προς εύρεση θυμάτων.
Οι νεκροί αυτοί θα είναι οι τελευταίοι; Μάλλον όχι. Τα δημόσια έργα έχουν σταματήσει στην ουσία εδώ και μία δεκαετία περίπου. Σην αρχή λόγω περικοπής των δημοσίων επενδύσεων και εν συνεχεία λόγω παντελούς κατάργησής τους στα χρόνια των Μνημονίων.
Ότι έργο γίνεται στην χώρα αυτή την στιγμή οφείλεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία και στις χρηματοδοτήσεις από ΕΕ, όπως τα ΕΣΠΑ, το πακέτο Γιούνκερ, το «Connecting Europe» και την τράπεζα Επενδύσεων.
Οι δημόσιες επενδύσεις ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, στο 3%, στο δεύτερο τρίμηνο του 2017, έναντι 15,8% στο πρώτο τρίμηνο του 2008.
Τι έχει γίνει λοιπόν για την αντιπλημμυρική θωράκιση ενός περιβάλλοντος που έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία χρόνια, λόγω της αύξησης του πληθυσμού και της καταστροφής του περιβάλλοντος από τις συνεχείς πυρκαγιές, κατά κανόνα λόγω εμπρησμών;;
Απολύτως τίποτα.
Η Αθήνα παρουσιάζει πάλι κυκλοφοριακό κορεσμό και χωρίς να πραγματοποιηθούν οι επεκτάσεις της Αττικής Οδού σε Λεωφόρο Βουλιαγμένης, Υμμητό-Μεσόγεια (μέσω σήραγγας), Λεωφόρος Κύμης-Εθνική Οδό, όπως επίσης και η ατελείωτη εδώ και 20 χρόνια περιφερειακή Αιγάλεω και η εθνική οδός Ελευσίνα-Υλίκη-Θήβα, σύντομα η πρωτεύουσα θα αντιμετωπίζει προβλήματα «ασφυξίας».
Φυσικά οι μεγάλοι δρόμοι αποτελούν και τείχος προστασίας απέναντι στις βροχές καθώς αποτελούν από μόνοι τους ένα αντιπλημμυρικό έργο
Χωρίς ισχυρό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων καμία χώρα δεν βγήκε από την κρίση. Ούτε καν μπόρεσε να αντιμετωπίσει πολύ μικρότερες δυσκολίες από αυτές που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.
Σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη ο πρώτος και ο μεγαλύτερος επενδυτής σε περιόδους κρίσης είναι το κράτος και ακολουθεί το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Στην Ελλάδα δεν επενδύει επαρκώς, ούτε το κράτος, ούτε οι ιδιώτες.
Αυτή φαίνεται από τα στοιχεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, ο οποίος παραμένει εντός στόχων μόνο και μόνο επειδή περικόπηκαν δραστικά οι Δημόσιες Επενδύσεις και μάλιστα κατά ένα δισεκατομμύριο στο 10μηνο.
Οι δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού είναι στο 10μηνο μειωμένες κατά 2,8 δισ. ευρώ σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο.
Ούτε αυτό είναι αρκετό όμως αφού υπολείπονται και κατά 2,9 δισ. ευρώ σε σχέση με την πρόβλεψη, που έγινε κατά τη σύνταξη του προϋπολογισμού.
Ούτε αυτό είναι αρκετό όμως αφού υπολείπονται και κατά 2,9 δισ. ευρώ σε σχέση με την πρόβλεψη, που έγινε κατά τη σύνταξη του προϋπολογισμού.
Στο 10μηνο οι δαπάνες του ΠΔΕ είναι μειωμένες σε σχέση με πέρυσι κατά 1 δισ. ευρώ ενώ καταγράφεται και υστέρηση του ίδιου ποσού σε σχέση με την πρόβλεψη του προϋπολογισμού.
Να σημειωθεί ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων άρχισε και συνέχισε να περικόπτεται σταθερά από το 2010 και 11 και μάλιστα με τις «ευλογίες» των δανειστών.
Σας φαίνεται λοιπόν ότι οι δανειστές όλα αυτά τα χρόνια ήθελαν να βγούμε από την κρίση; Εάν πραγματικά το επιδίωκαν θα έπρεπε να πιέζουν ακόμη και στον διπλασιασμό των Δημοσίων Επενδύσεων σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα. Αντίθετα ποτέ δεν «έβαλαν» χέρι στις μη αναπτυξιακές δαπάνες τις οποίες το κράτος κάνει αφειδώς.
pronews
