Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Τα τελευταία χρόνια πολλοί συγγραφείς και δημοσιογράφοι θυμούνται τα τραγικά γεγονότα της 6ης -7ης Σεπτεμβρίου του 1955. Η πλειοψηφία τους υποστηρίζει ότι πρέπει η Άγκυρα να ζητήσει συγνώμη από τα αθώα θύματα του Πογκρόμ. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι όλα έγιναν με τις ευλογίες της κυβέρνησης Μεντερές .
Αλλά όπως δήλωσε κάποτε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της εποχής Τζαλάλ Μπαγιάρ ξέφυγαν τα γεγονότα και η δόση ήταν μεγαλύτερη από αυτήν που πιθανότατα είχαν σχεδιάσει.
Ενδεικτικό παράδειγμα το άρθρο της Πινάρ Ντογού (Τ24, 6/9/2016), η οποία πιστεύει ότι πρέπει πια να θεραπευτούν τα τραύματα της 6ης -7ης Σεπτεμβρίου και να μοιραστούν τον πόνο που είναι χαραγμένος στα μάτια των θυμάτων που προσπαθούν να τον καλύψουν με ένα θλιμμένο χαμόγελο.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι άλλοι, όπως ο συγγραφέας Σονέρ Γιαλτσίν, ο οποίος επιχειρεί να επιρρίψει όλες τις ευθύνες στους άλλους. Επειδή πρέπει να ακούγονται όλες οι απόψεις τις αντιγράφουμε:
«Τα τελευταία χρόνια στις 6-7 Σεπτεμβρίου εκείνοι που υποτιμούν το λαό αυτής της γης , θεωρούν ευκαιρία για αυτούς τα γεγονότα εκείνης της νύχτας.
Με επιμονή…
Προπαγανδίζουν τα θλιβερά γεγονότα με το δικό τους πρίσμα. “Βάρβαροι, Μουσουλμάνοι Τούρκοι”. Στο τέλος προσθέτουν πάντα: “Αυτοί που έκαναν τέτοιες βαρβαρότητες στους Χριστιανούς, τι δεν θα κάνουν στους Κούρδους στις νοτιοανατολικές περιοχές;”
Οι εκφράσεις αυτές δεν άλλαξαν καθόλου τα τελευταία χρόνια: “Πόσο κακοί είμαστε εμείς οι Μουσουλμάνοι Τούρκοι!”
Ναι, θέλουν να μας ψυχράνουν για τη χώρα και το λαό.
Το παιχνίδι, όμως, είναι πολύ μεγάλο. Ελάτε…. Θα προσπαθήσω να σας εξηγήσω τα αίτια και όχι “τα αποτελέσματα”.
Η Αγγλία εξήλθε αποδυναμωμένη από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντιμετώπιζε επίσης προβλήματα ανεξαρτησίας των αποικιών της. Ένα από αυτά ήταν και η Κύπρος.
Η Κύπρος βρισκόταν στο σταυροδρόμι των πετρελαϊκών πηγών και της μεταφοράς του πετρελαίου. Δεν ήθελε να εγκαταλείψει το Νησί.
Ήθελε:
1-Να προστατεύσει τις στρατιωτικές Βάσεις της
2-Να συνεχίσει την πολιτική και οικονομική ηγεμονία της
3-Να μεταφέρει το κέντρο διακυβέρνησης της Κύπρου στο Λονδίνο.
Αλλά, κάποιοι Κύπριοι αντιστέκονταν.
Στην Κύπρο υπήρχε ένα ισχυρό αριστερό/κομουνιστικό κίνημα. Αγωνιζόταν ενάντια στην αγγλική αποικιοκρατία. Για παράδειγμα οι Άγγλοι κατάφεραν με δυσκολία να πατάξουν την εξέγερση του 1931.
Το μεγαλύτερο Κόμμα ήταν το ΑΚΕΛ. Οι Άγγλοι γνώριζαν ότι το Κόμμα το είχαν ιδρύσει Κομμουνιστές , αλλά τα χρόνια του Πολέμου είχαν έναν κοινό εχθρό: τους Ναζί. Μετά τον Πόλεμο η συμμαχία διαλύθηκε.
Οι Έλληνες Κομμουνιστές (ΕΛΑΣ) και οι Κύπριοι Κομουνιστές (ΑΚΕΛ) δεν ήθελαν τους Άγγλους στο Νησί.
Οι Άγγλοι ήθελαν να διαλύσουν αυτή την πολιτική δύναμη και πρώτα απ’ όλα των Ελληνοκυπρίων. Θα τους διασπούσαν σε κομμουνιστές και εθνικιστές. Στη συνέχεια θα έκαναν εχθρούς τους Ελληνοκύπριους με τους Τουρκοκύπριους.
Θα διαιρούσαν το Νησί σε τόσα κομμάτια που κανένα δεν θα είχε τη δύναμη να απειλήσει την αγγλική ηγεμονία. Τότε ανασκουμπώθηκε η αγγλική Gladio.
Αρχές του 1955
Στην βρετανική Ύπατη Αρμοστεία της Κύπρου διορίζεται ο Στρατάρχης Sir John Harding, γνωστός ως ο στρατιωτικός με τη σιδερένια γροθιά.
Άρχισαν να φτάνουν στο Νησί Άγγλοι πράκτορες , όπως ο Flatcer Flitch.
Ο εκπρόσωπος του υπουργείου της Κοινοπολιτείας Philips Tay, έφθασε στην Κύπρο το 1955 για να ιδρύσει το special branch της υπηρεσίας πληροφοριών της Αστυνομίας. Το ίδιο διάστημα ιδρύθηκε η μηχανοκίνητη μονάδα της Αστυνομίας με 165 άνδρες. Ο αριθμός τους αυξήθηκε σε ένα χρόνο στους 600. Όλοι ήταν Τουρκοκύπριοι.
Στόχος της ΕΟΚΑ υπήρξαν οι Τουρκοκύπριοι Αστυνομικοί. Η δολοφονία των αστυνομικών Abdullah Ali Riza και Nihat Pasa απομάκρυναν τους Ελληνοκύπριους από τους Τουρκοκύπριους.
Καλά, είναι δυνατόν οι Άγγλοι να μη γνώριζαν τις τρομοκρατικές ενέργειες της ΕΟΚΑ; Ακόμα και ο οδηγός του αρχηγού της ΕΟΚΑ
Γεωργίου Γρίβα, ο Πασχάλης Παπαδόπουλος ήταν πράκτορας των Άγγλων.
H Gladio εργάστηκε με όλη της τη δύναμη για να στρέψει τον ένα λαό εναντίον του άλλου.
Ο πρωθυπουργός της Αγγλίας Anthony Eden στα απομνημονεύματα του έγραψε ότι ήθελαν διακαώς να μάθει η παγκόσμια κοινή γνώμη ότι οι Τούρκοι και οι Έλληνες είναι δυο πλευρές που δεν συμφωνούν με τίποτα.
Ο συγγραφές Robert Holland που έκανε έρευνες για το Κυπριακό ζήτημα αποκάλυψε ότι οι Άγγλοι διπλωμάτες έλεγαν: “Θα μας είναι χρήσιμες μερικές εξεγέρσεις που μπορεί να ξεσπάσουν στην Άγκυρα.”
Ο Πρεσβευτής της Αγγλίας στην Αθήνα σε έκθεση του που έστειλε στο Λονδίνο στις 19/8/1954 έγραφε: “Είναι ολοφάνερο ότι η ελληνοτουρκική φιλία είναι εύθραυστη . Αρκεί ένα μικρό σοκ. Ακόμα και ένα ασήμαντο γεγονός , όπως η αναγραφή ενός συνθήματος με κιμωλία στο τοίχο της οικίας που γεννήθηκε ο Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη , είναι αρκετό για να ξεσπάσει θύελλα.
Εσείς γνωρίζετε ότι α γεγονότα της 6ης -7ης Σεπτεμβρίου ξέσπασαν επειδή τοποθετήθηκε “δήθεν” βόμβα στο σπίτι του Ατατούρκ.
Ας έρθουμε τώρα στα αποτελέσματα. Το ΑΚΡ δεν μπορεί να τα αντιληφθεί.
Η Τουρκία δεν είχε κανένα Κυπριακό ζήτημα μέχρι τη στιγμή που οι Άγγλοι αποφάσισαν να αποσυρθούν από το Νησί.
Οι Ελληνοτουρκικές σχέσεις ήταν πολύ καλές. Ο Βενιζέλος είχε προτείνει την υποψηφιότητα του Ατατούρκ για ντο Νόμπελ ειρήνης το 1934.
Μετά τη Συνθήκη Εγκατάστασης και Εμπορίου δεκάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες εγκαταστάθηκαν στην Τουρκία και ασχολήθηκαν με το εμπόριο.
Ο βασιλιάς Παύλος επισκέφθηκε την Τουρκία και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τζελάλ Μπαγιάρ την Ελλάδα. Λειτούργησε το Λύκειο Τζελάλ Μπαγιάρ στην Κομοτηνή (ο αρθρογράφος χρησιμοποιεί την ονομασία Γκιουμουλτζίνα όπως κάνουν οι περισσότεροι).
Τόσο την περίοδο των Οθωμανών όσο και τα χρόνια της Δημοκρατίας. Ό,τι έγινε , έγινε το 1953. Άρχισαν να ασκούνται πιέσεις στο Δημοκρατικό Κόμμα για να γίνουν εορταστικές εκδηλώσεις. Η κυβέρνηση προσπάθησε να τις ξεπεράσει με μερικές μικρές εκδηλώσεις. Εξαιτίας της ενέργειας αυτής ξέσπασαν επεισόδια στην Πόλη. Έσπασαν τις βιτρίνες των καταστημάτων που δεν έβαλαν τη τουρκική σημαία.
Η Gladio είχε πατήσει ο διακόπτη. Άρχισαν να ελέγχουν όχι μόνο τους δρόμους αλλά κα την διπλωματία.
Ο υπουργός εξωτερικών της Ελλάδος Στεφανόπουλος είπε στον Πρεσβευτή της Τουρκίας στο Λονδίνο Suat Hayri Urguplu ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να συμφωνήσει Τούρκων.
Η Αγγλία ενοχλήθηκε από τις συνομιλίες. που θα οδηγούσαν σε μια λύση.
Ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας ΜacMillan συναντήθηκε αμέσως με τον ομόλογο του fatin Rustu Ζorlu, στον οποίο συνέστησε ότι είναι καλύτερα για εμάς και για εσάς να θέσει η Τουρκία με όσο μεγαλύτερη σκληρότητα τις θέσεις της στην αρχή της Διάσκεψης.
Ο Zorlu παρουσίασε τις θέσεις της Τουρκίας ε ασυνήθιστη σκληρότητα. Η Ελληνική αντιπροσωπεία σοκαρίστηκε. Ο Zorlu έστειλε στην Άγκυρα κρυπτογραφημένο μήνυμα , με το οποίο συνιστούσε στην ηγεσία της χώρας να επιδείξει την ίδια αποφασιστικότητα. Η συνέχεια γνωστή . Σήμερα θέλουν να βλέπουμε τα γεγονότα της 6-7 Σεπτεμβρίου ¨από αυτό το παράθυρο¨.
Ενώ ο Ρ/Σ Αθηνών σχολίαζε στις 10/9/1955 τα εξής: Τα γεγονότα την Πόλη και τη Σμύρνη δεν ξέσπασαν ξαφνικά. Πρόκειται για προβοκάτσια που σχεδίασε και πέτυχε η αγγλική διπλωματία¨.
Με το πραξικόπημα της Gladio της 15ης Ιουλίου η εξουσία αυτή, αντί να χαλάσει το παιχνίδι του ιμπεριαλισμού, απομακρύνεται από τους Κεμαλιστές και από το συναινετικό πνεύμα του Γενίκαπι .
¨Όπως φαίνεται το ΑΚΡ δεν έχει αντιληφθεί ακόμα την Gladio”
Ο αρθρογράφος επιρρίπτει όλες τις ευθύνες της Τουρκίας στους Άγγλους. Ενδεχομένως να έχουν συμβεί έτσι τα γεγονότα. Όμως ο χαρακτηρισμός ¨βάρβαρος¨ δεν εξαλείφεται με όσες προσπάθειες κα αν κάνει. Γιατί η Ιστορία της χώρας του είναι γεμάτη με παρόμοιες πράξεις, για παράδειγμα η Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, η στράτευση των 20 ηλικιών, τα Τάγματα Εργασίας, το Βαρλίκι, το Πογκρόμ εναντίον των Εβραίων της Θράκης του 1934, οι απελάσεις των Ελλήνων του 1964, αλλά και οι παρόμοιες ενέργειες σε βάρος των ομοθρήσκων τους Αλεβήδων και Κούρδων. Δυστυχώς η κληρονομιά αυτή βαρύνει όλους και θα τους βαρύνει για πολλούς ακόμα αιώνες.
militaire
