Η ζοφερή οικονομική πραγματικότητα της Τουρκίας περιγράφεται σ΄ ένα άρθρο του δημοσιογράφου Σεϊτ Αλντογάν ,το οποίο δημοσιεύει μεταφρασμένο το tsak-giorgis.blogspot.gr.
Γράφει ο Αλντογάν:
Πέρα απ’ τα τεράστια προβλήματα που δημιουργεί η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν στο μοίρασμα επιρροής της περιοχής με άλλες όμορες ιμπεριαλιστικές χώρες, καλό είναι να σταθούμε στην εσωτερική κατάσταση σήμερα στην Τουρκία μιλώντας με αριθμούς.
Πέρα απ’ την εικονική κατάσταση που προσπαθεί να παρουσιάσει το καθεστώς η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Μεταξύ του Δεκέμβρη 2002 και Δεκέμβρη 2016:
Δημόσιο χρέος από 242,7 δις λίρες έφτασε 759,6 δις λίρες.
Η ανεργία από 8,3% έφτασε 12,1%.
Το εξωτερικό χρέος από 247 δις δολάρια έφτασε 888,9 δις δολάρια.
Το χρέος των καταναλωτών στις τράπεζες από 6,6 δις λίρες έφτασε 419 δις λίρες.
Το όριο φτώχειας από 380 λίρες έφτασε 1432 λίρες.
Οι συνθήκες εργασίας παραπέμπουν στον μεσαίωνα με αποτέλεσμα κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 1200-1300 εργάτες να χάνουν τη ζωή τους σε εργατικό ατύχημα, ουσιαστικά δηλαδή σε εργοδοτικές δολοφονίες.
Ένα απ’ τα στοιχεία που δεν πρέπει να παραλείψουμε είναι ότι η Τουρκία αποτελεί πια παράδεισο της «μαύρης» και ανασφάλιστης εργασίας. Δημοσιεύματα τα οποία επικαλούνται δημόσιες πηγές, αναφέρουν ότι σήμερα στην Τουρκία κυκλοφορεί 400 δις δολάρια παράνομο κεφάλαιο σε μη καταγεγραμμένες «επενδύσεις» με άγνωστο αριθμό εργατών. οι οποίοι με εξευτελιστικά μεροκάματα χύνουν τον ιδρώτα τους, κάποιες φορές και το αίμα τους για την κερδοφορία των καπιταλιστών.
Σημείο που δεν πρέπει να προσπεράσουμε είναι η τεράστια εσωτερική μετανάστευση που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Τουρκία. Η αφόρητη ζωή συνέπεια και των μόνιμων συγκρούσεων μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και ανταρτών, στην Τουρκική επαρχία έχει οδηγήσει εκατομμύρια εσωτερικούς μετανάστες προς τα αστικά κέντρα, πρώτη ύλη για εκμετάλλευση από τους καπιταλιστές μια και αυτοί οι μετανάστες αποτελούν στρατό φτηνής και παράνομης εργασίας για το κεφάλαιο.
Αν αυτό το συνδυάζεις με το ότι στην πραγματικότητα σήμερα στον ιδιωτικό τομέα έχει καταργηθεί το 8ωρο και κάθε εργαζόμενος –με την απειλή της απόλυσης- είναι έρμαιο στις απαιτήσεις του εργοδότη, μπορεί κάποιος να αντιληφθεί το εργασιακό καθεστώς που υπάρχει σήμερα στην Τουρκία.
Η σημερινή πολιτική κατάσταση στην Τουρκία
Είναι πολυσύνθετη η πραγματικότητα στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Μπορεί να προβάλλεται σαν κύριο πρόβλημα η κατάσταση που υπάρχει γύρω από το Κουρδικό ζήτημα, αλλά υπάρχουν εξ ίσου σημαντικοί παράγοντες που δεν μπορεί να τους προσπεράσουμε και μας δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά ομαλή είναι η εσωτερική πολιτική κατάσταση..
Μια πολύ σημαντική μερίδα του Τουρκικού λαού, είτε αυτή πρόκειται στους Κεμαλιστές, σε τμήμα των «Γκρίζων Λύκων», είτε στο θρησκευτικό κόμμα «Ευημερίας» αποτελεί πολιτικό αντίπαλο του Ερντογάν, υπερασπιζόμενο τα συμφέροντα μια άλλης μερίδας της τουρκικής αστικής τάξης, απ’ αυτή που υπερασπίζεται το κόμμα του Ερντογάν.
Κι αυτό αποτελεί μια μεγάλη ανασφάλεια για τον Τούρκο ηγέτη. Εκτός από το αστυνομικό σώμα, ο Ερντογάν πιστεύει ότι υπάρχουν θύλακες αμφισβήτησή τους παντού. Στις ένοπλες δυνάμεις, στην δικαστική εξουσία, στον κρατικό μηχανισμό. Και αυτή η αντίληψη του έχει σαν αποτέλεσμα να γίνονται συνεχώς «εκκαθαρίσεις» σε όλες τις κυβερνητικές δομές.
Ένα κράτος που κυβερνάτε με νόμους έκτακτης ανάγκης, που οι πειθαρχικές και ποινικές διώξεις σε όσους η κυβέρνηση θεωρεί πολιτικούς της αντιπάλους, είναι καθημερινότητα, είναι επόμενο να έχει δημιουργήσει αναστάτωση και αρρυθμίες στον κρατικό μηχανισμό. Ακόμα προκαλεί και δυσαρέσκεια και σε μέχρι προ τινός υποστηρικτές του Ερντογάν.
Οι εξελίξεις που μπορεί να υπάρξουν ανα πάσα στιγμή πιθανόν να είναι απρόβλεπτες και είναι εντελώς πλασματική η εικόνα του παντοδύναμου Ερντογάν που θέλει να προβάλει η κυβέρνηση της Αγκυρας.
Σε καμιά περίπτωση επίσης δεν μπορεί να παραβλέψουμε τα μεγάλα εξωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της Αγκυρας. Η ευρύτερη περιοχή γίνεται πεδίο ανταγωνισμού μεταξύ Αμερικής, ΕΕ, Ρωσίας, Κϊνας, Τουρκίας και περιφερικών κρατών.
militaire
