Τα υποβρύχια 214 του ΠΝ βρίσκονται στο Αιγαίο,μετά από πολλές περιπέτειες. Τα υποβρύχια “έπεσαν στη θάλασσα”, όταν το ΠΝ με Αρχηγό τότε τον Β.Αποστολάκη, πήρε το μεγάλο ρίσκο να ολοκληρώσει το πρόγραμμα με αρωγούς τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά.
Τα υποβρύχια 214 έχουν πληρωθεί “χρυσά” από την Ελλάδα, η οποία πλήρωσε την σχεδίαση και την ανάπτυξη του προγράμματος. Όταν υπογράφαμε τις “χρυσές” συμβάσεις ουδείς σκέφθηκε να θέσει ως όρο στους Γερμανούς,να μην έχουν δικαίωμα ναυπήγησης του ίδιου υποβρυχίου στην Τουρκία. Το αποτέλεσμα γνωστό. Οι Γερμανοί εγκατέλειψαν τα δικά μας υποβρύχια μισοτελειωμένα, έχοντας εισπράξει δις και πήγαν απέναντι για να “χτίσουν” ακριβώς τα ίδια υποβρύχια στους Τούρκους με πολύ χαμηλότερο κόστος!
Γι΄ αυτό και γράφουμε ότι τα “καβγαδάκια” Βερολίνου και Άγκυρας έχουν να κάνουν με τις γερμανικές εκλογές και μετά όλα θα γίνουν ξανά “μέλι-γάλα”.
Τα τουρκικά υποβρύχια θ΄ αρχίσουν να παραδίδονται από του χρόνου. Κι αυτό είναι ένα θέμα που απασχολεί το ΠΝ ,το οποίο αυτή τη στιγμή σαφώς και έχει υπεροχή στο Αιγαίο με τα υποβρύχια 214.
Το θέμα της ανατροπής ισορροπίας στο Αιγαίο μετά από την παραλαβή των υποβρυχίων από τους Τούρκους επισημαίνει σε ρεπορτάζ του το mignatiou.com :
Η κατασκευή του πρώτου τουρκικού υποβρυχίου Type-214TN AIP το οποίο θα ενταχθεί στο στόλο ως TCG Piri Reis, θα ολοκληρωθεί το 2018, δηλαδή τρία χρόνια μετά την έναρξη της κατασκευής του. Σημειώνεται ότι το 2015 η Τουρκία ξεκίνησε την κατασκευή του νέου τύπου υποβρυχίου κλάσης REIS (το οποίο είναι φυσικά το Type 214 που διαθέτει και το Πολεμικό Ναυτικό), στα ναυπηγεία του Golcuk. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα , μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής το 2018, θα ακολουθήσει το πρόγραμμα δοκιμών, με ορίζοντα ένταξης στο τουρκικό ναυτικό περί το 2020. Μέχρι το 2025 αναμένεται η κατασκευή ενός ακόμη υποβρυχίου ανά έτος, το οποίο σημαίνει ότι σε μια επταετία από σήμερα, εάν φυσικά τηρηθεί το χρονοδιάγραμμα κατασκευής και δοκιμών, το τουρκικό ναυτικό θα έχει ενσωματώσει στην δύναμη του τουλάχιστον έξι νέα υποβρύχια. Υπενθυμίζεται αν και η βασική δομή του υποβρυχίου είναι όπως και των αντίστοιχων ελληνικών, το γεγονός ότι στην ανάπτυξη – κατασκευή του συμμετέχουν οι τουρκικές εταιρίες STM, ASELSAN, HAVELSAN, AYESAS, MILSOFT,KOC και ΤUBITAK, οι οποίες έχουν αναλάβει τον ηλεκτρονικό τους εξοπλισμό, το διαφοροποιούν αρκετά. Εκτός όμως από τα εγχώριας κατασκευής ηλεκτρονικά, τα οποία δεν είναι κατ’ ανάγκη πανάκεια, εκτός φυσικά της τεχνογνωσίας που υποδηλώνει το γεγονός από μόνο του, θα είναι εξοπλισμένα με αμερικανικού τύπου τορπίλες Mark 48 , γερμανικούς πυραύλους IDAS για την αυτοάμυνα τους από ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα και ενδεχομένως πυραύλους cruise Gezgin-D. Επίσης, οι μπαταρίες των υποβρυχίων θα κατασκευαστούν στις αντίστοιχες εγκαταστάσεις για την ανάπτυξη συστοιχιών που λειτουργεί στις εγκαταστάσεις του Golcuk. Σε λιγότερο λοιπόν από μια δεκαετία το τουρκικό ναυτικό θα διαθέτει υποβρύχια του ιδίου τύπου με το Πολεμικό Ναυτικό, γεγονός που σημαίνει ότι η ελληνική πλευρά θα χάσει ένα τακτικό πλεονέκτημα που στην σημερινή ισορροπία ναυτικών δυνάμεων θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής ισχύος στο πεδίο της αντιπαραθέσεως. Αξίζει δε να αναφερθεί ότι η ανάπτυξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, οφείλετε στο εμπάργκο που επιβλήθηκε στην Τουρκία μετά από τα γεγονότα του 1974 στην Κύπρο, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αναπτύξει εγχώρια συστήματα, ή όπως στην συγκεκριμένη περίπτωση να έχει φθάσει στο επίπεδο να ενσωματώνει σε υπάρχοντες και δοκιμασμένους σχεδιασμούς οπλικών συστημάτων, εγχώρια υποσυστήματα με ότι αυτό συνεπάγεται για τον τομέα της υποστήριξης.
militaire
