Την ώρα που η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο αυξάνεται διαρκώς με την Τουρκία να στέλνει ναυτικά μέσα στην ευρύτερη περιοχή διενέργειας γεώτρησης του πλωτού γεωτρύπανου West Capella, έρχεται μια είδηση από το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg, σύμφωνα με την οποία Τουρκία και Ρωσία ολοκλήρωσαν τη συμφωνία για την πώληση τεσσάρων αντιαεροπορικών συστοιχιών S-400…
Η είδηση δεν κατέστη δυνατόν να επιβεβαιωθεί από ρωσικές πηγές, όπως μεταδίδει το έγκυρο ΠΤΗΣΗ & ΔΙΑΣΤΗΜΑ, όμως οι λεπτομέρειες που μεταφέρονται από το αμερικανικό πρακτορείο είναι εντυπωσιακές. Το ύψος της συμφωνίας φέρεται στα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, με τα πρώτα δυο συστήματα να παραδίδονται σε σύντομο χρονικό διάστημα, εντός του 2018, ενώ τα άλλα δύο θα κατασκευαστούν στην Τουρκία.
Πληροφορίες για το ποσοστό μεταφοράς τεχνογνωσίας στην τουρκική αμυντική βιομηχανία δεν έχουν γίνει γνωστές. Αυτό όμως αποτελεί με βάση της συνθήκες μια «λεπτομέρεια» ήσσονος σημασίας, αφού η συγκυρία κατά την οποία προκύπτει η εξέλιξη, έχει απείρως μεγαλύτερη σημασία, τόσο από τουρκικής όσο και από ρωσικής πλευράς.
Μια λογική «ανάγνωση» της κατάστασης είναι ότι η συμφωνία αυτή προκύπτει ως αποτέλεσμα της δυσαρέσκειας του καθεστώτος Ερντογάν με την αμερικανική στάση σε μια σειρά θεμάτων, με προεξάρχων αυτό των Κούρδων της Συρίας, με το ζήτημα των υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ να μην υπολείπεται σε σημασία.
Από ρωσικής πλευράς, η εξέλιξη μπορεί να ενταχθεί στη μεγάλη δυσαρέσκεια που εκφράστηκε τελευταία τόσο από την πλευρά του υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, όσο και του εκπροσώπου του Κρεμλίνου, Ντμίτρι Πεσκόφ, αναφορικά με τη «διάψευση προσδοκιών» για την εξομάλυνση των σχέσεων Μόσχας-Ουάσιγκτον, από την κυβέρνηση Τραμπ.
Είχαμε πολλάκις επιχειρηματολογήσει ότι οι Ρώσοι έχουν πλήθος αντικινήτρων για να ολοκληρώσουν τέτοια συμφωνία με την Τουρκία, πέραν του οικονομικού οφέλους και την προφανή σημασία του να διχάσει το ΝΑΤΟ, να δώσει αν θέλετε το τελειωτικό πλήγμα, καθώς η Τουρκία συμπεριφέρεται με «μη συμμαχικό» τρόπο απέναντι στην Ατλαντική Συμμαχία, έχοντας προκαλέσει σειρά προβλημάτων και φυσικά σφοδρή δυσαρέσκεια ακόμα και από παραδοσιακούς υποστηρικτές της.
Μια άλλη παρατήρηση που θα μπορούσε να γίνει, η οποία θα ισχύει πάντα υπό την προϋπόθεση ότι η είδηση θα επαληθευθεί, είναι ότι σε μία κατάσταση σύγκρουσης όπου η μία πλευρά εκτοξεύει απειλές διαφορετικού περιεχομένου απέναντι στην άλλη με σκοπό τον εκατέρωθεν πειθαναγκασμό, κάποια στιγμή μπορεί να οδηγήσει σε αποφάσεις οι οποίες υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα λαμβάνονταν.
Κι αυτό διότι εάν δεν προχωρήσει κάποιος ακόμα και σε απόφαση «παράλογη» θα κινδυνεύσει να έχει χάσει σε αυτή την άτυπη σύγκρουση «θελήσεων», με αποτέλεσμα πλήγμα στο επίπεδο της διεθνούς του εικόνας. Και οι Τούρκοι είναι άκρως επιρρεπείς σε αυτά, με αποτέλεσμα τον κίνδυνο αυτοπαγίδευσης, ενώ το κίνητρο των Ρώσων περιγράφτηκε παραπάνω…
Είναι όμως δυνατό να αναλαμβάνεις το ρίσκο να εξοργίσεις τους πάντες επειδή δε σου κάνουν το χατίρι σε άλλα μέτωπα; Εκ πρώτης όψεως, αυτό δεν είναι αρνητικό για την Ελλάδα.
defence-point
