Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Στο Κραν Μοντανά επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά η τραγική ανεπάρκεια των διεθνών θεσμών (ΟΗΕ, ΕΕ) να επιδείξουν αξιόπιστο λόγο και πυγμή επιβολής του. Ο Ελληνισμός πάλεψε, στην ουσία μόνος του εναντίον του αδίστακτου εισβολέα τον οποίο κανακεύουν κατά σύστημα οι πάντες, Δυτικοί και Ανατολικοί.
Αφωνότερη ιχθύος η θεσμική Ευρώπη παρακολούθησε, παρούσα – απούσα, τα τεκταινόμενα, αντί να βάλει στη θέση του τον υπερφίαλο Τσαβούσογλου και τον παλιμβάρβαρο ισλαμιστή που όπως εγράφη ήταν διαρκώς παρών από την Άγκυρα και υπαγόρευε την αδιαλλαξία του υπουργού του. Δεν ακούσθηκε η παραμικρή καταδίκη από εταίρους και συμμάχους τού απροσμέτρητου θράσους του τούρκου που ωρύονταν κτηνωδώς ότι «κατοχικά στρατεύματα και εγγυήσεις είναι αδιαπραγμάτευτα»!
Ο βρεττανός υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Αλαν Ντάνκαν και ο νορβηγός εκπρόσωπος του Γ.Γ. του ΟΗΕ , Άιντε, έπαιξαν από κοινού ένα βρώμικο παιχνίδι σε βάρος της Κύπρου – ο Άιντε λειτουργεί σ’ όλη τη θητεία του ως τουρκολομπίστας. Ο Ντάνκαν είχε την αναίδεια να επιρρίψει σε Ελλάδα – Κύπρο την ευθύνη του ναυαγίου. Τον “μάζεψε” κάπως ο ΥπΕξ του Τζόνσον μετά την προειδοποίηση Κοτζιά ότι εν όψει Brexit, «Ελλάδα – Κύπρος έχουμε 2 ψήφους στην Ε.Ε, θα ήθελες να σου φερθούμε ανάλογα»;
Γλυκανάλατος ο ρόλος του Γ.Γ. των Η.Ε. Ηγείται ενός Οργανισμού που εδώ και 43 χρόνια έχει με ψηφίσματά του διατάξει την άμεση αποχώρηση του Αττίλα, και των παρακλουθημάτων του. Ο εγκληματίας ποδοπατεί ατιμωρητί τις αποφάσεις του Οργανισμού. Περιμέναμε περισσότερη αποφασιστικότητα και δυναμισμό από τον κ. Γκουτιέρες.
Ο Νίκος Κοτζιάς επέδειξε συνέπεια και σταθερότητα στα κεφάλαια «εγγυήσεις – κατοχικός στρατός – ασφάλεια». Αποτελεί εθνικό ατύχημα ότι ολόκληρη η εσωτερική πτυχή του κυπριακού αφέθηκε στην αποκλειστική διαχείριση του Κυπρίου Προέδρου, που δυστυχώς διακατέχεται από ακράτεια υποχωρήσεων και παραχωρήσεων. Αφού παγίδευσε την Ελλάδα στην απίθανη Πενταμερή, προχώρησε λίγο πριν την κατάρρευση του Κραν Μοντανά σε απίστευτες παραχωρήσεις ικανοποιώντας τουρκικές αξιώσεις σε κρισιμότατα ζητήματα:
· Εκ περιτροπής προεδρία
· 4 ελευθερίες για τα 80 εκατομμύρια των τούρκων της Τουρκίας [ έχουν συνειδητοποιήσει στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, πόσων μεγατόνων βόμβα για την Ε.Ε εγκλείει παρόμοια ρύθμιση;]
· Κατεχόμενες περιουσίες: Προτεραιότητα χρήστη [=τούρκων] με τις ελληνικές, προτεραιότητα στον Νότο ιδιοκτήτη με τις τουρκικές [=τούρκων].
Κρίμα αλλά, οι παραχωρήσεις και ανολοκλήρωτες λόγω μη τελικής υπογραφής δεν είναι αβλαβείς. Είναι παραχωρήσεις εν αναμονή. Θυμηθείτε τη Συμφωνία Χριστόφια – Ταλάτ, παρότι και τότε όπως και έκτοτε με την Αναστασιάδη - Έρογλου, τα συμφωνηθέντα ισχύουν μόνον εφόσον κλείσει τελική συμφωνία. Οι παραχωρήσεις εγγράφουν υποθήκη εις βάρος τού παραχωρούντος.
Η κατάληξη της Γενεύης 2 παρά τα όποια «πλην» της, είναι μια «αγορά χρόνου» για τον Ελληνισμό. Πρέπει να προχωρήσουμε κατά την συμβουλή του Αποστόλου των Εθνών: «Βλέπετε ουν πως ακριβώς περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι η μέραι πονηραί εισί»(Εφεσίους 5, 15-16).
Προχθές από την Ακτή του Ελεφαντοστού ο πολύς Τσαβούσογλου λοιδόρησε την ελληνική πρόταση για κατάργηση μονομερούς επέμβασης, εγγυήσεων και αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων ως «ανόητη πρόταση»(!!!).
Είναι ώρα για επαναφορά του Κυπριακού στην φυσική του αφετηρία ως προβλήματος Εισβολής, Κατοχής, Εποικισμού. Στην Κύπρο το 1974 ο Ελληνισμός δεν έχασε έναν πόλεμο. Πόλεμος δεν έγινε, υπήρξε μια ύπουλη, βάναυση και επαίσχυντη τουρκική εισβολή κανοναρχούντος του περιώνυμου Χένρυ Κίσσινγκερ.
Ένας διδακτικός μύθος του Αισώπου «όφις πατούμενος» - όλοι οι μύθοι του κορυφαίου αρχαίου μυθογράφου είναι διδακτικότατοι – μας λέει: Το φίδι παραπονέθηκε όταν συνάντησε τον Δία ότι οι άνθρωποι το τσαλαπατούν. Και ο Ζευς του συνέστησε: αν δάγκωνες τον πρώτο που σε πάτησε, κανένας άλλος δεν θα τολμούσε να σε ξαναπατήσει!
Ο μύθος δηλοί ότι: «Οί τοις πρότερον επιβαίνουσιν ανθιστάμενοι, τοις άλλοις φοβεροί γίγνονται»
Υπάρχει ένα «προπατορικό αμάρτημα» στην οικογένεια Μητσοτάκη. Ο πατέρας ενώ δονούνταν ο σύμπας Ελληνισμός με την ιαχή «Η Μακεδονία είναι μία και Ελληνική» ετάχθη υπέρ της «διπλής» και «σύνθετης» ονομασίας. Η Ντόρα ως Υπ.Εξ. (2007) υπέρ της «σύνθετης με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes». Οι πολιτικοί μας την υιοθέτησαν, σχεδόν οι πάντες και αποτελεί έκτοτε την «λευκή σημαία» που έχει υψώσει ο πολιτικός μας κόσμος. Οι σκοπιανοί βεβαίως την απέρριψαν μετά μανίας.
Δρώσα από θέση ισχύος η Ελλάς και το πολιτικό προσωπικό της, πρέπει να επαναφέρει στην αφετηρία το ζήτημα: «Ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα» καθώς τα ιδεολογήματα της «σύνθετης» είναι πολιτικώς αφελή και εθνικώς επικίνδυνα. Το όποιο συνθετικό θα είναι μιας χρήσεως, για την ημέρα της υπογραφής. Από την επομένη θα μείνει το σκέτο Μακεδονία. Ο Κυριάκος είναι νέος άνθρωπος, δικαιούται και οφείλει να ξανασκεφθεί. Και να αναθεωρήσει!
Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
E-mail: stpapathemelis@gmail.com, danagennisi.press@gmail.com
