Ένα χρόνο μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία, η υποψία ότι το καθεστώς Ερντογάν το γνώριζε ή ακόμη και το οργάνωσε τείνει να γίνει βεβαιότητα.
Το vocaleurope.eu σ΄ ένα άρθρο του Δρ Mahmut Cengiz που είναι ερευνητής στο Κέντρο Τρομοκρατίας, Διακρατικού Εγκλήματος και Διαφθοράς και θεωρείτε κορυφαίος εμπειρογνώμονας για το διεθνικό έγκλημα, τη διαφθορά, την τρομοκρατία γράφει:
“Όταν ρώτησα έναν πολύ γνωστό μελετητή και ειδήμονα για την Τουρκία και την Μέση Ανατολή, για το τι πραγματικά προκάλεσε το πραξικόπημα, απάντησε ότι είναι ίδια περίπτωση με την υπόθεση Κιρόφ. Ο Σεργκέι Κιρόφ, ο οποίος δολοφονήθηκε το 1934, ήταν εξέχων ηγέτης των μπολσεβίκων στη Σοβιετική Ένωση. Παρά τις ελλιπείς αποδείξεις, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο Στάλιν βρισκόταν πίσω από τη δολοφονία του Κιρόφ και ότι η ενέργεια χρησίμευσε ως πρόσχημα για τον Στάλιν για να διαπράξει τις μεγάλες εκκαθαρίσεις τη δεκαετία του 1930.
Η ιστορία είναι γεμάτη σκοτεινές περιπτώσεις με προσχήματα που εξουσιομανείς ηγέτες χρησιμοποίησαν για να υποτάξουν τους αντιπάλους τους”.
Και συνεχίζει ο Δρ Mahmut Cengiz επισημαίνοντας ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν κατάφερε να διενεργήσει αξιόπιστη έρευνα για το ποιος ήταν πίσω από την απόπειρα πραξικοπήματος . Η έρευνα της κυβέρνησης έχει βασιστεί μέχρι στιγμής σε δηλώσεις που προέρχονται από βασανιστήρια και όχι σε αξιόπιστα στοιχεία”.
Ποιος προετοίμασε το πραξικόπημα και γιατί η κυβέρνηση δεν το εμπόδισε αφού είναι αποδεδειγμένο ότι το γνώριζε μέρες πριν
Πώς η κυβέρνηση εντόπισε τους συνδέσμους χιλιάδων δικαστών, εισαγγελέων, αστυνομικών, δικηγόρων και στρατιωτικού προσωπικού με τους επίδοξους πραξικοπηματίες μέσα σε περίπου 10 ώρες;
Γιατί ο Ερντογάν αν πράγματι δεν γνώριζε τίποτα δεν ζήτησε ευθύνες από την ηγεσία των μυστικών υπηρεσιών του;
“Όλα αυτά τα ζητήματα ζητούν ικανοποιητικές, αξιόπιστες και πειστικές απαντήσεις. Ωστόσο, η απάντηση από κυβέρνηση καταστολής είναι αδύνατη. Κανένας εισαγγελέας ή δικαστής δεν θα τολμούσε να παραβιάσει τα συμφέροντα της κυβέρνησης. Εάν το έκανε, θα κατηγορούνταν ως τρομοκράτης και θα φυλακιζόταν”, γράφει ο Δρ Mahmut Cengiz, πριν αναφέρει τις τέσσερις υποθέσεις διαφθοράς που απειλούσαν το καθεστώς Ερντογάν με κατάρρευση! Υποστηρίζει δηλαδή ότι ο Ερντογάν προτίμησε το “πραξικόπημα-φιάσκο” ,ώστε να “ξηλώσει” όσους πιθανόν θα μπορούσαν να τον καθήσουν στο σκαμνί!
•Η πρώτη περίπτωση που αποκαλύφθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 2013 είναι αυτή του Ιρανού Reza Zarrab, ο οποίος ανέλαβε ενεργό ρόλο στην παραβίαση του εμπάργκο που επέβαλαν τα Ηνωμένα Έθνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση κατά του Ιράν. Ο Zarrab συνελήφθη στο Μαϊάμι τον Μάρτιο του 2016 .
•Η δεύτερη περίπτωση, που αποκαλύφθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2013 έχει να κάνει με την εμπλοκή του υιού Ερντογάν σε κύκλωμα διαφθοράς.
•Η τρίτη περίπτωση αποκάλυψε συνδέσεις Τούρκων πολιτικών με τρομοκράτες που δρουν στη Συρία. Αποκαλύφθηκε το 2014, όταν εντοπίστηκαν φορτηγά με οπλισμό που προορίζονταν για τρομοκράτες.
•Τέλος, η τέταρτη υπόθεση αφορά τις διασυνδέσεις μεταξύ των Ιρανών Φρουρών της Επανάστασης και Τούρκων αξιωματούχων υψηλού επιπέδου το 2011 και το 2012.
Αυτές οι τέσσερις περιπτώσεις είναι κατά τον συντάκτη του άρθρου, οι κύριοι λόγοι για τους οποίους ο Ερντογάν ήθελε να εξαφανίσει χιλιάδες αξιωματικούς και αξιωματούχους…Το κοσμικό σύνταγμα της χώρας αποτελούσε εμπόδιο για την κυβέρνηση και η κυβέρνηση δεν ήταν ικανοποιημένη από το επίπεδο των εκκαθαρίσεων που μπορούσε να κάνει…Η κυβέρνηση χρειάστηκε μια υπόθεση Kιρόφ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν χαρακτήρισε την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου ως “δώρο από τον Θεό”.
militaire
