 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Όλο αυτό το μακρύ διάστημα της τελευταίας (αλλά προφανώς όχι ύστατης) «περήφανης διαπραγμάτευσης», ακούστηκαν, ως γνωστόν, διάφοροι λεονταρισμοί εκ μέρους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Προς δικαιολόγηση μάλιστα ακούστηκε πως όλα αυτά έγιναν διότι ισχύει επί του προκειμένου η γνωστή ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ «δεν είμαι λιοντάρι, αλλά σε μένα έπεσε να βρυχηθώ».
Επί του θέματος, θα σταθώ στη στάση που τήρησε η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της Δ. Τζανακόπουλου απέναντι σε δηλώσεις υψηλόβαθμων ξένων αξιωματούχων.
Είπε, λοιπόν (Σκάι, 17 Ιουνίου, εκπομπή Γ. Αυτιά), σχετικά με τις δηλώσεις Σόιμπλε για Τσακαλώτο:
«Ο κ. Σόιμπλε, σας είπα, προσπάθησε να εξάγει στην Ελλάδα, την πολιτική κρίση που σοβεί στο δικό του κόμμα». Και επίσης:
«Ακούστε, επρόκειτο για μια πολιτική απρέπεια του Γερμανού υπουργού Οικονομικών, ο οποίος προφανώς ήθελε να εξάγει την πολιτική κρίση που πιθανόν σοβεί στο δικό του κόμμα, στην ελληνική κυβέρνηση. Αυτό που μπορούμε να πούμε από την πλευρά μας, είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι απολύτως ενιαία, η ελληνική κυβέρνηση είναι συμπαγής. Και αποδείχτηκε ότι όλο αυτό το σκηνικό των αλλεπάλληλων δηλώσεων έγινε για να δικαιολογήσει ο Γερμανός υπουργός μια σειρά από υποχωρήσεις που έκανε στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου».
Δηλαδή, ο Σόιμπλε… υποχώρησε και έπρεπε να πει κάτι για να δικαιολογήσει την… ήττα του στο εσωτερικό της χώρας του.
Και στις 20 Ιουνίου, πάλι ο κ. Τζανακόπουλος, κληθείς να σχολιάσει δηλώσεις του επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ – οι οποίες προφανώς δεν του άρεσαν – είπε: «Δεν μπορούν οι θεσμοί λοιπόν να προχωρούν σε τέτοιου τύπου σχόλια για τα εσωτερικά της ελληνικής πολιτείας. Ο καθένας στα του οίκου του». Προσθέτοντας ότι χρειάζεται «να καταλάβει και ο κ. Ρέγκλινγκ ότι στην Ευρώπη υπάρχει δημοκρατία»!
Οπότε, η παροιμία που ταιριάζει στην περίπτωση είναι άλλη: «Βλέπει ο ποντικός τη σκιά του στον τοίχο και θαρρεί πως είν’ λιοντάρι»…
