Τι ακριβώς συμβαίνει με τις διόπτρες,θέμα που φαίνεται ότι θα απασχολήσει για κάποια 24ωρα ακόμη την επικαιρότητα που ΄χει να κάνει με το ΥΠΕΘΑ;
Πρόκειται για μια προμήθεια που κανένας δεν αμφισβητεί την επιχειρησιακή της ανάγκη ενώ την έχουν διαχειριστεί διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, υπηρεσιακές, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τώρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Οι περιπτώσεις αυτές όπως και η συγκεκριμένη είναι και οι πιο ενδιαφέρουσες για το πόσο σοβαρά αντιμετωπίζουν τα ελληνικά κόμματα την Εθνική Άμυνα και τους εξοπλισμούς: όταν κάποιο κόμμα είναι κυβέρνηση αναγνωρίζει την ανάγκη της προμήθειας κι όταν γίνεται αντιπολίτευση αφήνει υπαινιγμούς για σκάνδαλο! Και πάει λέγοντας….
Για να βγει μια άκρη και συμπεράσματα το ιστορικό της προμήθειας:
To 2008 εκδόθηκε από το Γενικό Επιτελείο Στρατού (ΓΕΣ) Αρχική Έγκριση Προμήθειας (ΑΕΠ) για την προμήθεια 1.500 Οργάνων Νυκτερινής Παρατήρησης και Σκόπευσης (ΟΝΥΠΑΣ) Ενίσχυσης Ειδώλου 3ης Γενιάς για χρήση στα αντιαρματικά τύπου CARL GUSTAFμε βάση συγκεκριμένη προδιαγραφή και δυνατότητα αυξομείωσης της ποσότητας έως 30% μέχρι την κατακύρωση, δηλ. σύνολο 1.950 ΟΝΥΠΑΣ σε περίπτωση αύξησης της ποσότητας, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία (ν.3433/2006). Η προμήθεια αυτή και με βάση τον υφιστάμενο επιχειρησιακό σχεδιασμό κρίθηκε επιτακτική και αναγκαία.
Η υλοποίηση της προμήθειας αυτής, κατόπιν επιτυχών δοκιμών πεδίου βιομηχανικού πρωτότυπου της διόπτρας και με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, έγινε με απευθείας ανάθεση από την ΓΔΑΕΕ στα ΕΑΣ ΑΒΕΕ (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα) – κυβέρνηση της ΝΔ. Ακολούθησε διαπραγμάτευση από αρμόδια επιτροπή η οποία τον Σεπτέμβριο του 2010 κατέθεσε κοινά αποδεκτό σχέδιο σύμβασης και εισηγήθηκε την κατακύρωση της εν λόγω προμήθειας.
Όταν προωθήθηκε για υπογραφή στον τότε ΥΕΘΑ (Βενιζέλος, κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ) η κατακυρωτική διαταγή, λόγω του ότι τέθηκε σε ισχύ νέο νομοθετικό πλαίσιο που αφορούσε την έγκριση δαπανών για την υλοποίηση εξοπλιστικών προγραμμάτων, έδωσε εντολή να γίνει σχετική τροποποίηση της αρχικής έγκρισης προμήθειας, να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη χρηματοδότηση και κατόπιν να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις με τα ΕΑΣ για την υλοποίηση της προμήθειας.
Το 2014 και σε συνέχεια επικαιροποίησης της επιχειρησιακής αναγκαιότητας της προμήθειας των υπόψη διοπτρών απο το ΓΕΣ, ο ΥΕΘΑ κ. Δ.Αβραμόπουλος, μετά από αντίστοιχη έγκριση της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, συνέχισε την διαδικασία υλοποίησης της προμήθειας από το σημείο στο οποίο είχε σταματήσει. Μετά από διαπραγματεύσεις, με νέα επιτροπή που συστάθηκε για τον σκοπό αυτό από την ΓΔΑΕΕ, κατατέθηκε (νέο) κοινά αποδεκτό σχέδιο συμβάσεως και εισηγήθηκε την κατακύρωση της προμήθειας των 1.500 ΟΝΥΠΑΣ για τα αντιαρματικά CARL GUSTAF. Ακολούθως το ΓΕΣ με έγγραφό του ζήτησε τη αύξηση της ποσότητας κατά 30%, όπως προβλεπόταν και από την Αρχική Εντολή Προμήθειας και η κατακυρωτικη απόφαση, μετά απο έγκριση του τότε ΥΕΘΑ κ. Αβραμόπουλου (κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), προωθήθηκε για τον προσυμβατικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΣ).
Στο πλαίσιο του προσυμβατικού ελέγχου, το ΕΣ έκρινε ότι κωλύεται η υπογραφή της σύμβασης, καθόσον αυτή έπρεπε να γίνει με βάση το νέο νομοθετικό πλαίσιο (ν.3978/2011).
Το καλοκαίρι του 2016 και μετά απο αντίστοιχη νομοθετική ρύθμιση που ψηφίστηκε από όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου πλην της Χρυσής Αυγής, τα ΕΑΣ ζήτησαν την ολοκλήρωση της υπόψη προμήθειας και υπογραφή της σχετικής σύμβασης, καθόσον η προμήθεια αυτή είχε ενταχθεί στο επιχειρηματικό σχέδιο διάσωσης των που είχε συμφωνηθεί με την τρόικα.
Μετά απο συγκρότηση νέας επιτροπής διαπραγματεύσεων απο την ΓΔΑΕΕ (για 3η φορά) υπογράφηκε κοινά αποδεκτό σχέδιο σύμβασης και κατόπιν ο ΥΕΘΑ Π. Καμμένος υπέγραψε την κατακυρωτική απόφαση για την προμήθεια 1.950 διοπτρών νυχτερινής όρασης (ΟΝΥΠΑΣ) για τα αντιαρματικά CARL GUSTAF. Μετά την ολοκλήρωση και του προσυμβατικού ελέγχου, τον περασμένο Απρίλιο υπογράφηκε και τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση αυτή.
Δηλαδή, σχεδόν 9 χρόνια μετά, τουλάχιστον 4 διαφορετικές κυβερνήσεις της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ολοκλήρωσαν μία σύμβαση που αναμφισβήτητα ακόμα και σήμερα η επιχειρησιακή ανάγκη υλοποίησης της ήταν και παραμένει επιτακτική.
Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, εφόσον η προμήθεια ήταν αναγκαία και το κόστος της (με εξαίρεση την αύξηση του ΦΠΑ από 19% σε 24%) δεν έχει διαφοροποιηθεί από την 1η διαπραγμάτευση που ολοκληρώθηκε το 2010, γιατί ξαφνικά ανέκυψε θέμα που παίζει ακόμα και στα tweet;
militaire
