Γεννημένος στην πόλη Ντιγόρ της επαρχίας Καρς της βορειοανατολικής Τουρκίας το 1994, ο κουρδικής καταγωγής Ντεβρίμ μεγάλωσε στην Κωνσταντινούπολη, όπου μετακόμισε η οικογένειά του για οικονομικούς λόγους.
Συνελήφθη το 2014 από τις τουρκικές Αρχές και όταν διαπιστώθηκε ότι δεν είχε εκτίσει τη στρατιωτική του θητεία αντί για φυλακή τον έστειλαν στον τουρκικό στρατό να υπηρετήσει.
Ο Ντεβρίμ όμως δεν έκατσε να παριστάνει τον Τούρκο φαντάρο. Λιποτάκτησε και εντάχθηκε στις γραμμές των ανταρτών του Εργατικού Κόμματος Κουρδιστάν (PKK).
Από φτωχή οικογένεια, ο Ντεβρίμ αναγκάστηκε από μικρός να εργαστεί για να βοηθήσει τους δικούς του. Δούλευε στις λαϊκές αγορές και ως οικοδόμος.
Μεγαλώνοντας ήρθε σε επαφή με τα κουρδικά πατριωτικά κινήματα. Όταν το Ισλαμικό Κράτος επιτέθηκε στην Κόμπανι της βόρειας Συρίας, υποστηριζόμενο από το τουρκικό καθεστώς, ο Ντεβρίμ συμμετείχε στις δράσεις διαμαρτυρίας της σοσιαλπατριωτικής κουρδικής νεολαίας που οδήγησαν στη σύλληψή του.
Μιλώντας στο κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANF, ο Ντεβρίμ αποκάλυψε ότι ο τουρκικός στρατός βάζει μπροστά τους Κούρδους στρατιώτες για να γίνονται στόχοι των Κούρδων ανταρτών. Για να σκοτώνονται δηλαδή μεταξύ τους.
«Μια φορά οι αντάρτες εξαπέλυσαν μια επίθεση σε ένα φυλάκιο στη Λίτσε. Στον χώρο που είχαμε στρατοπεδεύσει ήταν ένα σημείο που αποκαλούνταν η δεύτερη σκοπιά. Εκεί δεν υπήρχε κανείς άλλος εκτός από δύο φρουρούς, που ήταν πάντα Κούρδοι. Σκοπίμως έβαζαν εκεί κουρδικής καταγωγής στρατιώτες για να γίνουν στόχοι των ανταρτών και έτσι να κάνουν τις οικογένειές τους εχθρικές προς τους αντάρτες. Δεν εμπιστεύονται ποτέ Κούρδους στρατιώτες και πάντα τους στέλνουν στις πιο επικίνδυνες αποστολές, για να σκοτωθούν».
Ο Ντεβρίμ εξήγησε επίσης ότι ακόμα και να μιλήσει κάποιος κουρδικά στο στρατό είναι αιτία για προσβολές και ξυλοδαρμούς.
Όσοι δεν αποδέχονται τον τουρκισμό ως «ανώτερη ταυτότητα» αντιμετωπίζουν μέχρι και βασανιστήρια.
«Είναι πολλοί νεαροί Κούρδοι που στρατολογήθηκαν χωρίς να γνωρίζουν το πραγματικό πρόσωπο του τουρκικού κράτους και το έμαθαν στον στρατό. Πολλές φορές γίνεται λόγος για αυτοκτονίες Κούρδων στρατιωτών. Δεν υπάρχει αυτό το πράγμα. Κανείς δεν αφαιρεί έτσι απλά τη ζωή του. Είτε τους σκοτώνουν οι Τούρκοι με τα χέρια τους [και παρουσιάζουν τους φόνους ως αυτοκτονίες], ή δεν τους αφήνουν άλλη επιλογή [από τα καψόνια και τα βασανιστήρια] από την αυτοκτονία», είπε ο Ντεβρίμ.
 |
Ο Ντεβρίμ χαμογελαστός με τη στολή του Κούρδου αντάρτη του PKK. |
Ο ίδιος ο Ντεβρίμ είναι μάρτυρας φόνου Κούρδου στρατιώτη. Ο φίλος του Σερχάτ, που όπως και ο Ντεβρίμ είχε κουρδική εθνική συνείδηση και γνώριζε το πραγματικό πρόσωπο του τουρκικού κράτους, ενοχοποιήθηκε επειδή ανάρτησε μια φωτογραφία του [φυλακισμένου Κούρδου ηγέτη] Σελαχατίν Ντεμιρτάς στον λογαριασμό του σε social media.
«Δεν τον κατηγόρησαν απλά για τη φωτογραφία, τον είπαν τρομοκράτη και τον σκότωσαν. Μετά κάλεσαν την οικογένειά του και τους είπαν ότι αυτοκτόνησε», είπε ο Ντεβρίμ στο ANF.
Ο Ντεβρίμ είπε ότι δεν τον σήκωνε άλλο το κλίμα στον τουρκικό στρατό και μάλιστα γιατροί που τον εξέτασαν αποφάνθηκαν ότι έπρεπε να φύγει.
«Εάν έμενα εκεί λίγο ακόμα ή θα αυτοκτονούσα ή θα με σκότωναν και εμένα. Υπέφερα. Δεν μπορούσα άλλο να διαχειριστώ τις προσβολές τους. Δεν αγνοούσα τις αγριότητες του τουρκικού κράτους. Οι στρατηγοί τους λένε ανοιχτά ότι ο καλός Κούρδος είναι ο νεκρός Κούρδος».
Έτσι τρεις μήνες πριν ολοκληρώσει τη θητεία του αποφάσισε να λιποτακτήσει και να περάσει στην κουρδική αντίσταση.
«Με έστειλαν σπίτι μου για αλλαγή κλίματος, όπως ζήτησαν οι γιατροί. Μόλις έφτασα σπίτι μου εντάχθηκα στις γραμμές των ανταρτών από την Κωνσταντινούπολη. Τώρα είμαι υπερήφανος που μάχομαι στις γραμμές του αγώνα του λαού μου για ελευθερία. Εδώ έπρεπε να είχα έρθει από την αρχή».
tribune
