Τις ντρίμπλες που θα ανοίξουν το «κατενάτσιο» του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για το χρέος αναζητά ήδη το κυβερνητικό επιτελείο λίγες ώρες μετά την ολοκλήρωση του μαραθώνιου Eurogroup στις Βρυξέλλες.
Το Μέγαρο Μαξίμου τηρεί στάση αναμονής σχεδιάζοντας ήδη τις επόμενες κινήσεις του, οι οποίες όπως γίνεται αντιληπτό περνούν εκ νέου στο πεδίο της πολιτικής διαπραγμάτευσης μέχρι και τις 15 Ιουνίου που είναι προγραμματισμένο το κρίσιμο Eurogroup.
Παράλληλα, κυβερνητικοί αξιωματούχοι υπενθυμίζουν πως ήδη εδώ και καιρό είχε τονιστεί πως το χθεσινό Eurogroup δεν ήταν το ορόσημο, καθώς είχε επισημανθεί ότι πιθανότατα να χρειαστούν κάποιες επιπλέον ημέρες, καθώς και ότι εάν δεν υπάρξει ρύθμιση του χρέους το Σεπτέμβρη του 2018 δεν υπάρχουν και τα μέτρα που ψηφίστηκαν την περασμένη εβδομάδα για τη διετία 2019-2020.
«Χρειάζεται περισσότερη δουλειά για να έχουμε μεγαλύτερη σαφήνεια. Να είμαστε σίγουροι ότι τόσο οι χρηματοπιστωτικές αγορές όσο και ο ελληνικός λαός έχουν κάτι να περιμένουν στο τέλος του προγράμματος όσον αφορά την ελάφρυνση του χρέους», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.
Αυτό που φέρεται να συμφωνήθηκε είναι το ετήσιο κόστος για την εξυπηρέτηση του χρέους να μην ξεπερνά το 15%, ενώ χαιρετίστηκε από όλες τις πλευρές η ψηφισμένη συμφωνία για τα ζητήματα της β΄ αξιολόγησης.
Πέραν του χρέους που αποτελεί το μείζον ζήτημα πλέον, όσον αφορά στα υπολειπόμενα από τα 140 προαπαιτούμενα που θα ξεκλειδώσουν τη δόση ενόψει των υποχρεώσεων του Ιουλίου, κυβερνητικές πηγές τονίζουν πως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας, καθώς πρόκειται για υπουργικές αποφάσεις στην πλειοψηφία τους και σε καμία περίπτωση για επιπρόσθετα μέτρα.
Η μαραθώνια συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών πάντως επιβεβαίωσε τη σύγκρουση του ΔΝΤ με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, καθώς παρά τις προσπάθειες σύγκλισης που καταγράφηκαν, αμέσως οι δύο πλευρές απομακρύνονταν.
Και αυτό συνέβαινε διότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποφύγει τη συγκεκριμενοποίηση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, τα οποία θα τεθούν σε εφαρμογή στο τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο του 2018.
Πηγές με γνώση της διαπραγμάτευσης τόνιζαν πως παρότι ο κ. Σόιμπλε είχε μπει στις λεπτομέρειες και διαπραγματευόταν με εξαντλητικό τρόπο, ταυτοχρόνως διεκδικούσε να καταλήξει το Eurogroup σε μία απλή πολιτική δήλωση-δέσμευση πως «θα γίνει ό,τι χρειαστεί με το χρέος της Ελλάδας», χωρίς περαιτέρω νούμερα και δεσμεύσεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Αλέξης Τσίπρας το προσεχές διάστημα των τριών ερχόμενων εβδομάδων αναμένεται να ανασύρει το «χαρτί» της πολιτικής διαπραγμάτευσης, ενεργοποιώντας τα αντανακλαστικά των συμμαχιών που έχουν οδηγήσει στην άρση των μέχρι στιγμής εμποδίων.
Μεταξύ των πολλαπλών παρεμβάσεων που αναμένονται στις επόμενες 20 ημέρες «φωτιά» είναι η παρέμβαση του επικεφαλής της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αλλά και του κεντρικού τραπεζίτη, Μάριο Ντράγκι, καθώς και της Κριστίν Λαγκάρντ, με την οποία είχε τετ α τετ προ μίας εβδομάδας στο Πεκίνο.
Στις επαφές πάντως με την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, θεωρείται δεδομένο πως η ελληνική θέση θα είναι υπέρ της… παρότρυνσης του Ταμείου να μην υποχωρήσει από τη θέση του για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους.
Στο ίδιο πλαίσιο δεν αποκλείεται ο Αλέξης Τσίπρας να προτάξει την Ευρωμεσογειακή και τα αντανακλαστικά του Ευρωπαϊκού Νότου, καθώς και των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, οι οποίοι ήδη χθες τάχθηκαν ανοιχτά υπέρ της τήρησης των συμφωνηθέντων από την πλευρά των δανειστών αναφορικά με το χρέος.
Εξάλλου, χθες, ο Αλέξης Τσίπρας απέσπασε την στήριξη του Ελιζέ στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος τάχθηκε υπέρ της ρύθμισης του ελληνικού χρέους «προς όφελος της Ελλάδας και της Ευρωζώνης».
Η αρχή πάντως, πέραν των τηλεφωνικών επαφών που πιθανότατα να ξεκινήσουν ήδη από σήμερα, θα γίνει με ευκαιρία την επικείμενη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες την Πέμπτη, όπου ο Πρωθυπουργός θα έχει την ευκαιρία στο περιθώριο της συνεδρίασης να έχει τετ α τετ με Ευρωπαίους ηγέτες, μεταξύ των οποίων δεν αποκλείεται να βρίσκεται και η Γερμανίδα Καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, από την οποία η ελληνική αξίωση είναι να «βάλει νερό» στο κρασί του Βερολίνου προκειμένου να υπάρξει λύση και να μην μετατραπεί το ελληνικό ζήτημα σε προεκλογικό διακύβευμα της Γερμανίας.
tribune
