«Αναρωτιέται»
ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος
Θα
ξεκινήσω με μία απλή, εξόφθαλμη διαπίστωση που περνά για πολλούς… απαρατήρητη:
Είμαστε μια χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων
και έχουμε 37 (Τριάντα επτά) Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, 21 Πανεπιστήμια και
16 ΑΤΕΙ.
Δεν θα ήθελα
να μου βγει κάποιος καλοθελητής και αντιδρώντας αυθόρμητα στον τίτλο μου να
αντιτάξει καλοπροαίρετα:
«εντάξει κ Πιπερόπουλε, τώρα που είσαι
συνταξιούχος βάλθηκες να μας βάλεις σε… μπελάδες!»
Δεν θα
μπορούσαμε να θεσπίσουμε σε κάθε ΑΕΙ και ΑΤΕΙ μερικά πτυχία όπου η διδασκαλία
θα γίνεται στην Αγγλική γλώσσα και να φέρουμε μπόλικες χιλιάδες φοιτητές και
φοιτήτριες από την Ασία, την Αφρική και την Αμερική να πάρουν τα πτυχία τους
εδώ στην Ελλάδα, στην κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού;
Γιατί να
μην θεσπίσουμε δίδακτρα για τους ξένους φοιτητές που θα χρειαστούν χώρους
διαμονής (θα νοικιαστούν ανοίκιαστα διαμερίσματα) και θα ξοδέψουν χρήματα για
την καθημερινή τους διαβίωση;
Μήπως
τελικά απλά πράγματα που περνούν απαρατήρητα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως
«μοχλοί» κάποιας οικονομικής ανάκαμψης με εισροές χρημάτων από δίδακτρα και
έξοδα διαβίωσης σε εποχές οικονομικής απραγίας;
Μέχρι
τώρα μορφώνουμε τα παιδιά μας στην λεγόμενη ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ που την πληρώνει ο
Ελληνικός Λαός και μετά τα υποχρεώνουμε εξαιτίας της ανυπαρξίας θέσεων
απασχόλησης να φεύγουν στο εξωτερικό και να απολαμβάνουν τις δικές μας
επενδύσεις στην μόρφωση άλλες χώρες;
Μήπως θα
πρέπει και το αρμόδιο Υπουργείο Παιδείας και οι Σύνοδοι Πρυτάνεων ΑΕΙ και
Προέδρων ΑΤΕΙ να ξεπεράσουν τις όποιες σχετικές «αγκυλώσεις» και να δούνε
θετικά αυτά που λέει ο τίτλος μου;
ΜΗΠΩΣ;
