Επειδή πολύς «ντόρος» γίνεται - πολύ δικαιολογημένα βέβαια- με συζητήσεις, διαμαρτυρίες και κινητοποιήσεις για το περιβόητο άρθρο 12 του νόμου Κατρούγκαλου4387/2016 /ΦΕΚ 85Α για τις συντάξεις χηρείας ,θεωρώ –κατά την ταπεινή μου γνώμη- ότι για τις χήρες των στρατιωτικών δεν θα έπρεπε ,να υπάρχει καμία ανησυχία για την μελλοντική σύνταξή τους (....αλλά και για τις υπόλοιπες χήρες κατ’επέκταση ) ,αν οι αρμόδιοι Υπουργοί και κυρίως Εθνικής Αμυνας και Προστασίας του Πολίτη (το πάλαι Δημοσίας Τάξεως) διάβαζαν τον νόμο ΣΚ/ΦΕΚ 5 του 1853 ,για τον λόγο που συστάθηκε το Μετοχικό Ταμείο Στρατού (ΜΤΣ), από το οποίο λαμβάνουν σήμερα μέρισμα ΟΛΟΙ οι συνταξιούχοι του Στρατού Ξηράς αλλά και της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛΑΣ) .Δηλαδή που συστάθηκε το Ταμείο για τις χήρες και τα ορφανά των Αξκών του Στρατού και αργότερα προφανώς εξετράπη σε άλλους«ατραπούς» διαφόρων άλλων συμφερόντων ή σκοπιμοτήτων. Επομένως εφόσον με τον νόμο Κατρούγκαλου δημιουργείται πρόβλημα επιβιώσεως στις χήρεςκάτω των 55 ετών ,θα έπρεπε -κατά την ταπεινή μου γνώμη-να τεθεί (... ή να τίθεται στο μέλλον παγίως υφισταμένη νομική εφαρμογή για λόγους ασφαλείας) η «φιλοσοφία» των διατάξεων του νόμου του 1853 για το ΜΤΣ (...που αυτός ήταν ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας του) και κατεπέκταση για τα ΜΤΝ και ΜΤΑ και από αυτά τα Ταμεία να χορηγείται αμέσως,δηλαδή εδώ και τώρα, σύνταξη στις χήρες -έστω και μέχρις ότου καταργηθεί το άρθρο 12 ή κάποιο ανάλογο άρθρο κάποιου μελλοντικού νόμου - και το υπόλοιπο αποθεματικό εκάστου έτους των τριών Ταμείων να χορηγείται στους υπόλοιπους μερισματούχους .
Αυτό θα ήταν μία ενέργεια ή μελλοντικη δικλείδα ασφαλείας ενός κράτους ΑΜΕΣΗΣΠρόνοιας ,όπως πριν 164 χρόνια ήθελαν να υπάρχει οι πρόγονοι μας για τις χήρες και τα ορφανά,που είναι οι πλέον "αδύναμοι" . Ασφαλώς από αυτή την διαδικασία θα εξαιρούντο και θα υφίστατο ο ισχίων νόμος για τις χήρες θανόντων «εν υπηρεσία και ένεκεν ταύτης». Αλλωστε νομίζω ότι κανείς στρατιωτικός συνταξιούχος -μερισματούχος των ΜΤΣ,ΜΤΝ και ΜΤΑ- δεν θα υπήρχε, που να μη δεχόταν ,να μειωθεί το μέρισμά του -που βέβαια έχει καταντήσει σήμερα μέρισμα «πενίας» -προς όφελος των αναξιοπαθουσών χηρών.
Κάτι βέβαια ανάλογο θα μπορούσε, να καθιερωθεί και για τις χήρες από αντίστοιχα Ταμεία όλων των δημοσίων και ιδιωτικών υπαλλήλων. Πάντως εύχομαι -πριν ακόμη διαβασθεί αυτή μου η πρόταση- να καταργηθεί –εδώ και τώρα-το άρθρο 12 του νόμου 4387/2016 που είναι απαράδεκτο, απάνθρωπο και δείχνει μία κρατική αναλγησία του αισχίστου είδους.Ελεος πια!!!
Ιδωμεν. Ν.Ν.
