τ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Μέλος Ι.Η.Α
Ακούμε συχνά την άποψη πολλών, κυρίως βολεμένων συμπατριωτών μας, ότι κακώς επιρρίπτουμε ευθύνες για την κατάντια της πατρίδος μας στους ξένους και ότι η ευθύνη είναι δική μας και θα πρέπει να γίνουμε καλύτεροι για να φτιάξουμε μία ελεύθερη, ευνομούμενη και ανεξάρτητη χώρα και αυτό που χρειάζεται είναι να ανασκουμπωθούμε και να δουλέψουμε περισσότερο.
Το πρόβλημα αυτού του ισχυρισμού είναι ότι φαίνεται λογικοφανής και γίνεται εύκολα αποδεκτός από τους δήθεν ορθολογιστές και μάλιστα μορφωμένους ανθρώπους. Ή πραγματικότητα όμως είναι ότι ο συλλογισμός αυτός ενέχει μόνο την μισή αλήθεια και επομένως στο σύνολο του είναι ψευδής.
Έχει ήδη αναλυθεί από πολλούς ιστορικούς και έχουμε ζήσει στο πετσί μας την ανθελληνική στάση της Δύσης από την εποχή των Σταυροφοριών μέχρι και την Μικρασιατική καταστροφή. Η αλήθεια είναι ότι και εμείς σαν λαός χάσαμε τις ηθικές και κοινωνικές αξίες που συνιστούν μία συνεκτική και ευνομούμενη πολιτεία. Ο αμοραλισμός, ο καταναλωτισμός, ο ατομικισμός, ο εθνομηδενισμός και ο πιθηκισμός βαρβαρικών μοντέλων διαβίωσης, που εισήγαγε η μεταπολίτευση με πρωτεργάτες τους σοσιαλΗστές του ΠΑΣΟΚ με υποστηρικτές τους δήθεν αριστερούς, ακόμη και τους δεξιούς τάχα πατριώτες, αποτελούν το μέρος της δικής μας ευθύνης. Όμως εθνική η ιστορική εμπειρία που μας άφησαν οι πρόγονοι μας διδάσκει ότι η ηθική κατάπτωση ενός λαού βαρύνει πρωτίστως τους άρχοντες του.
Όσον αφορά τους ξένους, θεωρούμε τάχα θεμιτό για αυτούς να κοιτάνε το δικό τους συμφέρον το οποίο συνίσταται στην εξουθένωση των αδυνάτων, και ενώ παλαιότερα αυτό εκδηλωνόταν με την στρατιωτική βία σήμερα έχει αλλάξει μορφή και εκδηλώνεται με την οικονομική εξάρτηση σε βαθμό καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των εξαρτημένων χωρών.
Η παγκοσμιοποίηση με το δόγμα της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, αγαθών και ανθρώπινου δυναμικού, που στηρίζεται σε ένα ελεγχόμενο από τους ισχυρούς χρηματοπιστωτικό σύστημα, δεν αφήνει περιθώρια ανάπτυξης των αδυνάτων αποστερώντας τους ακόμη και από το δικαίωμα έκδοσης δικού τους νομίσματος χωρίς την αντίστοιχη δημοσιονομική και κοινωνική κάλυψη. Η τακτική που ακολουθούν είναι αυτή του δανεισμού και στην περίπτωση της Ελλάδος ξεκίνησε από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους οπότε από το δάνειο των 2.000.000 λιρών έφθασαν μόνο οι 800.000 και μάλιστα στα χέρια διεφθαρμένων ηγετών.
Η τακτική αυτή συνεχίστηκε επί των ημερών μας οπότε δάνειζαν χρήματα, αρχικά στους ΠΑΣΟΚΟΥΣ και στη συνέχεια στους διαδόχους τους χωρίς κανείς να επενδύσει σε παραγωγικά έργα, εν γνώσει των δανειστών, που για να καλύψουν τον κίνδυνο αποπληρωμής έθεσαν τοκογλυφικούς όρους που τους επέτρεψαν να τα εισπράξουν στο πολλαπλάσιο. Τελικά πούλησαν τα ομόλογα σε κράτη μέλη της ΕΕ με τιμές εξευτελιστικές και τώρα αυτά, παίζοντας τον ρόλο των δανειστών, τα απαιτούν σε ολόκληρη την ονομαστική τους αξία. Στο εξής μας δανείζουν χρήματα για να τους πληρώσουμε τους τόκους μπαίνοντας σε έναν ατέρμονα κύκλο με συνεχή αύξηση του χρέους. Για εγγύηση υποθήκευσαν τα ίδια τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, κατέλυσαν την Δημοκρατία και επιβάλλουν στο Ελληνικό δήθεν Κοινοβούλιο να ψηφίζει δικούς τους νόμους που εγκρίνουν οι εκάστοτε Πρόεδροι της δήθεν Δημοκρατίας.
Αυτή είναι η βαρβαρότητα των δυτικών φίλων μας που τους θεωρούμε πολιτισμικό παράδειγμα προς μίμηση λόγω της τεχνολογικής τους ανάπτυξης, τη στιγμή που δεν μας αφήνουν να δημιουργήσουμε την δική μας ανάπτυξη έχοντας συμβάλλει τα μέγιστα στην αποβιομηχάνιση της χώρας μας.
Βεβαίως και υπάρχουν οι αντίστοιχες ευθύνες των δικών μας αρχόντων που αρχικά αποδέχθηκαν τους όρους τοκογλυφίας των δανείων, που τα χρησιμοποίησαν για να εκμαυλίσουν έναν στερημένο λαό και να παραμείνουν στην εξουσία, και αργότερα με την αποδοχή των προδοτικών μνημονίων παρέδωσαν και την εθνική μας κυριαρχία.
Παρά τις δήθεν διαφωνίες των κομμάτων του λεγόμενου «συνταγματικού τόξου», που με κωλοτούμπες εναλλάσσονται στην εξουσία, όλα μαζί υπερψήφισαν τα μνημόνια και τώρα διαπληκτίζονται για το ποίος θα διαχειριστεί πιο έξυπνα την υποτέλεια στην οποία όλοι συμφώνησαν. Ενέπαιξαν τον λαό, που βροντοφώναξε ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, παρά τους τραπεζικούς εκβιασμούς, και συνεργάστηκαν άψογα την νύκτα εκείνη Ζυριζαίοι, Νεοδημοκράτες , Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Θεσμοί για να μετατρέψουν το ΟΧΙ σε ΝΑΙ.
Κάνουν λάθος όσοι προσπαθούν να ενοχοποιήσουν έναν ολόκληρο λαό επειδή μία διεφθαρμένη κλίκα πολιτικάντηδων, συνδικαλιστών, τραμπούκων και υποτελών ξένων συμφερόντων διασπάθισαν τον εθνικό πλούτο και παρέδωσαν την εθνική ανεξαρτησία αποδίδοντας την παρακμή της χώρας στην δήθεν τεμπελιά των Ελλήνων που τώρα πρέπει να ανασκουμπωθούν και να δουλέψουν. Ας γνωρίζουν οι εθνικοί συκοφάντες ότι πολλοί Έλληνες , περισσότερο από κάθε άλλη εποχή ακόμη και σε καιρό πολέμου, ξυπνούν το πρωί και δεν έχουν με τι να ασχοληθούν και οι νέοι μας, κυρίως επιστήμονες , μεταναστεύουν κατά χιλιάδες, ενώ το σύστημα εισάγει αλλοεθνείς από το παράθυρο. Το χειρότερο είναι ότι και το προϊόν αυτών που δουλεύουν δεν παραμένει στη χώρα αλλά απομυζείται από τους κερδοσκόπους δανειστές οι οποίοι παίρνουν και εύσχημα από τους ντόπιους ευρωλιγούρηδες ότι κάνουν καλά την δουλειά τους.
Ένα πράγμα για το οποίο οι Έλληνες θα έπρεπε να εργαστούν περισσότερο είναι η εθνική τους υποχρέωση να ανατρέψουν το δολοφονικό σύστημα που τους θυσιάζει στον βωμό της κερδοσκοπίας και να τιμωρήσουν παραδειγματικά όλους αυτούς που ευθύνονται για το έγκλημα εναντίον του έθνους μας. Το πρώτο αυτό βήμα θα πρέπει να το ακολουθήσει η άρνηση του επαχθούς και επονείδιστου χρέους με ταυτόχρονη επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Μόνο έτσι θα αρχίσει η ανοικοδόμηση του νέου κράτους στο υπάρχον Ελληνικό οικόπεδο αφού το καθαρίσουμε από τα μπάζα των ερειπίων του παλαιού κράτους που οι προηγούμενοι άφησαν να καταρρεύσει. Αυτό δεν μπορεί να γίνει με την απόφαση ενός ανθρώπου ή μίας μικρής ομάδας αλλά να γίνει πίστη όλων των Ελλήνων από την Κρήτη μέχρι την Θράκη και από την Κεφαλληνία μέχρι την Ρόδο.
Ηλίας Σταμπολιάδης
τ. Καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης
Μέλος Ι.Η.Α
21/3/2017
