Η σύγκρουση Ολλανδίας-Τουρκίας έδωσε στην Ευρώπη ένα γερό μάθημα και μια εις βάθος κατανόηση για το πως σκέφτεται η Άγκυρα το τι είναι δίκαιο και τι άδικο, αλλά και τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα με την αναγκαστική, λόγω γεωγραφίας, γειτονία μαζί της.
Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι: Έκανε καλά η Ολλανδία που αμέσως μετά την Γερμανία απαγόρευσε τις ομιλίες Τούρκων υπουργών υπέρ του τουρκικού δημοψηφίσματος με αποτέλεσμα να φανεί ο Ρ.Τ.Ερντογάν ως διωκόμενος από ΕΕ και γενικά όλους τους ξένους;
Είναι σαφές ότι ο Τούρκος πρόεδρος κερδίζει τις εντυπώσεις αφού φαίνεται πως οι ευρωπαϊκές χώρες δεν θέλουν να κερδίσει το δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου και να μην συγκεντρωθούν οι υπερεξουσίες στο πρόσωπό του και να μην μετατραπεί η τουρκική Δημοκρατία σε προεδρική.
Το κακό είναι ότι τη διάθεσή τους αυτή την αποκαλύπτουν στους Τούρκους ψηφοφόρους και δεν έχουν πάρει το μάθημα τους ακόμα από τις περιπτώσεις Ν.Τραμπ και Βrexit.
Και στις 2 περιπτώσεις ο κόσμος ψήφισε το αντίθετο επειδή δεν τους άρεσε να του επιβάλλουν τα ΜΜΕ τι θα ψηφίσει και ακόμα περισσότερο δεν του άρεσαν οι απειλές με βάση τις οποίες επιχειρούσαν να τον εκβιάσουν ΤΙ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ.
Η ταραχή αυτή με την Ολλανδία έδωσε μια «ξεκούραστη» και «ολόφρεσκη» κρίση στον Ρ.Τ.Ερντογάν για να επιχειρήσει συσπείρωση των ψηφοφόρων του και να συγκεντρώσει εκείνους του MHP του τουρκικού εθνικιστικού κόμματος.
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν πολύ πονηρά έστησε παγίδα στους Ευρωπαίους και αυτοί έπεσαν μια χαρά μέσα της.
Το ίδιο το MHP έχει δώσει γραμμή υπέρ του «ΝΑΙ», τώρα έχει και το «πάτημα» για να στηρίξει μια ιστορία συνωμοσίας κατά της Τουρκίας από τους ξένους.
Το φρόντισε αυτό και ο Β.Σόιμπλε που ζήτησε από την Τουρκία να επιστρέψει στην λογική (δεν ξέρει με ποιους έχει να κάνει);
«Η συνέχιση της συνεργασίας με την Τουρκία στο θέμα της οικονομικής βοήθειας, εξαιτίας της διαμάχης για την καμπάνια Τούρκων υπουργών σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη σύλληψη του τουρκο-γερμανού δημοσιογράφου στην Τουρκία είναι εξαιρετικά δύσκολη» δήλωσε στο δίκτυο ZDF.
«Δεν θέλουμε να το κλιμακώσουμε, όλοι στη γερμανική κυβέρνηση είναι σύμφωνοι, αυτό που θέλουμε είναι η Τουρκία να επιστρέψει στη λογική» είπε χαρακτηριστικά.
Την ιστορία συνωμοσίας κατά της Τουρκίας φρόντισαν με την σειρά να την επιβεβαιώσουν και άλλοι
Ο πρωθυπουργός της Δανίας, πρότεινε να αναβληθεί μια προγραμματισμένη γι' αυτόν τον μήνα επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας, Μπιναλί Γιλντιρίμ.
«Με τις σημερινές τουρκικές επιθέσεις κατά της Ολλανδίας, η συνάντηση δεν μπορεί να διαχωριστεί από αυτές. Γι' αυτό πρότεινα στον Τούρκο συνάδελφό μου την αναβολή της συνάντησης», ανέφερε ο Ράσμουσεν σε ανακοίνωσή του.
«Η Τουρκία δεν κινείται προς την κατεύθυνση της Ευρώπης, αλλά σε αντίθετη τροχιά. Είμαστε νομικά δεσμευμένοι να συσχετίζουμε την οικονομική στήριξη με την πρόοδο που καταγράφει κάθε (υποψήφια) χώρα», τόνισε από την πλευρά του ο επίτροπος Χαν στο Γερμανικό Πρακτορείο Ειδήσεων (DPA).
Όπως είπε, «η αρνητική πορεία της Άγκυρας ξεκίνησε να καταγράφεται ακόμα και πριν την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου και η πορεία της Τουρκίας δεν κινείται ενάντια μόνο στα πρότυπα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά ενάντια και στα πρότυπα του διεθνούς δικαίου»
Δεν κερδίζει όμως μονάχα ο Ρ.Τ.Ερντογάν
Κερδισμένος δύο ημέρες πριν τις εκλογές σαφώς είναι και ο Γκέερτ Βίλντερς.
Υποτίθεται ότι ο Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε δεν ήθελε να γίνουν οι ομιλίες των Τούρκων υπουργών στην Ολλανδία για να μη δοθεί πάτημα στον Βίλντερς και αυξήσει τα ποσοστά του ενόψει των εκλογών.
Όλες οι δημοσκοπήσεις τον δείχνουν να προηγείται σταθερά.
Τι κατάφερε ο ΡΟύτε; Ξέχασε ότι έχει στην χώρα του 400.000 Τούρκους μετανάστες έτοιμους για όλα; Τα επεισόδια που έγιναν χθες σε όλη την χώρα με την ολλανδική αστυνομία να κάνει χρήση σκύλων και να... δαγκώνει Τούρκους διαδηλωτές έκανανα τον γύρο του κόσμου.
Η Ολλανδία φάνηκε ως μια χώρα ανυπεράσπιστη απέναντι στον ισλαμικό κίνδυνο αλλά και αντιδημοκρατική απέναντι στο δικαίωμα του συναθροίζεσθε.
Ο Φ.Ολάντ τα «είδε» όλα αυτά και γνωρίζοντας ότι έχει εκατομμύρια μουσουλμάνων στην Γαλλία δεν το ρίσκαρε. Όπως επίσης γνώριζε ότι εάν συνέβαιναν παρόμοιες καταστάσεις στην Γαλλία η Μ.Λεπέν σαφώς θα έβγαινε κερδισμένη και αυτή.
Προτίμησε να στείλει περίπατο την υποτιθέμενη «ευρωπαϊκή αλληλεγύη» άλλωστε ποτέ δεν την υπολόγιζε και ιδιαίτερα και να στηρίξει τον «πραγματικό» του υποψήφιο για την προεδρία της Γαλλίας που τον παρουσιάζει ως δήθεν «ανεξάρτητο», τον Μ.Μακρόν.
Εν τέλει πάντα ισχύει το περιβόητο ρητό «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» κάτι στο οποίο ο Ολάντ έχει εντρυφήσει.
