Ο...τιτάνας Γκαίτε (για όσους δεν το γνωρίζουν, σε επιστολή προς τον υιό του Αύγουστο ομολογεί, ότι οι Έλληνες είναι οι δάσκαλοί του) στο περίφημο Φάουστ του, παρουσιάζει τον διάβολο να λέει το εξής: «Με λένε Μεφιστοφελή και είμαι το αρχέγονο πνεύμα του κακού, ο επονομαζόμενος διάβολος, που όλο το κακό θέλω να κάνω στους ανθρώπους αλλά τελικά όλο σε καλό τους βγαίνει!!» Ε λοιπόν, με μένα συνήθως γίνεται το αντίστροφο! Ξεκινάω με τις καλύτερες των προθέσεων αλλά στην πορεία γίνεται...κόλαση!! Μάλλον την αφεντιά μου θα είχε στο μυαλό του ο Δάντης, (όχι ο τραγουδιστής) όταν έλεγε: «Ο δρόμος προς την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις!»
Το λοιπόν, τις προάλλες πλησιάζω αιθέριο πλάσμα και όντας...γονιδιακός πολυλογάς, επιχειρώ να...πουλήσω την ψυχή μου στον διάλογο!!
-Θα μπορούσατε κάλλιστα να είστε η ηρωίδα μιας Οβιδιακήςμεταμόρφωσης του ηλιακού φωτός σε ενσαρκωμένο άγγελο!!
-Τι…οβίδες και κανόνια λες χριστιανέ μου;;;
-(Ωχ, το μάτι μου) Χμ, λέω, ότι σας βρίσκω απαστράπτουσα. Πάλι καλά, που φοράω γυαλιά του ηλίου για να μην στραβωθώ από την λάμψη σας!! Δηλαδή, δικά μου είναι τα γυαλιά, όχι του ηλίου!!
-Ευχαριστώ πολύ. Πολύ πρωτότυπο.
-Μπα...μπορώ και καλύτερα. Ως Βιολόγος, θα ήθελα να κλωνοποιήσω την μορφή σας για να ομορφύνω τον κόσμο μας!
-Κάνεις και κλωνοποιήσεις;;;
-Δυστυχώς όχι. Μπορούμε να μιλάμε μόνο για θεραπευτική κλωνοποίηση και ουχί για αναπαραγωγική! Αν θέλετε όμως μπορώ να σας φτιάξω κάτι σε...κλόουν!
-Όχι να μου λείπει.
-Θα χορτάσατε από τους...εν λόγω τώρα τις Απόκριες, να υποθέσω! Είπα χορτάσατε και νιώθω, ότι πείνασα! Θα θέλατε να πάμε να τσιμπήσουμε κάτι για να τα πούμε εκ του σύνεγγυς;;
-Θα έρθουν και...συγγενείς;;;
-Όχι βρε κούκλα μου. Ποιοι συγγενείς να έρθουν;; Εννοώ να πάμε να φάμε κάπου οι δυο μας για να μην καθόμαστε μέσα στην μέση του δρόμου!
- Α, δεν μπορώ..
-Γιατί, μήπως έχεις...νευρική ανορεξία;;
-Όχι κάνω δίαιτα! Τρώω μόνο βρώμη!
-Εγώ άμα πεινάω τρώω και τον...Ντορή!
-Προσπαθώ να χάσω 600 γραμμάρια και δεν βγαίνουν με τίποτα!
-Εγώ συνήθως βγαίνω...από τα ρούχα μου! Τουτέστιν, είμαι ψωνάρα και αρέσκομαι να επιδεικνύω την κορμάρα μου!
-Χαχα! Με συγχωρείς αλλά πρέπει να φύγω. Σε λίγο θα πάω στο σπίτι μιας φίλης μου για να δούμε το survivor!
-Oκ. Καλή...επιβίωση, σας εύχομαι!
Όταν έμεινα μόνος, σκέφτηκα με θλίψη τα πρότυπα που...σέρνονται, στην εποχή μας, ιδιαίτερα για την νέα γενιά! Κάνουν τον ίδιο τον ανθρώπινο (αν)εγκέφαλο να σέρνεται, εμποδίζοντας την ελεύθερη σκέψη να πετάξει! Αίφνης, ένιωσα κάπως προδομένος. Ένα κομμάτι μου ένιωσε...κομματάκι σάν τον υπέρλαμπρο Αγησίλαο, τον περίφημο Λακεδαιμόνιο βασιλέα, ο οποίος ενώ σχεδίαζε να απελευθερώσει τις Ελληνικές πόλεις της Μ. Ασίας αρκετά χρόνια πριν τον Αλέξανδρο, ευρισκόμενος λίγα χιλιόμετρα έξω από την Περσέπολη κι ενώ ετοιμάζονταν να την εκπορθήσει και να καταλύσει την Περσική Αυτοκρατορία, δυστυχώς οι υπόλοιπες Ελληνικές πόλεις-κράτη συνασπίστηκαν εναντίον του με το...αζημίωτο του Περσικού χρυσού, αναγκάζοντάς τον να επιστρέψει το ταχύτερο στην Σπάρτη! Όταν γύρισε και τους διέλυσε όλους για την...πλάκα του, είπε το εξής: "Με νίκησαν 20.000 Πέρσες τοξότες", εννοώντας τα Περσικά νομίσματα, τα οποία είχαν, ως έμβλημα έναν τοξότη!!
Κάντε τις αντιστοιχίες στο...ημέτερο χωροχρονικό συνεχές, σχετικά με τα...βλήματα αλλά και τον χρυσό! Σημερινοί ηγέτες μας οι πολιτικοί νάνοι και…επιχρυσωμένο, νεόκοπο ιδανικό της Ελληνικής φυλής το να βγούμε στις αγορές!! Ούτως ειπείν, να βγούμε στον…αγοραίο έρωτα της εκπόρνευσης της πατρίδας μας, τουτέστιν της ίδιας της ψυχής μας με αντάλλαγμα την εσαεί…δόση μας! Δυστυχώς, σε αυτή την τόσο δύσκολη περίοδο για τον τόπο λόγω της απουσίας αληθινής παιδείας κι εθνικών οραμάτων, τα έφερε βλέπετε έτσι η μοίρα, ούτως ώστε να διαχειρίζονται τις τύχες της Ελλάδος τα πολιτικά (απολιτίκ) στρουμφάκια! Το κάθε ένα με την ιδιότητά (ηλιθιότητα) του, το κάθε ένα με τον διακριτό του ρόλο, συντονισμένα όμως απόλυτα στην εξασφάλιση των ισορροπιών ακολουθώντας κατά πόδας, ως πειθήνια όργανα τον αρχηγό μπαμπαστρουμφ ή αλλιώς σόι…μπλε!
Κλόουν ολκής, μετέτρεψαν την φυγομαχία σε πολιτική ατζέντα, την θρασυδειλία σε πολιτικό επιχείρημα και την κοροϊδία σε πολιτική πράξη! Κλόουν για πάντα, μετέτρεψαν τους Έλληνες από έναν λαό πανθήρων σε έναν λαό προβάτων! Αληθώς σας λέγω, δεν υπάρχει μεγαλύτερος σύμμαχος του Τσίπρα αυτήν την στιγμή από τον Κούλη σε αυτή την σχέση…στοργικής αλληλεξάρτησης στον αγώνα τους για επιβίωση! Διότι δεν θα υπήρχε ο ένας χωρίς τον άλλον. Κάτω από την ομπρέλα της αναγκαιότητας της αυθυπαρξίας τους αλληλοσυμπληρώνονται, όντες συνέταιροι στο έργο «Η…μεταμοντέρνα υποδούλωση της Ελλάδος και η βιολογική εξαφάνιση των Ελλήνων» ενώ όλοι εμείς, στο…ίδιο έργο θεατές, να καταριόμαστε την ώρα και την στιγμή, που μας κατσικώθηκαν οι μνημονικές πολιτικές αλλά στο τέλος να ψηφίζουμε τους ίδιους και τους ίδιους, ή καλύτερα τους ίδιους και τους επόμενους κυβερνήτες…μιας χρήσεως, με μοναδικό λόγο ύπαρξης την νομοθέτηση των μέτρων της πλήρους και οριστικής αποδόμησης του έθνους-κράτους των Ελλήνων! Βεβαίως, αυτή η αλληλουχία του…διπολικού κουκλοθέατρου της πολιτικής ζωής του τόπου ελάμβανε χώρα τουλάχιστον τα τελευταία σαράντα χρόνια. Μόνο τα ονόματα αλλάζουν.
Η πιο ολέθρια συνέπεια της πολιτικής της σημερινής Κυβέρνησης στην Ελληνική κοινωνία δεν είναι, ούτε η φοροκαταιγίδα, ούτε τα ψέματα και οι κοροϊδίες του εμπορίου της ελπίδας στις πλάτες του Ελληνικού λαού. Είναι η επικύρωση, η παραδοχή και η νομιμοποίηση στην συνείδηση του απλού πολίτη, ότι η μόνη λύση για να βγούμε από την…κρίση είναι το να πουλήσουμε την ψυχή μας στον διάβολο (για να ξαναθυμηθούμε και τον Φάουστ) του παγκοσμίου καρτέλ της ενέργειας, των όπλων και του ψηφιακού χρήματος, τουθόπερ σημαίνει την εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και την...μετάλλαξη μας σε ειδική οικονομική ζώνη, τα αποτελέσματα των οποίων έχω αναλύσει σε προηγούμενη σειρά άρθρων μου. Ουσιαστικά ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώνει και…επικυρώνει τις πολιτικές πρακτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και εξουσιοδοτεί την επόμενη κυβέρνηση να κάνει τα ίδια και...χειρότερα με αυτοσκοπό να παραμένουμε προσδεδεμένοι στο άρμα των μισανθρώπων τοκογλύφων της Ε.Ε. με κάθε κόστος! Συνελόντι ειπείν, σκλάβοι εις το διηνεκές! Επόμενο βήμα;; Ο…δανεισμός και των βιολογικών μας σωμάτων σύμφωνα με τους νόμους του αρχαίου τυράννου των Αθηνών Δράκοντα!
Κλόουν για πάντα λοιπόν. Με την χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας δεν είναι δα και τόσο δύσκολο. Το κουτόχορτο, που μοιράζουν τα ΜΜΕ...φυτρώνει άφθονο και οι καναπέδες μπόλικοι! Ο μοναδικός πυλώνας αντίδρασης και αντίστασης μέσα στο βαθύ νιρβάνα της κοινωνίας μας δεν είναι άλλος από τους αστάθμητους παράγοντες. Από την παρουσία του απροβλέπτου σε οιαδήποτε έκφανσή του. Βλέπετε, σε κάθε ιστορική περίοδο, ο Ελληνισμός επεβίωνε και διαιωνίζονταν ακόμη και με την χρήση του «από μηχανής Θεού» του Ευριπίδη! Ακόμη και όταν δεν υπήρχε Ευριπίδης για να τον δημιουργήσει. (Καλλιώρα). Κάθε φορά γίνονταν κάτι το θαυμαστό και την…σκαπούλαρε! Λες και έβαζε το χεράκι της ή καλύτερα την διάνοιά της μια αόρατη Συμπαντική σκηνοθεσία, που μας επόπτευε και μας εποπτεύει. Ίσως, είναι η αμοιβή μας για ότι καλό έχει κάνει η Ελλάς στην ανθρωπότητα, ούσα η μήτρα του πανανθρώπινου πολιτισμού.
Γι αυτό και η αφεντιά μου πιστεύει, ότι ασχέτως της…ασχετοσύνης μας, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι ο Ελληνισμός θα δοξαστεί και θα επιστρέψει στον βάθρο, που του αρμόζει. Ίσως το μόνο που του λείπει για να το πετύχει είναι ένας Αγησίλαος, ένας Αλέξανδρος ή ένας Αγαθοκλής. (Ο τελευταίος έκανε, ότι ακριβώς οι δύο πρώτοι αλλά…εκ Δυσμάς, δυστυχώς όμως ελάχιστοι τον γνωρίζουν). Ένας οραματιστής, μια προσωπικότητα ολκής, ο οποίος θα πάρει από τ’ αυτί τους αποχαυνωμένους Νεοέλληνες και θα τους οδηγήσει στον κοπιώδη αλλά γεμάτο διαμάντια δρόμο της αρετής και ουχί στον βατό αλλά κενό δρόμο της κακίας. Για να μπορέσουμε κάποια στιγμή να αναφωνήσουμε: «Τέλος καλό, όλα καλά», όπως είπε και ο μέγας Σαίξπυρ. Ειδάλλως, το πολύ - πολύ να καταφέρουμε να αποκτήσουμε συνείδηση της μηδαμινότητάς μας αλλά…υπερχειλίζοντες από εγωπάθεια και κομπορρημοσύνη θα κάνουμε πως σνομπάρουμε κάθε τάση για αυτοβελτίωση με την δικαιολογία, ότι κάτι τέτοιο θα ήταν εκτός πλαισίου εξελικτικής (όπως και…πολιτικής) ορθότητας της εποχής μας! Για να δανειστώ και τον μέγιστο Θαλή εκ Μιλήτου: «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!»
Τα σέβη μου.
