 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Ως γνωστόν, από τη συζήτηση την περασμένη εβδομάδα επί του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για το περίφημο «τρίγωνο της διαπλοκής», δεν προέκυψε το παραμικρό ουσιώδες στοιχείο – άλλωστε και στο ίδιο το πόρισμα αναφέρεται ότι δεν προκύπτουν πολιτικές ευθύνες.
Δεν θα σταθώ στις μουδιασμένες κυβερνητικές δηλώσεις που ακολούθησαν, καθώς αποτελούν την επιτομή της γελοιότητας – αξίζει μόνο να αναφέρω πως ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος διαπίστωσε ότι… «αναδείχθηκε ο σκελετός του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσε το πολιτικό σύστημα»! (Real Fm, 2 Φεβρουαρίου).
Είναι πια γνωστό και πανθομολογημένο πως στα χρόνια της κρίσης οι διάφορες Εξεταστικές έχουν χρησιμοποιηθεί προπαγανδιστικά: Κάθε μια (ή και περισσότερες διεξαγόμενες συγχρόνως) από αυτές χρησίμευε για να κρύψει το επόμενο μνημόνιο.
Το πανηγύρι ξεκίνησε το 2010 επί Γιώργου Παπανδρέου, για να κρύψει το πρώτο μνημόνιο. Τότε λειτούργησαν διάφορες εξεταστικές επιτροπές, με κυριότερες αυτές για τη Ζήμενς και το Βατοπέδι.
Γενικά, από εξεταστικές να φάνε και οι κότες: Για τα ομόλογα, τη Ζήμενς (ξανά και ξανά), τα εξοπλιστικά, τις υποκλοπές, το Βατοπέδι, την ΕΛΣΤΑΤ, τα υποβρύχια, τη Λίστα Λαγκάρντ, τον τρόπο υπαγωγής στα Μνημόνια, το χρέος…
Θυμάστε να προέκυψε κάτι;
Το 2015, ο κ. Τσίπρας ακολούθησε την πεπατημένη Παπανδρέου. Πήγε ο ίδιος στην έναρξη των εργασιών της περίφημης «Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους» της κυρίας Κωνσταντοπούλου, με τον γνωστό άδοξο ενταφιασμό της.
Τον Απρίλιο του 2015 ο ίδιος ο κ. Τσίπρας μας υποσχέθηκε από το βήμα της Βουλής λαγούς και πετραχήλια κατά τη συνεδρίαση για τη σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση του πώς πήγαμε στα μνημόνια. Μπήκε Πρόεδρος ο κ. Βίτσας, αλλά και αυτή έληξε άδοξα και μάλιστα με… την υπογραφή του τρίτου μνημονίου!
Τον ίδιο μήνα, η κ. Κωνσταντοπούλου προκάλεσε την ανάσυρση των φακέλων για τη Ζήμενς και τη Λίστα Λαγκάρντ. Πάει κι’ αυτή άπατη με την ηρωική συνθηκολόγηση του καλοκαιριού του 2015 και την αποχώρηση Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου και λοιπών.
Έναν χρόνο μετά, στις 15 Απριλίου 2016, είχαμε τη συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής προκειμένου να διερευνήσει τις σχέσεις Τραπεζών, κομμάτων και ΜΜΕ.
Βγήκε κάποιο – κουτσουρεμένο και λογοκριμένο – πόρισμα και την 1η Φεβρουαρίου 2017 είχαμε άλλη μια συζήτηση στη Βουλή (με τα γνωστά ανύπαρκτα αποτελέσματα).
Αλλά δεν είναι αυτό το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πως και αυτή η εξεταστική και αυτό το πόρισμα και αυτή η συζήτηση σκοπό είχε να κρύψει το γεγονός ότι πάμε ολοταχώς για τέταρτο μνημόνιο.
Δηλαδή με τις εξεταστικές Παπανδρέου πήγαμε πανηγυρικά στο πρώτο μνημόνιο και με τις εξεταστικές Τσίπρα στο τρίτο και ήδη οδεύουμε για το τέταρτο.
Υπάρχει, όμως, και κάτι ακόμη πιο τραγικό: Την περασμένη Τετάρτη, 1η Φεβρουαρίου, πληροφορηθήκαμε (μέσα στην απόλυτη σιωπή), ότι (σύμφωνα με την Markit) στην δύσμοιρη πατρίδα μας η μεταποίηση επιδεινώθηκε με τον δριμύτερο ρυθμό που έχει καταγραφεί από τον Σεπτέμβριο του 2015.
Έτσι, η ύφεση, η οποία ήταν αποτέλεσμα έντονης μείωσης τόσο της παραγωγής όσο και των νέων παραγγελιών, ώθησε κατά συνέπεια τις εταιρείες σε περαιτέρω μείωση του αριθμού των εργαζομένων.
Σε ό,τι αφορά στις τιμές, η αύξηση του κόστους εισροών επιταχύνθηκε καταγράφοντας υψηλό 70 μηνών, αλλά παρ’ όλα αυτά, οι εταιρείες μείωσαν τις τιμές πώλησης.
Τον Ιανουάριο, ο δείκτης υποχώρησε στις 46.6 μονάδες. Χαμηλότερα από τις 49.3 μονάδες του Δεκεμβρίου, η πρόσφατη τιμή ήταν η χαμηλότερη που έχει καταγραφεί σε διάστημα 16 μηνών και η ασθενέστερη σε σύγκριση με την επί μακρόν καταγραμμένη μέση τιμή στην ιστορία της έρευνας (49.4 μονάδες).
Τα επίπεδα νέων παραγγελιών εξακολούθησαν να υποχωρούν στον μεταποιητικό τομέα της Ελλάδας κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου. Στην πραγματικότητα, ο ρυθμός συρρίκνωσης επιταχύνθηκε σε σύγκριση με το τέλος του 2016 στον ταχύτερο που έχει καταγραφεί από τον Σεπτέμβριο του 2015!
Οι εταιρείες κατέγραψαν σημαντική μείωση των νέων εργασιών από το εξωτερικό, για πέμπτο συνεχή μήνα, ενώ τα αποθέματα ετοίμων προϊόντων υποχώρησαν περαιτέρω.
Αντίθετα, στην ευρωζώνη, είχαμε περαιτέρω ενίσχυση στην έναρξη του 2017 η δραστηριότητα του μεταποιητικού κλάδου:
Ο μεταποιητικός δείκτης PMI της Markit σκαρφάλωσε σε υψηλό 69 μηνών τον Ιανουάριο στις 55,2 μονάδες από 54,9 μονάδες τον Δεκέμβριο, ξεπερνώντας την προκαταρκτική μέτρηση στις 55,1 μονάδες.
Μάλιστα, στην ευρωζώνη, οι εταιρίες είναι ολοένα και πιο αισιόδοξες. Ο υποδείκτης μελλοντικής παραγωγής ανήλθε στο 66,9 από το 63,7, το υψηλότερο από τότε που άρχισαν να συλλέγονται τα συγκεκριμένα στοιχεία τον Ιούλιο του 2012.
Και μάλιστα, όλα αυτά παρά την έντονη πολιτική αβεβαιότητα που έχει προκαλέσει το Brexit και οι επικείμενες εκλογές στην Ολλανδία, τη Γαλλία και τη Γερμανία.
Δυστυχώς, όταν την ημέρα που στην Ελλάδα γίνεται γνωστή η κατακρήμνιση του τομέα της μεταποίησης (που συνδέεται άμεσα με τις θέσεις εργασίας) η κυβέρνηση επιμένει στην περί ανάπτυξης και τριγώνου διαπλοκής προπαγάνδα της, το βέβαιο είναι πως… δεν υπάρχει σωτηρία!
Το μόνο που απομένει είναι να τρίβουμε τα μάτια μας μέχρι να δούμε την ανάπτυξη, που λέει και ο κ. Φλαμπουράρης…
