Του Στέλιου Παπαθεμελή*
Ωμός, αλλά τίμιος ο Τραμπ με την γερμανική Ευρώπη. Χωρίς εξωραϊσμούς προανήγγειλε το αναπόφευκτο τέλος του σημερινού παρηκμασμένου σχήματός της: «Κοιτάς την Ευρωπαϊκή Ενωση και είναι η Γερμανία. Γι’αυτό σκέφτηκα ότι ήταν έξυπνο εκ μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου να αποχωρήσει. (…) Θεωρώ ότι θα αποχωρήσουν κι άλλοι …».
Καταλόγισε στην σιδηρά καγκελάριο «καταστροφικό λάθος» το δόγμα των ανοικτών συνόρων για το μεταναστευτικό. Η Μέρκελ, βέβαια, φρόντισε εξ αρχής να μετακυλήσει το βάρος κατά κύριο λόγο στην Ελλάδα ξεθάβοντας το απαίσιο Δουβλίνο ΙΙ. Τέλος, προς βαθεία θλίψη των εθνομηδενιστών ο Τραμπ τάχθηκε υπέρ της εθνικής ταυτότητας.
Μπαίνουμε σε φάση δομικών μεταβολών μετά από μία μακρά περίοδο ακινησίας. Οι μεγαλόσχημοι τού Νταβός είναι μάλλον από τους πρώτους που το κατάλαβαν. Το δήλωσε ο οικοδεσπότης του, Κλάους Σβαμπ: «Οι ηγέτες πρέπει να ανταποκρίνονται στα αιτήματα των ανθρώπων που τους εμπιστεύθηκαν για να διοικήσουν και ταυτόχρονα να δώσουν όραμα για να προχωρήσουν μπροστά. Μόνον έτσι ο κόσμος μπορεί να φανταστεί ένα καλύτερο μέλλον». Ωραία λόγια, αλλά με πόσο αντίκρισμα;
Οι κυβερνώσες ελίτ δεν διδάσκονται από την όξυνση των κοινωνικοοικονομικών ανισοτήτων, στα αίτια και την αντιμετώπιση των οποίων οφείλουν επιτέλους να αφιερωθούν, και ψάχνουν τρόπους χειραγώγησης της κοινής γνώμης για να κλείσουν τον δρόμο σε ηγέτες που όλους συλλήβδην στιγματίζουν ως … λαϊκιστές. Σε λίγο αν θέλεις να απαξιώσεις κάποιον, του κολλάς τη ρετσινιά του λαϊκιστή.
Το Νταβός λειτουργεί εδώ και σαράντα χρόνια σαν το Μαντείο της Παγκοσμιοποίησης, από το οποίο εκπέμπεται μονίμως ο ίδιος χρησμός υπέρ της νεοφιλελεύθερης χρηματιστικής οικονομίας. Τώρα που η τελευταία «σέρνεται» και βάλλεται σοβαρά, σίγουρα οι ιεροφάντες της θα αναζητήσουν νέα ορολογία, αλλά πάντοτε στις ίδιες σταθερές ράγες ων πρώτη η ελεύθερη αγορά. Οι οκτώ πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη (Γκέιτς, Ορτέγκα, Μπάφετ, Σλιμ, Μπέζος, Ζάκενμπεργκ, Έλισον, Μπλούμπεργκ) που ιδιοποιούνται τον μισό πλούτο του κόσμου (έρευνα Oxfam) ανήκουν στους μόνιμους συνδαιτυμόνες του Νταβός. Δημιουργήματα ασύδοτων φοροδιαφυγών και φοροαπαλλαγών, προστατεύονται από ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που οι ίδιοι χρηματοδοτούν. Οι λαοί ακούνε την ίδια υποκριτική επωδό «ζείτε πάνω από τις δυνατότητές σας»!
Όσο προκαλεί ο έξαλλος πλούτος των θαμώνων του Νταβός άλλο τόσο πρέπει να προκαλέσει αρνητικά η παρούσα εικόνα της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με το ανθρώπινο δυναμικό της. Τελευταία στατιστικά στοιχεία:
Απασχολούμενοι όλοι κι όλοι
|
3.688.381
|
Μη ενεργός πληθυσμός
|
3.245.508
|
Άνεργοι
|
1.102.335
|
Συνταξιούχοι
|
2.450.000
|
Ο εστί μεθερμηνευόμενον σε κάθε εγαζόμενο αντιστοιχεί ένας συνταξιούχος, ή άνεργος. Θα είχε άραγε κάτι να μας πει γι’αυτό το δράμα του λαού μας η «ανταποκριτική και υπεύθυνη διακυβέρνηση» του Νταβός, όπως την ευαγγελίζεται ο Κλάους Σβαμπ, ο οποίος κατά τα άλλα χρησιμοποίησε προχθές ευάρεστες αναφορές όπως: «Η πραγματική διακυβέρνηση σε ένα σύνθετο, αβέβαιο και αγχωτικό κόσμο απαιτεί ηγέτες με ικανότητες να κουμαντάρουν το καράβι τόσο με το ραντάρ όσο και με την πυξίδα. Πρέπει να αντιλαμβάνονται τα σημάδια που φθάνουν από ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο τοπίο. Και πρέπει να έχουν τη βούληση να κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις στην πορεία, δίχως όμως να χάνουν τον Βορρά, που εν προκειμένω είναι ένα ισχυρό όραμα βασισμένο σε αυθεντικές αξίες».
Ιλαροτραγωδία το πόρισμα της πλειοψηφίας της Βουλής μας για τα (θαλασσο)δάνεια κομμάτων και ΜΜΕ. Στο «επειδή» διαπιστώνει «τρίγωνο διαπλοκής πολιτικών-μμε-τραπεζών, κραυγαλέες περιπτώσεις παραβάσεων τραπεζικών κανονισμών, δανειακές συμβάσεις βρίθουσες από παραβάσεις κανόνων, τυπικών νόμων, τραπεζικών κανονισμών, κοινής λογικής κλπ. Στο «διά ταύτα», όμως, απαλλάσσει τους πάντες πάσης ποινικής ευθύνης. Τους καταλογίζει βέβαια την αόρατη «πολιτική ευθύνη»! Παραλείπει να μας ενημερώσει ότι ο λογαριασμός δεν θα παραμείνει ανεξόφλητος. Θα πληρωθεί εντόκως από τον ανυποψίαστο και μηδεμία σχέση έχοντα ατυχή Ελληνα φορολογούμενο.
Πολιτικό και μιντιακό σύστημα απέσχαν συστηματικά, με ελάχιστες εξαιρέσεις που διατύπωσαν έναν ώριμο κριτικό λόγο, απέσχαν από κάθε σχολιασμό για τα διαδραματισθέντα στη Γενεύη. Η εθνική υπόθεση και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας υπέστησαν βαρύ τραύμα. Υπό σοβαρές προύποθέσεις ιάσιμο. Αλλά ως εδώ και μη παρέκει. Και αν επί μήνες ο διάλογος Αναστασιάδη-Ακιντζή συντήρησε κάποιες ελπίδες για μία βιώσιμη λύση, το όλο σκηνικό του Άιντε το συνέθλιψε βγαίνοντας από το τζαμί (12/1/17) ο Ταγίπ Ερντογάν. Τα «απόνερα» της Διάσκεψης, που συνεχίζεται, είναι χωρίς νόημα. Συντηρούν απλώς τα προσχήματα μιας παταγώδους αποτυχίας.
Ο Ελληνισμός πρέπει να επανεξετάσει εκ βαθέων το υπαρκτικό του πρόβλημα. Λύση, αλλά σε καμία περίπτωση οποιαδήποτε λύση. Αν χαθεί η Κύπρος, θα χαθούμε όλοι μαζί της. Και πριν τη Γενεύη ήταν σαφές ότι Αττίλας και λύση είναι ασύμβατες έννοιες. Υπάρχοντος του Αττίλα δεν νοείται συζήτηση για λύση. Είναι αδιανόητη.
Στο μεταξύ το βορεινό υιοθετημένο του Ερντογάν απεργάζεται τη συστηματική εξαφάνιση του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, καθώς δεν εγείρεται καμία σοβαρή ελλαδική αντίδραση. Το διεφθαρμένο αλβανικό καθεστώς, σφετερίζεται ελληνικές ιδιοκτησίες, χρησιμοποιεί τον υπόκοσμό του (αφθονεί αυτός) για λεηλασία ναών και ελληνικών σπιτιών, τα οποία είναι έρμαια της μαφίας οργανωμένου εγκλήματος.
Το κακό σταματά με αντίμετρα όχι με διπλωματικά διαβήματα.
* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης
