Αρκετά πράγματα γίνονται τώρα όλο και σαφέστερα εν σχέσει με το τι και πως ακριβώς επιχειρείται στη Γενεύη, που επιβεβαιώνουν την εκτίμηση ότι συντελείται πραξικόπημα και ξένη επέμβαση στο εσωτερικό της Κυπριακής Δημοκρατίας, με αντικειμενικό σκοπό την καταστροφή της.
Πρόκειται για μια από τις πιο επικίνδυνες και ύπουλες επιθέσεις που έχει δεχθεί ο ελληνικός λαός στους δύο αιώνες από την μεγάλη εθνική και κοινωνική του επανάσταση, που έρχεται εξάλλου μετά την προηγηθείσα επίθεση κατά της Ελλάδας, που αφαίρεσε το μεγαλύτερο μέρος της κυριαρχίας της και την κατέστρεψε οικονομικά και κοινωνικά.
Η επίθεση συνοδεύεται από μεγάλη προσπάθεια αποπροσανατολισμού, που αποβλέπει στο να μην γίνει εγκαίρως κατανοητό το διακύβευμα αυτής της υπόθεσης. Συζητάμε για παράδειγμα τις λεπτομέρειες των συμφωνιών και όχι την ουσία τους. Αλλά δεν είναι σοβαρό όταν κάποιος έρχεται να σε σκοτώσει, εσύ να τον κατηγορείς ότι θέλει να σου κλέψει επιπλέον και ένα χιλιάρικο. Το ζήτημα είναι να μη σε σκοτώσει.
Και ο τελευταίος Κύπριος θα είχε κάνει ασφαλώς φοβερά πράγματα αν καταλάβαινε ότι ο νόμιμος πληρεξούσιος του σπιτιού ή της περιουσίας του έχει πάει στον συμβολαιογράφο και χρησιμοποιεί το πληρεξούσιο που τούδωσε για να γράψει το σπίτι και την περιουσία του αλλού, αυτό που κάνει δηλαδή τώρα ο Αναστασιάδης με το κυπριακό κράτος – πάει σε διεθνείς συμβολαιογράφους και το γράφει αλλού. Παραδίδει τους τίτλους ιδιοκτησίας. Δυστυχώς όμως, οι περισσότεροι Κύπριοι νομίζουν ότι θα διατηρήσουν τα σπίτια, τις περιουσίες και τις οικογένειές τους, ακόμα κι αν στερηθούν του κράτους τους. ‘Οταν ξυπνήσουν ξανά εν μέσω ερειπίων, όπως το 1974, με άλλους τρόπους και μεθόδους σήμερα, θα είναι αργά για κλάματα. Ας ελπίσει κανείς ότι τα σημάδια μιας πρώτης συνειδητοποίησης, ακόμη καθυστερημένα και ανεπαρκή, θα γίνουν εγκαίρως σαφής συνείδηση και πράξη, γιατί, όπως έγραψε κάποτε και ο αξέχαστος Μιχάλης Ράπτης, να καταλαβαίνεις κάτι σε βάθος, σημαίνει και να δρας.
Απέναντί μας είναι οι πιο επικίνδυνες δυνάμεις στην ιστορία, οι ίδιες ακριβώς που οργάνωσαν το πραξικόπημα και την εισβολή του 1974 στην Κύπρο και παρολίγον να προκαλέσουν παγκόσμιο πόλεμο με τη δράση τους στο Κίεβο πριν τρία χρόνια. Αυτή η ιστορία δεν έχει τελειώσει. Και ίσως, ένας από τους πολλούς λόγους που γίνονται αυτά που τώρα γίνονται στο νησί, τόσο βιαστικά και τόσο επίμονα, να σχετίζεται με την προετοιμασία μεγάλου πολέμου. Η Κύπρος είναι ιδανική αλλά και απαραίτητη για να περικυκλωθούν οι ρωσικές δυνάμεις στη Συρία.
Οι δυνάμεις αυτές έχουν αποδείξει επανειλημμένα ότι μπορούν να οδηγούν το κράτος των ΗΠΑ και την ΕΕ στην ανάληψη των πιο αποσταθεροποιητικών και επικίνδυνων δράσεων διεθνώς. Ακόμα και τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα παραπλάνησαν, όπως ο ίδιος ομολόγησε, στην περίπτωση της Λιβύης. Προφανώς και σε αρκετές άλλες, που δεν ομολόγησε.
Οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες των επιτιθέμενων
Το νέο αυτό κύμα της επίθεσης κατά του ελληνισμού είναι σε πλήρη εξέλιξη και ήδη σημειώνει μεγάλες επιτυχίες.
Μια τέτοια επιτυχία είναι η υπαγωγή της Κύπρου σε νομικό καθεστώς αποικίας, η επιστροφή της δηλαδή στο προ του 1959 νομικό status της. Μέχρι πριν από τρεις μέρες, η προσπάθεια λύσης του κυπριακού γινόταν από τους ηγέτες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που υποτίθεται ότι διαπραγματεύονταν μια λύση, την οποία θα ενέκριναν ή θα απέρριπταν οι πολίτες του κυπριακού κράτους. Τώρα, έχει συσταθεί μόνιμη διεθνής διάσκεψη, στην οποία τρεις ξένες χώρες, χωρίς την παρουσία του κυπριακού κράτους, συζητούν για το μέλλον της Κύπρου. Αν αυτό δεν συνιστά ένα πραξικόπημα, τότε τι είναι πραξικόπημα; Αν αυτό δεν είναι αποικιοκρατία, τι είναι η αποικιοκρατία;
Ως αποτέλεσμα της σύγκλησης και μόνο της Διάσκεψης, η Ελλάδα και η Κύπρος αποδέχθηκαν την αναβίωση των συμφωνιών της Ζυρίχης και Λονδίνου που θεωρούσαν έκπτωτες μετά την τουρκική εισβολή του 1974.
Μερική ακύρωση της Πράξης ‘Ενταξης στην ΕΕ
Η σύγκληση της Διάσκεψης της Γενεύης θέτει σε αμφισβήτηση την Πράξη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, δηλαδή το καθεστώς πλήρους και ανεμπόδιστης κυριαρχίας που απολαμβάνει κάθε μέλος της ΕΕ.
Ξένα στρατεύματα
Αυτά για αρχή. ‘Εχουμε και μεις ακούσει όσα μας λένε οι τηλεοράσεις ότι η Αθήνα δεν δέχεται εγγυήσεις και ξένα στρατεύματα. Αυτό όμως είναι απολύτως ανακριβές, τμήμα της προσπάθειας παραπλάνησης του ελληνικού λαού, και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, διότι αν δεν τα δέχεται, δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος σύγκλησης αυτής της διάσκεψης. Εκτός αν περιμένει κάποιος την τουρκική κυβέρνηση να πάει στη Γενεύη και να ανακοινώσει την αποχώρηση των δυνάμεών της από την Κύπρο και την παραίτησή της από την ιδιότητα εγγυητή και τα δικαιώματα επέμβασης που προβλέπει η Ζυρίχη και το Λονδίνο.
Το συμπέρασμα είναι απολύτως σαφές και επιβεβαιώνεται άλλωστε από την προσεκτική ανάγνωση των δηλώσεων και του κ. Αναστασιάδη, δυστυχώς όμως και του κ. Κοτζιά. Παίζοντας όμως με τα μηχανάκια μας και σε καθεστώς καθημερινής προσπάθειας αποβλάκωσής μας από τις τηλεοράσεις, σταματήσαμε να διαβάζουμε και χάσαμε προ πολλού την ικανότητα να σκεφτόμαστε, τουλάχιστο θέματα που δεν άπτονται στενά της τσέπης μας.
Με άλλα λόγια, επιδιώκεται δια της Γενεύης η αναίρεση των βασικών προβλέψεων των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας, και ειδικά αυτής που ζητά την άμεση αποκατάσταση της πλήρους κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων, χωρίς να τη συνδέει με το αν θα υπάρξει και τι λύση και χωρίς να προβλέπει βεβαίως κανενός είδους μεταβατικές περιόδους και χρονοδιαγράμματα, “δεσμευτικά” (σιγά αδέρφια που θα δεσμεύσετε τον Ερντογάν) ή μη.
Αυτό είναι το αντικείμενο των τριμερών συζητήσεων που ήδη άρχισαν μεταξύ εμπειρογνωμόνων Ελλάδας, Βρετανίας και Τουρκίας (δεν ξέρω αν θα φωνάξουν και κανέναν ιθαγενή κει πέρα) που θα καταλήξει σε συνάντηση των τριών Υπουργών Εξωτερικών. (Ξανά τρόικα, επιδημία πια κατάντησαν).
Το δικαίωμα στην Αυτοάμυνα και στα μέσα επιβολής της τάξης και της κυριαρχίας
Επιπλέον η Κυπριακή Δημοκρατία έχει ένοπλες δυνάμεις, την Εθνοφρουρά της. ‘Οπως όλα τα κράτη του κόσμου έχει κι αυτή το δικαίωμα της αυτοάμυνας και το μέσο να το ασκήσει, όπως .και το μέσο επιβολής της κυριαρχίας της, αν υπάρχει λόγος, δηλαδή την αστυνομία. Τώρα διαβάσαμε έκπληκτοι τον κ. Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδος να μας εξηγεί ότι θα προτείνει, όχι για τη δική του, αλλά για μια άλλη χώρα, την ανάπτυξη διεθνούς αστυνομίας. Εμείς δεν ξέρουμε πολλά κράτη που να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Αφού εμείς οι ‘Ελληνες έχουμε κάνει τέτοιες καταπληκτικές εφευρέσεις, τότε να καταργήσουμε και μεις τον στρατό μας και την αστυνομία μας να εξοικονομήσουμε και πολλά χρήματα. Αν μάλιστα τύχει και μπει ο στρατός του Ερντογάν στη Θράκη ή σε κανα νησί, να κάνουμε μια συμφωνία μαζί του με πολυετές “δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα αποχώρησης”. Εμπρός στον δρόμο που άνοιξε ο Αναστασιάδης.
Kατά συνέπεια η Γενεύη αποσκοπεί επίσης στην οικειοθελή παραίτηση της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα πιο βασικά δικαιώματα και ιδιότητες των κυριάρχων και ανεξαρτήτων κρατών όπως τις αναγνωρίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ. Πολύ προτού δοθεί στους Κυπρίους, αν τελικά δοθεί, η δυνατότητα να πούνε τη γνώμη του για όλα αυτά.
O k. Aναστασιάδης επιπλέον φώναξε στη Γενεύη την ΕΕ και τον ΟΗΕ για ένα βασικό λόγο, να νομιμοποιήσουν διεθνώς αυτό το έγκλημα, δηλαδή για να επιχειρήσει να ενσωματώσει τα νομικά αποτελέσματα της Γενεύης σε αποφάσεις της ΕΕ και του ΟΗΕ.
Ο Αναστασιάδης, που πηγαίνοντας στη Γενεύη είχε χάσει το καπελάκι του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, αύριο θα το ξαναβρεί, και θα πάει ως Κύπρος στην ΕΕ και τον ΟΗΕ να ζητήσει την έκδοση αποφάσεων που να νομιμοποιούν όλα αυτά. Εκεί θα εκπροσωπεί την Κύπρο, το κράτος που υπέστη εισβολή, δεν θα εκπροσωπεί τους Ελληνοκύπριους. Ποιός τώρα θα πει όχι στο θύμα του βιασμού αν πάει μόνο του και πει στο δικαστήριο, μπα δε με βίασε, συμπαθητικός είναι και λέμε να παντρευτούμε τώρα.
Και επειδή μπορεί κανείς να μου πει, αν και μάλλον δεν θα συμβεί αυτό, δεν συμφέρει η πολλή κουβέντα, όπως είπε μια μέρα ο Κυπριανού στον Ακιντζί, όταν βγήκε και είπε την αλήθεια για τη Γενεύη, μπορεί όμως να μου πει ότι τέτοια πράγματα προβλέπονται για την Κύπρο επειδή δεν υπάρχει άλλος τρόπος να φύγουν οι Τούρκοι από το νησί, τους απαντώ ευθύς αμέσως: Πρώτον ότι η Τουρκία δεν έχει καμία απολύτως πρόθεση να φύγει από πουθενά, όπως μπορεί να καταλάβει και ένα μικρό παιδί. Δεύτερον, αυτά τα μέτρα κατάργησης της κρατικής κυριαρχίας της Κύπρου δεν τα προέβλεψαν έστω για την τουρκοκυπριακή ζώνη, αλλά και για την ελεύθερη σήμερα Κύπρο.
Δηλαδή, η διάσκεψη της Γενεύης δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να νομιμοποιεί το αποτέλεσμα της εισβολής του 1974, αλλά και κάτι ακόμα, να καταργεί την κυπριακή κυριαρχία (προς το παρόν τους τίτλους, αύριο και το πραγματικό κράτος εκεί) στην περιοχή που απέμεινε ελεύθερη).
Αυτά κατάφερε ήδη η Γενεύη. Θάχε ίσως καταφέρει και πολύ περισσότερα, αν ο Ερντογάν είχε αφήσει να γίνουν (Ο θεός να τον έχει καλά, κοιτάζοντας το δικό του συμφέρον, προστατεύει και το δικό μας και την ειρήνη), αν διάφοροι διεθνείς παίκτες δεν έκαναν δεύτερες σκέψεις για το τι πάει να γίνει κι αν μερικοί Χριστιανοί δεν έβαζαν εγκαίρως τις φωνές.
Είναι εξαιρετικά παρήγορο το γεγονός ότι τέσσερα κόμματα της Κύπρου διαχώρισαν, έστω και την υστάτη, τη θέση τους. Είναι ένα πρώτο βήμα που χρειάζεται ασφαλώς τώρα να ολοκληρώσουν.
‘Αλλωστε ο κ. Ακιντζί συνιστά φωτεινό παράδειγμα και ηγέτη και νοικοκύρη. Δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. ‘Εστειλε στον διεθνή συμβολαιογράφο, τον ΓΓ του ΟΗΕ, επίσημη και πρωτοκολλημένη επιστολή, για να του πει δεν υπάρχει καμία Κυπριακή Δημοκρατία στη Γενεύη. Μήπως κάποιος, εξ ονόματος του κυπριακού λαού, πρέπει να στείλει κι αυτός εξώδικα, να πει ότι το νησί ανήκει στον λαό του, σε κανέναν άλλο και δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο διαπραγμάτευσης τριών άλλων κρατών; Λέω εγώ τώρα, ο αφελής ίσως.
Στην Κύπρο περιμένουν το δημοψήφισμα όπως οι Γάλλοι τον Χίτλερ στη γραμμή Μαζινό (και οι ‘Ελληνες στα οχυρά του Ρούπελ). ‘Οταν και αν γίνει αυτό το δημοψήφισμα, δεν θα έχει πολύ νόημα το τι θα ψηφίσουν γιατί θα έχουν απωλέσει προ πολλού τη νομική πραγματικότητα του κράτους τους. Και θα εκβιαστούν να μην ψηφίσουν διαφορετικά γιατί αν το πράξουν, θα κινδυνεύσουν να έρθουν σε σύγκρουση με όλο τον κόσμο και να οδηγηθούν σε χάος.
Σε επόμενο άρθρο θα επιδιώξουμε, όσο είναι δυνατό να ανιχνεύσουμε τις πρακτικές συνέπειες αυτού του νομικού πραξικοπήματος. Δεν σταματάει ασφαλώς στη Γενεύη η συνωμοσία, η πρόθεση είναι να συνεχιστεί στο εσωτερικό το νησιού. Αν πάντως οι Κύπριοι πιστεύουν ότι αυτά θα μείνουν στα χαρτιά και θα τους μείνει στο χέρι το κράτος και το δημοψήφισμα, τότε να πάνε να γράψουνε το σπίτι τους σε κανέναν τρίτο και να δούνε μετά τι θα συμβεί.
