ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ ΕΕ-ΡΩΣΙΑΣ - ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥΣ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Φαβορί για την νίκη απέναντι στην Μαρίν Λεπέν στις κρίσιμες γαλλικές προεδρικές εκλογές του 2017 θεωρείται ο Φρανσουά Φιγιόν ο οποίος κέρδισε με ευκολία τις προκριματικές εκλογές της γαλλικής Κεντροδεξιάς προκαλώντας ικανοποίηση στην Μόσχα αφού και αυτός όπως και η Λεπέν πιστεύουν στην προσέγγιση της Γαλλίας με την Ρωσία
Η αναμέτρηση των δύοπρώην πρωθυπουργών κατέληξε σε περίπατο του Φ.Φιγιόν: Ο υπερσυντηρητικός Φρανσουά Φιγιόν και ο πιο μετριοπαθής Αλέν Ζιπέ, ο οποίος μάλιστα είχε ξεκινήσει την εσωκομματική μάχη ως φαβορί ελέω δημοσκοπήσεων οι οποίες για άλλη μια φορά «ξεβρακώθηκαν» (θα πρέπει να ανοίξει μεγάλη συζήτηση για τον ρόλο τους πλέον) και εκτός από την εμπειρία του στην πρωθυπουργία και το υπουργείο Εξωτερικών, είχε και επιτυχημένη θητεία στη δημαρχία του Μπορντώ.
Έτσι λοιπόν οι δημοσκοπήσεις είχαν «εξαφανίσει» τον Φρανσουά Φιγιόν ο οποίος έκανε περίπατο στον πρώτο γύρο και στον δεύτερο γύρο των προκριματικών εκλογών για το χρίσμα της Κεντροδεξιάς, με καταμετρημένο τον 50% των ψήφων, κέρδιζε το 68% των συντηρητικών ψηφοφόρων έναντι μόλις 31% του Ζιπέ προκαλώντας απορίες για τα ευρήματα των ερευνών
Εκτός μάχης είχε μείνει από τον πρώτο γύρο ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, τελειώνοντας ουσιαστικά την πολιτική του καριέρα. Οι ψηφοφόροι δεν τον ήθελαν διότι είχε συνεργαστεί με την Α.Μέρκελ η οποία για τους υγιείς πλέον Γάλλους αποτελεί «κόκκινο πανί».
Δεν είναι τυχαίο επίσης που ο Γάλλος πρόεδρος Φ.Ολάντ θεωρείται ότι στις προεδρικές εκλογές δεν θα μπει ουτε στον β' γύρο.
Έτσι οι Ρώσοι μετά το θετικό αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών με την νίκη του Ντόναλντ Τραμπ όπου μπορούν να συνενοηθούν με έναν άνθρωπο που έχει επιχειρηματικό μυαλό και επιθυμεί το αμοιβαίο κέρδος αυτή την αλλαγή περιμένουν να την δουν και εντός της ΕΕ με αποτέλεσμα η Α.Μέρκελ να κινδυνεύει να μείνει μόνη της στην αδιέξοδη αντιρωσική πολιτική της.
Θεωρείται πιο πραγματικός Δεξιός και ως ο μόνος που μπορεί να κερδίσει την Λεπέν αυτός ήταν και ο λόγος που οι ψηφοφόροι του Ρεπουμπλικανικού κόμματος τον επέλεξαν.
Επί τέσσερα χρόνια, μεταξύ 2008 και 2012, ο Φιγιόν πρωθυπουργός τότε της Γαλλίας και ο Πούτιν πρωθυπουργός της Ρωσίας συνεργάστηκαν στενά και όπως όλοι ξέρουν η «χημεία» των ηγετών είναι αυτή που φτιάχνει τις διεθνείς σχέσεις.
Ο Φρανσουά Φιγιόν θεωρείται γκολικός και ως τέτοιος έχει φιλορωσική πολιτική ακριβώς όπως είχε και ο μέγιστος ηγέτης Τσαρλς Ντε Γκολ: «Πρέπει η Γαλλία να μιλάει με τη Ρωσία για να δείξει την ανεξαρτησία της απέναντι στην Αμερική» συνήθιζε να λέει ο Φ.Φιγιόν.
Η βασική αρχή του Φρανσουά Φιγιόν είναι η ακόλουθη: «Διατηρούμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία, η οποία έχει μια εξωτερική πολιτική δυναμική και σαφή, χωρίς να μας ενδιαφέρει η εσωτερική της πολιτική.»
Σημειώνεται ότι και ο Ν.Τραμπ έχει συμφωνήσει να μην ανακατεύεται στα εσωτερικά της Ρωσίας.
«Η Ρωσία βρίσκεται στον δρόμο της δημοκρατίας» λέει ο Φ.Φιγιόν αν και θεωρεί ότι ακόμα υπάρχουν βήματα να γίνουν «αλλά από την άποψη της λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος έχει γίνει πρόοδος» και προσθέτει «Οταν θέλαμε να πολεμήσουμε τον ναζισμό δεν είχαμε πρόβλημα να συμμαχήσουμε με τον Στάλιν».
Ο Φρανσουά Φιγιόν είναι πεπεισμένος ότι με διάλογο με τον Ρώσο πρόεδρο όλες οι διαφορές στην ουκρανική κρίση θα είχαν εξαφανιστεί. Άλλωστε ο Φιγιόν γνωρίζει ότι ο νόμιμος πρόεδρος της χώρας ο Β.Γιανουκόβιτς ανετράπη από τις οργανωμένες διαδηλώσεις στο Κίεβο οι οποίες υποστηρίζονταν από Βερολίνο και Ουάσιγκτον.
Όλοι θυμούνται την τότε υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ να πηγαίνει στην πλατεία Μαϊντάν μαζί με τον νυν Αμερικανό πρεσβευτή στην Αθήνα Τζέφρι Πιατ και να μοιράζουν φρατζόλες ψωμί στους διαδηλωτές!
Ο Φιγιόν έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί υπέρ της άρσης των κυρώσεων κατά της Ρωσίας, τις οποίες αποφάσισαν οι ευρωπαίοι μετά την ρωσική ανάκτηση της Κριμαίας, τον Μάρτιο του 2014.
Ο Φιγιόν πιστεύει ότι η Κριμαία και ο πληθυσμός της, στην πλειοψηφία τους Ρώσοι (90% είναι Ρώσοι) έχουν δικαίωμα να διαλέξουν που θα πάνε κάτι που άλωστε έκαναν με δημοψήφισμα.
Και πράγματι, με αφορμή τη Συρία ο Φρανσουά Φιγιόν εξέφρασε τη βασική του διαφωνία με την επίσημη πολιτική της Γαλλίας.
Ο Guardian υπενθυμίζει ότι ο Φιγιόν είναι ένας θαυμαστής της Μάργκαρετ Θάτσερ. Είναι ο πολιτικός που υπόσχεται ένα σοκ για τη Γαλλία, τουλάχιστον στην οικονομία.Άλλωστε καμιά φορά χρειάζεται ένα σοκ για να συνέλθει μια οικονομία όπως έγινε και στην Βρετανία
Ο Φρανσουά Φιγιόν κατάγεται από το Λε Μαν της βόρειας Γαλλίας, μία πόλη που φημίζεται για τους αγώνες ταχύτητας και την περίφημη διοργάνωση «24 ώρες του Λε Μαν».
Ο ίδιος δηλώνει φανατικός οπαδός του αυτοκινήτου.
Είναι πιστός στις αξίες του συντηρητισμού και της καθολικής εκκλησίας: είναι απόφοιτος Νομικής, διαμένει με την οικογένεια και τα πέντε παιδιά του σε πύργο που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα στη νοτιοδυτική Γαλλία, τηρεί κριτική στάση απέναντι στο Ισλάμ, θέλει να επιβάλει αυστηρούς ελέγχους στα μουσουλμανικά τεμένη και να περιορίσει την πρόσβαση των αλλοδαπών στο γαλλικό σύστημα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας.
Στο πεδίο της οικονομίας ο Φιγιόν θεωρείται θιασώτης του ακραιφνούς φιλελευθερισμού και θαυμαστής της Μάργκαρετ Θάτσερ.
Υπόσχεται να περιορίσει κατά 100 δισ. ευρώ τις δημόσιες δαπάνες και να περικόψει 500.000 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων.
Επιπλέον, δηλώνει ότι θα θυσιάσει «ιερές αγελάδες» της γαλλικής εργατικής νομοθεσίας, όπως την εργάσιμη εβδομάδα των 35 ωρών, ενώ θα αυξήσει και τα όρια συνταξιοδότησης. Την ίδια στιγμή πάντως, επιδιώκει να μειώσει αισθητά τη φορολογία των επιχειρήσεων, με στόχο να προσφέρει επενδυτικά κίνητρα και να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της γαλλικής οικονομίας.
«Συμβολίζει την απόλυτη σοβαρότητα. Στις δημόσιες εμφανίσεις του είναι συγκροτημένος, επιδεικνύει μετριοπάθεια και πλήρη αυτοκυριαρχία», επισημαίνει στην Deutsche Welle ο πολιτικός επιστήμων Ντομινίκ Γκρίλμαγερ, ερευνητής στο Γαλλογερμανικό Ινστιτούτο του Λούντβιγκσμπουργκ.
Υπό τον Νικολά Σαρκοζί ο Φιγιόν κατόρθωσε να παραμείνει στον πρωθυπουργικό θώκο για πέντε ολόκληρα χρόνια, από το 2007 έως το 2012, χωρίς να υποπέσει σε κάποιο σφάλμα.
Ήταν ο πρώτος πρωθυπουργός στη Γαλλία που κατάφερε να ολοκληρώσει μία πλήρη θητεία.
Σε πολλές περιπτώσεις το πρόγραμμά του φαίνεται παρόμοιο με εκείνο της καθαρής δεξιάς Μαρίν Λεπέν και αυτό επίσης θεωρείται μεγάλο ατού για να την κερδίσει στις εκλογές.
