Οι δανειστές με αδίστακτο τρόπο απαιτούν να βάλουμε “λουκέτο” στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Τα πραγματικά τους κίνητρα θα τα μάθουμε πολλά χρόνια μετά. Προς το παρόν μόνο υποψίες μπορούμε να ΄χουμε.
Δεν θα σταματήσουν να ζητούν να κόψουμε κι άλλα χρήματα από τις αμυντικές μας δαπάνες και ειδικά από τους μισθούς των στελεχών. Γιατί αυτό που φαίνεται ότι ενδιαφέρει να πληγεί περισσότερο είναι το ανθρώπινο δυναμικό των ΕΔ.
Όλα αυτά όμως θα έπρεπε να μας είχαν κάνει πολύ προσεκτικούς στο πως διαχειριζόμαστε τα κονδύλια που ακόμη υπάρχουν για τις ΕΔ. Θα έπρεπε να έχουμε κόψει με το μαχαίρι οτιδήποτε δίνει δικαιώματα στους δανειστές. Θα ΄πρεπε να ‘χουμε γίνει όπως είπε και στη δήλωσή του που προκάλεσε σάλο, ο Επίτιμος Α/ΓΕΣ Χρίστος Μανωλάς, “Ισραήλ”. Όχι μόνο σε επίπεδο στρατιωτικό αλλά και σε οικονομικό.
Τι εννοούμε; Θα εξηγήσουμε αναλαμβάνοντας το ρίσκο κάποιοι να μας χαρακτηρίσουν “μίζερους”.
Υπάρχουν χρήματα που μπορούμε να γλιτώσουμε χωρίς να πειραχθεί ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ από τη τσέπη των στελεχών.
Μερικά παραδείγματα αρχίζοντας από τα πιο πρόσφατα:
• Γιατί έπρεπε να γίνει αεροπορική επίδειξη στον Φλοίσβο για την εορτή της ΠΑ; Για να τιμήσουμε τα εν ενεργεία στελέχη της και τους απόστρατους; Πολύ περισσότερο τους νεκρούς μας; Η καλύτερη τιμή που έχουμε να τους κάνουμε είναι να μπορεί η ΠΑ να δουλεύει σε κανονικούς ρυθμούς. Με διαθεσιμότητες τουλάχιστον μέσα στα προβλεπόμενα όρια. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται χρήματα που πρέπει να εξοικονομηθούν από παντού. Από κάθε τι περιττό. Οι αεροπορικές επιδείξεις αλλά και οι πτήσεις βετεράνων της ΠΑ με μαχητικά είναι κατά τη γνώμη μας αχρείαστες δαπάνες. Με τα χρήματα που σπαταλάμε σε τέτοιες εκδηλώσεις θα μπορούσαμε να είχαμε καλύψει “τρύπες”.
• Έχει ελέγξει κάποιος προσφάτως τι πληρώνουμε για θέσεις εξωτερικού; Όταν ξεκίνησε η κρίση έκλεισαν πάρα πολλές θέσεις εξωτερικού. Ήταν η εποχή υπουργίας του Πάνου Μπεγλίτη. Περνώντας ο καιρός και αλλάζοντας οι (μετά τον Μπεγλίτη) υπουργοί άρχισαν ξανά να “ανοίγουν” ή και να ξανανοίγουν αχρείαστες θέσεις στο εξωτερικό. Όλα αυτά κοστίζουν και κοστίζουν πολλά.
• Έχουμε κάνει την πρόσθεση των αποδεδειγμένα αχρείαστων θέσεων; • Έχουμε κάνει την πρόσθεση των εξόδων;
• Έχουμε εικόνα για το πόσοι υπηρετούν, που και τι δουλειά κάνουν;
• Έχει ρίξει κάνεις μια ματιά στις επίσημες ιστοσελίδες των Γ.Ε. για το τι διαγωνισμοί γίνονται και τι χρήμα ξοδεύεται κατ’ έτος;
• Έχουν δει τι χρήμα ξοδεύεται ασκόπως στις αναρίθμητες (πέραν των προβλεπομένων) συμμετοχές πολεμικών πλοιων, στρατιωτικών άγηματων και Μουσικής, σε διάφορες εκδηλώσεις και των τριών Όπλων ανά την επικράτεια;
• Είναι αλήθεια ότι κάποιοι τους οποίους πληρώνουμε στο εξωτερικό έχουν μαζί τους όχι μόνο οδηγό και ασφάλεια, αλλά ακόμη και μάγειρα και φωτογράφο;
• Υπάρχει λόγος να ξοδεύονται τεράστια ποσά για το περιβόητο Monterey της Καλιφόρνια των ΗΠΑ, όταν τα Ελληνικά Πανεπιστήμια μπορούν επάξια να καλύψουν όλες τις πραγματικές ανάγκες για εκπαίδευση και μετεκπαίδευση, στις Ε.Δ.;
• Μια χώρα σε κρίση, όπως η Ελλάδα δεν θα΄πρεπε όλα αυτά να τα είχε κόψει με το μαχαίρι, καθώς να μπει και τάξη στα Επιδόματα Κινδύνου και να τα λαμβάνουν αυτοί που πραγματικά τα δικαιούνται κι όχι ο καθένας που κάνει “ταξιδάκια αναψυχής” είτε με αερόπλανο, είτε με ελικόπτερο, είτε με υποβρύχιο; Γιατί τ΄ ανεχόμαστε; Υπάρχει η Πολιτική βούληση να μπει μια τάξη στις άσκοπες και χαριστικές δαπάνες των Γ.Ε.;
Πολλά στελέχη των ΕΔ θα έχουν να πουν πολλά και να αναφέρουν παραδείγματα δαπανών που θα μπορούσαμε να είχαμε εδώ και καιρό αποφύγει. Δεν έχουν κοπεί επειδή κάποιοι δεν θέλουν να ενοχλήσουν συνήθειες και ταμπού άλλων εποχών. Κι αυτοί οι κάποιοι βρίσκονται στα υψηλά κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας. Ακόμη και οι Αρχηγοί…οι οποίοι θυμούνται τον ρόλο του “συνδικαλιστή” μόνο όταν πρόκειται για “κεκτημένα” που και να χαθούν, δεν χάνει τίποτα το προσωπικό που δίνει τη μάχη κάθε μέρα στις μονάδες.
Δεχόμαστε επίθεση χωρίς αμφιβολία από τους δανειστές οι οποίες εκπροσωπούν χώρες και συμφέροντα που επιθυμούν να είμαστε αιωνίως χρεωμένοι και ανήμποροι. Σε τέτοιες καταστάσεις δεν πρέπει να κοιτάμε πως θα σώσουμε τα περιττά, αλλά πως θα διατηρήσουμε τα απαραίτητα για την επιβίωσή μας.
Θα πουν πολλοί -αυτοί που θα μας κατηγορήσουν για μιζέρια- ότι “θα σωθούμε αν δεν πετάξουν οι τρεις βετεράνοι για την εορτή της ΠΑ”; Θα σωθούμε απ΄ όλα αυτά τα “μικρά” που κανείς μας δεν τα μετρά όπως πρέπει. Αν τα προσθέσουμε όμως θα διαπιστώσουμε ότι αυτά τα “μικρά” θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τις ΕΔ από πολλά προβλήματα. Κυρίως όμως θα μετέδιδαν προς τους δανειστές, αλλά και προς το προσωπικό, ότι έχουμε συναίσθηση της κατάστασης, είμαστε έτοιμοι να “ματώσουμε” όπου και όπως ΕΜΕΙΣ θα επιλέξουμε και το κυριότερο, έχουμε τη δύναμη να πούμε όχι στις ύποπτες περικοπές που προσπαθούν με πείσμα να μας επιβάλλουν.
Γι΄ αυτό ας σοβαρευτούν κι ας συμμαζευτούν αυτοί που λαμβάνουν τις αποφάσεις για τους προϋπολογισμούς των Γ.Ε., στα άκρως απαραίτητα κι εκεί που πρέπει… αν θέλουν να έχουν αξιόμαχες Ε.Δ.
militaire
