Την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, θεωρούνταν από πολλούς ως το απόλυτο όπλο εναντίον πλοίων, καθώς επρόκειτο για τορπίλη που είχε τη δυνατότητα να αναπτύσσει από τριπλάσια έως τετραπλάσια ταχύτητα σε σχέση… με τον ανταγωνισμό, ενώ είχε τη δυνατότητα η εκρηκτική κεφαλή να ήταν μη συμβατική (βλ. πυρηνική).
Η τορπίλη VA-111 Shkval έγινε γνωστή τη δεκαετία του 1970, όταν εισήχθη σε υπηρεσία με το σοβιετικό ναυτικό το 1977 και έλαβε στη Δύση μέσω παρατηρητών των θεμάτων πολεμικής τεχνολογίας, σχεδόν μυθικές διαστάσεις, παρότι η ταχύτητα και μόνο ενός βλήματος, εν προκειμένω υποβρύχιου, δεν αρκεί από μόνη της για να την καταστήσει άτρωτη.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρώσοι ανακοίνωσαν ότι σε εξέλιξη βρίσκεται προσπάθεια σχεδίασης και ανάπτυξης μιας εντελώς νέας γενιάς τορπιλών, που θα λάβουν την ονομασία «Khishchnik», το οποίο σημαίνει «αρπακτικό». Πληροφορίες πολλές δεν υπάρχουν, καθώς όπως είναι φυσικό, οι Ρώσοι κάνουν λόγο για ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα, στα χέρια των ειδικών του σχεδιαστικού γραφείου «Elektropribor».
Το ολίγος περίεργο και συνάμα ενδιαφέρον, είναι ότι η εξειδίκευση του συγκεκριμένου σχεδιαστικού γραφείου είναι στην αεροπορική τεχνολογία. Τι δουλειά έχει λοιπόν με τα ναυτικά συστήματα; Μια αρκετά πειστική εξήγηση είναι, ότι η νέα τορπίλη, στην ουσία είναι ένας «υποβρύχιος πύραυλος» που κινείται με ταχύτητα ως 370 χλμ./ώρα με εμβέλεια 7 χιλιόμετρα, οπότε η ιδέα μπορεί να είναι η χρήση της τεχνολογίας των κινητήρων των «συμβατικών-εναέριων» πυραύλων!
Ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε τη συνήθη ρωσική πρακτική της υπερβολικής διαφήμισης και καλλιέργειας προσδοκιών για κάποιο νέο οπλικό σύστημα που έχουν «στα σκαριά», με βάση τη φήμη και την επιχειρησιακή αξία της Shkval την οποία καλείται να αντικαταστήσει η Khishchnik, είναι λογικό να αναμένεται ένα οπλικό σύστημα υπέρτερων επιχειρησιακών χαρακτηριστικών. Άρα, εξ ορισμού θα παρουσιάζει ενδιαφέρον.
Καταληκτικά, να υπενθυμίσουμε ότι ο κινητήρας της τορπίλης Shkval κινείται με στερεά καύσιμα, ενώ μια συνηθισμένη τορπίλη αναπτύσσει ταχύτητα με την κίνηση των προπελών της. Το μυστικό της VA-111 Shkval είναι ότι καταφέρνει και δημιουργεί γύρω της μιας φούσκα εντός της οποίας ταξιδεύει, σαν σε κενό (δημιουργεί θόλου αέρα στο μπροστινό μέρος, με αποτέλεσμα την απώθηση του νερού – supercavitation), με αποτέλεσμα την εξαφάνιση σχεδόν των αντιστάσεων.
Το πρόβλημα όμως του ήχου που εκπέμπει κινούμενη με τόσο μεγάλη ταχύτητα, την καθιστά ευάλωτη στον εντοπισμό, άρα και στα αντίμετρα που μπορεί να ενεργοποιήσει το πλοίο στόχος για να την εξουδετερώσει. Αυτή την αδυναμία καλούνται να θεραπεύσουν οι νέοι σχεδιαστές της Khishchnik…
defence-point
