24.10.16

Η αμερικανική βοήθεια το “όραμα” του F-35 και η επίσκεψη Ομπάμα


Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η κυβέρνηση επιδιώκει να λάβει αμερικανική στρατιωτική βοήθεια και η Ουάσινγκτον συζητά το αίτημα.Το πρόβλημα είναι ότι η ελληνική πλευρά έχει στόχο πολύ υψηλότερο απ΄ αυτόν που έχουν στο μυαλό τους οι Αμερικανοί! Κι αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα…
Η ιδέα για το αίτημα στρατιωτικής βοήθειας από τις ΗΠΑ,ανήκει στον ΥΕΘΑ Πάνο Καμμένο,ο οποίος έχει το πράσινο φως από τον πρωθυπουργό και κυβερνητικό του εταίρο Αλέξη Τσίπρα και την βοήθεια του ΑΝΥΕΘΑ Δημήτρη Βίτσα.Και οι τρεις στις επαφές που είχαν με την αμερικανική πλευρά έθεσαν το ζήτημα και διέγνωσαν θετικές προθέσεις .
Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις ειδικά σ΄ ότι έχει να κάνει με την άμυνα είναι εξαιρετικές παρά την ανεξήγητη εμμονή του Αμερικανού υπουργού Άμυνας Άστον Κάρτερ να συναντήσει τον Έλληνα ομόλογό του.Παρά την αρνητική στάση του Κάρτερ -που είναι γνωστός και με το παρατσούκλι “Δρ Πόλεμος- οι αμυντικές μας σχέσεις με τις ΗΠΑ χαρακτηρίζονται ως κάτι παραπάνω από θετικές.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλα έχουν λυθεί,τουλάχιστον σ΄ ότι έχει να κάνει με το θέμα της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας.
Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό.Η Ουάσινγκτον που συμφώνησε να δώσει 38 δις δολάρια στο Ισραήλ,στηρίζει με μεγάλα ποσά την Ιορδανία και είναι πρόθυμη να επανεξετάσει την βοήθεια προς την Αίγυπτο,μπορεί πάρα πολύ άνετα να πριμοδοτήσει και την Ελλάδα σ΄ αυτό το τομέα.Το μοναδικό εμπόδιο είναι προφανώς οι αντιδράσεις που θα εισπράξει από την Τουρκία,με την οποία οι σχέσεις της περνούν από “σαράντα κύματα”.Δεν είναι μυστικό ότι στο παρελθόν,κάθε φορά που η Ελλάδα επεδίωξε κάτι που η Τουρκία δεν επιθυμούσε,η Ουάσινγκτον διατήρησε ισορροπίες.Αυτό προσπαθεί να κάνει και τώρα.Τελευταίο γνωστό παράδειγμα είναι αυτό της αγοράς αεροσκαφών από την κυβέρνηση Σημίτη,το 1999.H Αθήνα είχε σχεδόν αποφασίσει να αλλάξει τύπο αεροσκάφους και αντί για F-16 να παραγγείλει F-15.Ο θρύλος λέει ότι ο τότε υπαρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων,στρατηγός Μπιρ είχε διαμηνύσει στην Ουάσινγκτον ,πως στην περίπτωση που η Ελλάδα έπαιρνε F-15 ,θα έπρεπε και η Τουρκία να παραλάβει τον ίδιο τύπο αεροσκάφους.Διαφορετικά θα “έκανε φασαρία” στο Αιγαίο.
Άλλα δεδομένα τότε κι άλλα τώρα όμως.Οι ΗΠΑ μπορεί να θέλουν να τα  ΄χουν καλά με τον Ερντογάν αν και δεν τον συμπαθούν ιδιαίτερα,αλλά από την άλλη θα πρέπει να αποδεχτούν ότι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή ,είναι η μοναδική χώρα στην περιοχή πάνω στην οποία μπορούν να πατήσουν με απόλυτη ασφάλεια.Δεν είναι ούτε εκτίμηση ,ούτε υπερβολή.Είναι η πραγματικότητα την οποία ήδη την γνωρίζουν.Δεν αφορά μόνο στην πολύτιμη από κάθε άποψη Σούδα,αλλά όλη την ελληνική επικράτεια. Οι επιχειρησιακές δυνατότητες που έχουν από την Ελλάδα θα πρέπει να ανταμειφθούν αναλόγως.
Από την άλλη πλευρά θα πρέπει και η ελληνική πλευρά να κατανοήσει ότι θα πρέπει να είναι πιο ευέλικτη και πιο γρήγορη σε αποφάσεις που μάλλον δεν μπορεί να αποφύγει και τις οποίες οι Αμερικανοί αναμένουν εδώ και καιρό.Για παράδειγμα το αμερικανικό σχέδιο για να εξοπλιστούν βαλκανικά κράτη με αεροσκάφη F-16. Ένα σχέδιο για το οποίο αρκετές φορές έχουμε γράψει στο Militaire.gr. Εξυπηρετεί τις ΗΠΑ που επιθυμούν να δουν χώρες όπως η Βουλγαρία,η Ρουμανία κι αρκετές άλλες να αντικαθιστούν τα παλαιά σοβιετικά αεροσκάφη με μεταχειρισμένα F-16.Η Ελλάδα έχει να πουλήσει παλιά F-16 και το αμερικανικό σχέδιο την εξυπηρετεί γιατί δημιουργεί έναν σημαντικό αριθμό πελατών για την ΕΑΒ που θα πρέπει να αναβαθμίσει τα F-16 που θα πουληθούν και στη συνέχεια μπορεί να αναλάβει την τεχνική τους υποστήριξη.Αν σ΄ αυτά προσθέσουμε και τα F-16 της Αιγύπτου -για τα οποία επίσης καθυστερούμε να κινηθούμε- τότε η ΕΑΒ λογικά δεν θα ΄χει πρόβλημα επιβίωσης για αρκετά χρόνια.
Εκτός απ΄ αυτό όμως,με την πώληση των αεροσκαφών θα ελαφρύνει σημαντικά και το κόστος του προγράμματος αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού των δικών μας F-16. Πρόγραμμα για το οποίο δεν υπάρχει κανένας που να διαφωνεί ότι πρέπει να γίνει και μάλιστα γρήγορα.Οι ΗΠΑ αναμένουν από την Αθήνα να ξεκινήσει τις σχετικές τυπικές διαδικασίες που δεν έχουν κόστος,ώστε το πρόγραμμα να αρχίσει να “τρέχει” από το 2018. Να σημειωθεί ότι από τη στιγμή που θα ξεκινήσει ο εκσυγχρονισμός των F-16 θα αρχίσουμε να παραλαμβάνουμε αεροσκάφη μετά από επτά χρόνια.Με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί στη “γειτονιά” μάλλον θα πρέπει να βιαστούμε.
Η ιδέα του F-35
Όσο παράδοξο ,ίσως και προκλητικό κι αν ακούγεται τις μέρες που ζούμε,η άποψη που λέει ότι ο εκσυγχρονισμός των F-16 από μόνο του δεν αρκεί δεν είναι λάθος.Αντιθέτως…Η Τουρκία σύντομα -το 2020 δεν είναι μακρυά- θα πετάξει στο Αιγαίο με F-35.Όσο κι αν εκσυγχρονιστούν τα F-16  η “κόντρα” τους με τα F-35 θα ΄ναι άνιση.
Το πρόβλημα είναι δεδομένο.Χρήματα δεν υπάρχουν.Οι Αμερικανοί έχουν προτείνει μια φόρμουλα για να αποκτήσει επαφή η Ελλάδα με το πρόγραμμα του F-35,αλλά η ελληνική πλευρά και ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος δεν θέλουν μόνο επαφή.Θέλουν να βρεθεί τρόπος ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει έστω μια μοίρα του νέου αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους. Μοναδική προοπτική το σχέδιο που έχουν για την παροχή αμερικανικής βοήθειας.
Κι εδώ επανερχόμαστε στο σημείο που ξεκινήσαμε.Με τις ΗΠΑ να λένε ναι σε μια μικρή οικονομική βοήθεια που θα βοηθήσει στο “συμμάζεμα” των ελληνικών ΕΔ και την Ελλάδα να διεκδικεί πολλά περισσότερα.
Κάπου εδώ ερχεται και το ταξίδι Ομπάμα στην Αθήνα,στις 15 Νοεμβρίου.Ο Ομπάμα είναι πλέον ένας απερχόμενος πρόεδρος και είναι βέβαιο ότι δεν θα λάβει κάποια απόφαση που θα δεσμεύει τον ή την διάδοχό του.Από την άλλη δεν αμφισβητείται ότι η αμερικανική πολιτική σ΄ αυτά τα θέματα έχει συνέχεια. Συνεπώς είναι σχεδόν βέβαιο ότι το ελληνικό αίτημα για στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ θα τεθεί  εκ νέου.
Η Αθήνα καλά κάνει και διεκδικεί την αμερικανική βοήθεια.Και θα πρέπει να συνεχίσει να πιέζει προς αυτή τη κατεύθυνση.Αυτό που πρέπει όμως να έχουν στο μυαλό τους όσοι διαχειρίζονται την υπόθεση,είναι πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ξεπεραστούν “κόκκινες γραμμές” που πιθανότατα θα διαταράξουν το καλό κλίμα στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις και ίσως να μην φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.Καλό θα ήταν να προχωρήσουμε “βήμα-βήμα” και με προσοχή.
militaire