Αμαθείς, αντιγραφείς και οργανολάγνοι

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Δυστυχώς, κάθε φορά που ο κ. Τσίπρας αποφασίζει να μιλήσει ή να ανακοινώσει τις αποφάσεις του για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας, τα πράγματα για τη Δημοκρατία μας χειροτερεύουν.

Και κάθε φορά αποδεικνύεται ότι βρισκόμαστε μπροστά σε έναν πολύ επικίνδυνο συνδυασμό ανικανότητας, αμάθειας και άγνοιας στοιχειωδών θεμάτων και αυταρχισμού, με άμεση πρόθεση επιβολής καθεστώτος λατινοαμερικάνικου τύπου.

Ίσως πέρασε απαρατήρητο, αλλά μιλώντας την Κυριακή στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας περιέλαβε στην ομιλία του και την αναφορά στη γνωστή (σε όλους πλην του ίδιου και των συνεργατών του) φράση «υπάρχουν δικαστές…»

Και ήταν πολύ… θορυβημένος ο άνθρωπος!

Επαναλαμβάνοντας τη φράση του προέδρου της Ν.Δ. «υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα και δεν θα αργήσει η μέρα που η θεσμική εκτροπή που επιχειρείτε θα πέσει στο κενό μαζί με την ίδια την κυβέρνησή σας», διερωτήθηκε ο κ. Τσίπρας: 

«Τι θα πει αυτό; Ομολογία πραξικοπήματος; Τι θα πει υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα; Ποιοι είναι αυτοί που τους ξέρει αυτός κι εμείς δεν τους ξέρουμε; Μήπως ξέρει κάτι που εμείς δεν ξέρουμε; Και προς τι ο απειλητικός τόνος;»

Δηλαδή, ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν αγνοούν (οι άσχετοι) τη γνωστή φράση «υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο», που έκτοτε παραφράζεται κατά περίπτωση.

Ειλικρινά, όσοι έχουμε κατά καιρούς χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη φράση, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πως θα ερχόταν μια μέρα κατά την οποία η Ελλάδα θα αποκτούσε πρωθυπουργό που την αγνοεί.

(Ως γνωστόν, στην Πρωσία του 18^ου αιώνα, ο βασιλιάς Φρειδερίκος, ο οποίος περνούσε τις καλοκαιρινές του διακοπές στα θερινά ανάκτορα έξω από το Πότσδαμ, είχε ενοχληθεί από τον θόρυβο που έκανε ο ανεμόμυλος ενός φτωχού και ταπεινού μυλωνά. Ο βασιλιάς πρότεινε στον μυλωνά να αγοράσει τον μύλο, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Ο Φρειδερίκος απείλησε ότι θα πάρει τον μύλο με τη βία και ο μυλωνάς απάντησε με την ιστορική φράση: «Ναι, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο).

Αυτά που ο κ. Τσίπρας είπε εις απάντηση άλλης μιας επανάληψης της ιστορικής φράσης, θυμίζουν ανέκδοτο με τον Μπόμπο και θα ήταν για γέλια, ακράτητα γέλια (ποιοι είναι αυτοί οι δικαστές, ξέρετε κάτι που δεν ξέρουμε; κλπ) αν δεν ήταν για κλάματα.

Μόνο τρόμο μπορεί να προκαλέσει η σκέψη ότι μας κυβερνούν τόσο άσχετοι και αμόρφωτοι άνθρωποι.

Και σα να μην έφθανε αυτό, ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να… προσθέσει περισσότερους άσχετους στη διακυβέρνηση της χώρας. Αναβαθμίζοντας, όπως είπε και έκανε, την Κεντρική Επιτροπή και την Πολιτική Γραμματεία του κόμματος, δημιουργώντας «ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο που θα δίνει τον τόνο στις μάχες που έχουμε να δώσουμε».

«Η εντολή του Συνεδρίου ήταν το κόμμα μας να αποτελέσει το κέντρο του πολιτικού αγώνα», είπε ο κ. Τσίπρας. «Να αναβαθμιστούν τα πολιτικά του όργανα. Η Κεντρική Επιτροπή και η Πολιτική Γραμματεία. Ώστε να χαράξουν την πολιτική μας στρατηγική στα όρια της εντολής του Συνεδρίου. Αλλά και να έχουν τον καθοριστικό ρόλο σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις. Για την πολιτική μας τακτική αλλά και για την ανοικοδόμηση του κόμματος».

Και ο κ. Τσίπρας, για να μεταφέρει ακόμη καλύτερα το κόμμα στο κράτος (αλλά και για να καταστήσει το κόμμα του συνυπεύθυνο στις αποφάσεις, εξουδετερώνοντας κάθε κριτική) πρότεινε (και έλαβε, καθώς δεν δέχεται και πολλές αντιρρήσεις ως γνήσιο ορφανό του Τσάβες) 11μελές Πολιτικό Συμβούλιο και 16μελές Εκτελεστικό Συμβούλιο, τα οποία, όταν θα συνεδριάζουν μαζί, θα αποτελούν την Πολιτική Γραμματεία.

Από την Κυριακή, στο Πολιτικό Συμβούλιο μετέχουν οι Βάκη Φωτεινή, Βούτσης Νίκος, Δούρου Ρένα, Δραγασάκης Γιάννης, Μπαλάφας Γιάννης, Παππάς Νίκος, Σβίγκου Ράνια, Τζανακόπουλος Δημήτρης, Τσακαλώτος Ευκλείδης, Φίλης Νίκος και Χριστοδουλόπουλου Τασία και στο Εκτελεστικό Συμβούλιο οι Αναγνωστοπούλου Σία, Δημητριάδης Δημήτρης, Ηλιόπουλος Νάσος, Θεοδωρακοπούλου Νατάσα, Καλαμαρά Έφη, Καλκανδής Πέτρος, Καραγεώργος Πέτρος, Κνήτου Κατερίνα, Κοτσακάς Αντώνης, Κυπριανίδου Ερμίνα, Λάμπρου Πάνος, Μανταδάκης Άγγελος, Μπουρνούς Γιάννης, Σκορίνης Νίκος, Υδραίος Μιχάλης και Χριστόπουλος Αλέξης.

Όλοι αυτοί (μαζί με τον πρόεδρο του κόμματος Αλέξη Τσίπρα και τον γραμματέα Π. Ρήγα που φυσικά θα αποτελούν μέλη της Πολιτικής Γραμματείας), δεν θα αποτελούν μόνο την ηγεσία του κόμματος, αλλά το «ενιαίο πολιτικό κέντρο» που θα μας κυβερνά.

Μια ματιά στα ονόματα και όλοι καταλαβαίνουν πως η χώρα πάει κατευθείαν στον γκρεμό.

Όσο για τον κ. Τσίπρα, έχει όπως φαίνεται αποκτήσει όλα τα χούγια του Γ. Παπανδρέου. Ο τελευταίος, συνήθιζε να δημιουργεί διάφορα όργανα, δημιουργώντας συνεχώς επιτροπές και επιτροπούλες, όργανα και οργανάκια, ανακατεύοντας την τράπουλα και βάζοντας τον έναν υπό την επιτροπεία του άλλου.

Τον Οκτώβριο του 2010 δημιούργησε ένα άτυπο όργανο το οποίο ονομάστηκε… διαθεσμικό και το οποίο υποτίθεται ότι θα συνέδεε την κυβέρνηση με την κοινοβουλευτική ομάδα – το ένα τρίτο της οποίας βρισκόταν στην κυβέρνηση.

Προηγουμένως, τον Δεκέμβριο του 2009, ο κ. Παπανδρέου είχε βάλει… «σκιές» στα υπουργεία. Είχε βάλει δηλαδή απλά μέλη του κοινοβουλίου να λειτουργούν ως… σκιώδεις υπουργοί της ίδιας του της κυβέρνησης.

Η οργανολαγνεία και το ανακάτεμα της τράπουλας ήταν γνωστή τακτική του κ. Παπανδρέου ήδη από τον καιρό της δικής του αντιπολίτευσης. Και συνέχισε και μετά, όταν πια είχε φέρει την τρόικα στη χώρα.

Φυσικά, όργανα και οργανάκια πήγαν περίπατο λόγω μνημονίων, αλλά ο κ. Παπανδρέου συνέχιζε να δίνει μάχες οπισθοφυλακών.

Έτσι, τον Νοέμβριο του 2010 – και ενώ ήταν γνωστό πως η χώρα είχε τεθεί υπό επιτροπεία – το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, που συνεδρίασε στις 26 Νοεμβρίου 2010 υπό την προεδρία του κ. Παπανδρέου, αποφάσισε τη σύσταση μιας

τριμερούς επιτροπής, που θα αποτελείτο από εκπροσώπους της κυβέρνησης, του κόμματος και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και η οποία θα ετοίμαζε τα νομοσχέδια σε συνεργασία με τους υπουργούς!

Στη διάρκεια εκείνης της συνεδρίασης ο κ. Παπανδρέου ζήτησε από τα κομματικά στελέχη να υπάρξει «μορατόριουμ ενός έτους για να επιτευχθούν οι εθνικοί στόχοι και να πάει μπροστά η χώρα».

Αυτό ακριβώς έκανε και ο κ. Τσίπρας την περασμένη Κυριακή: Έφτιαξε ένα νέο όργανο αποτελούμενο και από υπουργούς και από βουλευτές και από κομματικούς, υποσχόμενος ότι αυτό θα αποτελεί ένα πολιτικό καθοδηγητικό κέντρο.

Στην πραγματικότητα, είναι γνωστό ότι τέτοια πράγματα δεν γίνονται όταν μια χώρα βρίσκεται υπό επιτροπεία.

Οπότε, είναι προφανές πως – αν και δεν το είπε καθαρά, όπως είχε πράξει ο κ. Παπανδρέου – ο κ. Τσίπρας θέλει να χρησιμοποιήσει το νέο όργανο για να βάλει στο παιχνίδι και τους κομματικούς, ώστε να δώσουν το δικό τους μορατόριουμ στον ίδιο και στην κυβέρνησή του.