3.10.16

«Βόμβα» από Άνθιμο Αλεξανδρουπόλεως: «Λήγει η Συνθήκη της Λωζάνης - Πρέπει να ισχύσει αυτή των Σεβρών» - Αν.Θράκη και Δ.Μικρά Ασία στην Ελλάδα (*****)


Ο ΑΚΡΙΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΟΝ Ρ.Τ.ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΟΠΩΣ ΕΠΡΕΠΕ 

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου
Ότι ήταν επαίσχυντη τελικά για την Ελλάδα η Συνθήκη της Λωζάνης δήλωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος και ότι αυτή πρέπει τάχιστα να αντικατασταθεί με ποιά άλλη με... των Σεβρων!
«Για μας η Συνθήκη της Λωζάννης ήταν επαίσχυντη. Αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί ότι δεν ωφέλησε και την χώρα του, απορώ πως το θυμήθηκε τώρα, λίγα χρόνια πριν την εκπνοή της», δήλωσε ο Σεβασμιώτατος

Ενώ στο ρητορικό ερώτημα που ο ίδιος θέτει στον εαυτό του για το τι θα επακολουθήσει μετά από μια μελλοντική κατάργηση της Συνθήκης της Λωζάνης αναφέρει «Και τώρα τι; Μήπως η Σεβρών;»
Δηλαδή η επιστροφή στην Ελλάδα της Ανατολικής Θράκης και της Δυτικής Μικράς Ασίας.
«Για μας η Συνθήκη της Λωζάννης ήταν επαίσχυντη. Αν ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί ότι δεν ωφέλησε και την χώρα του, απορώ πως το θυμήθηκε τώρα, λίγα χρόνια πριν την εκπνοή της. 
Εξάλλου το αμερικανικό Κογκρέσο κατήργησε την Συνθήκη της Λωζάννης, με μία ψηφοφορία στις 18 Ιανουαρίου 1927, κατά την οποία οι Δημοκρατικοί ψήφισαν «κατά» της συμφωνίας και οι Ρεπουμπλικάνοι «υπέρ».
Αν λάβουμε υπόψη ότι η Τουρκία προχωρώντας ακάθεκτα μετά το πραξικόπημα το δικομματικό σύστημα, διαμορφώνει την δημοκρατική πτέρυγα με τον Ερντογάν και την συντηρητική με τον Ιχσάνογλου, τότε το ερώτημα που είχα δημοσιεύσει πριν δύο χρόνια επανέρχεται αμείλικτο: Και τώρα τι; Μήπως η Σεβρών;»
«Η σημερινή Τουρκία είναι ο χώρος στον οποίο δραστηριοποιήθηκαν δύο πολιτισμοί, ο Ελληνικός και ο Περσικός. Οι σημερινοί Τούρκοι νιώθουν ότι μόνο η χρήση της γεωγραφικής αυτής εκτάσεως τους ανήκει. Γι’ αυτό η τουρκική Κυβέρνηση χρειάστηκε ειδική άδεια για να κτίσει γέφυρα στο Βόσπορο ή για να διέλθει το Istanbul Metrosu στην αντίπερα όχθη. Όσο λησμονούμε το παραπάνω, οι Τούρκοι παριστάνουν τους ιδιοκτήτες και «αποκτούν» δικαιώματα, έστω στο επίπεδο των εντυπώσεων, που όμως, οι διεθνείς συνθήκες δεν τους αναγνωρίζουν.
Η Τουρκία, είναι τεχνητό έθνος-κράτος. Η τουρκική Δημοκρατία είναι γέννημα μιας Συνθήκης, της Λωζάννης το 1923. Άραγε, πόσο διήρκεσε η δυναμική της, πόσο η ισχύς της; Μήπως ήταν ένα «πουκάμισο αδειανό»; Κι αν όχι η επαίσχυντη Λωζάννη; τότε τί; μήπως οι Σέβρες; (Αλήθεια, τί σύμπτωση! η Συνθήκη των Σεβρών υπογράφηκε στις 10 Αυγούστου (1920) και στις 10 Αυγούστου (2014) είναι η ημέρα του πρώτου γύρου των μεθαυριανών προεδρικών εκλογών στην Τουρκία!)»
Τι έλεγε αυτή η περιβόητη Συνθήκη των Σεβρών;
Η συνθήκη όριζε τα εξής: η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα και η υπαγωγή της Ανατόλιας στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.
 
Ο Ε. Βενιζέλος υπογράφει την Συνθήκη των Σεβρών σύμφωνα με την wikipedia
 
Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη. Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτήθει στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακομα οτι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα, κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.
 
Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι. Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούταν και αυτά τα νησιά (η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).
 
Τα στενά των Δαρδανελίων και η θάλασσα του Μαρμαρά αποστρατικοποιήθηκαν και έγιναν προσωρινά διεθνής περιοχή, οι Σύμμαχοι απέκτησαν τον οικονομικό έλεγχο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τέλος καθορίζονταν η ισότητα και τα δικαιώματα των χριστιανικών μειονοτήτων.
 
Η επικύρωση της Συνθήκης δεν έγινε από κανένα συμμαχικό κοινοβούλιο (ούτε από το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους.
 
Η Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάνης) το 1923, με ευνοϊκότερους όρους για την (πλέον) Τουρκία.