24.10.16

Η Άγκυρα πάει για θερμό επεισόδιο: Τουρκικά μαχητικά πέταξαν πάνω από τη νήσο Παναγιά και τη Ζουράφα


ΔΙΠΛΗ ΥΠΕΡΠΤΗΣΗ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΑ ΛΕΤΠΑ 

Ολοταχώς για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο προχωρά όπως φαίνεται η Άγκυρα, με την πραγματοποίηση συνεχών υπερπτησεων πάνω από εθνικό έδαφος.
Η τουρκική Αεροπορία με διπλή υπέρπτηση σήμερα στο κεντρικό και βόρειο Αιγαίο έδειξε τις διαθέσεις της και όλα αυτά στο γενικότερο πλαίσιο των δηλώσεων του Τούρκου προέδρου Ρ.Τ. Ερντογάν περί συνθήκης της Λωζάνης αλλά και "συνόρων" που έχουν στην "καρδιά" τους οι Τούρκοι και στα οποία περιλαμβάνεται μέχρι και η Θεσσαλονίκη. 

Έτσι πιο συγκεριμένα ζεύγος τουρκικών μαχητικών εισήλθε στις 15:07 στο FIR Αθηνών νότια της Χίου και πραγματοποίησε υπέρπτηση πάνω από τη νήσο Παναγιά στα 8800 πόδια, για να εξέλθει από το FIR Αθηνών στις 15:09.
Σχεδόν ταυτόχρονα  άλλο ζεύγος F-16 εισήλθε στις 15:08 στο FIR Αθηνών  νότια της Λήμνου πραγματοποιώντας υπερπτηση σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από τη Ζουράφα στα 1500 πόδια (περίπου 500 μέτρα) για να εξέλθει από το FIR Αθηνών στις 15:14
Σημειώνεται ότι πριν λίγες ημέρες είχε προηγηθεί μια διπλή αναγνωριστική πτήση τουρκικού αεροσκάφους ηλεκτρονικού πολέμου CN-235 επάνω από τη νησίδα Παναγιά του συμπλέγματος των Οινουσσών,η οποία και αξιολογήθηκε πολύ προσεκτικά από τα ελληνικά Επιτελεία.
Τώρα πριν από λίγο είχαμε μια διπλή υπέρπτηση στα πλαίσια ενός ευρύτερου τουρκικού σχεδιασμού.
Και αυτό γιατί οι Οινούσσες αποτελούν το επίκεντρο  του τουρκικού σχεδιασμού στην θαλάσσια έκδοση της περίφημης επιχείρησης BALΥOZ ("Βαριοπούλα") που το 2003 είχε ως κύριο στόχο την πρόκληση πολεμικής σύρραξης με την Ελλάδα (περιλάμβανε εισβολή στην Ελλάδα και κατάληψη του βόρειου Έβρου) με την επιχείρηση "SUGA".
Στις Οινούσσες, η εγγύτητα του νησιού στην Τουρκία καθώς και η ανυπαρξία σοβαρής στρατιωτικής παρουσίας, αφήνει ουσιαστικά στους Τούρκους το πεδίο ελεύθερο για μια σχετικά εύκολη επιχείρηση. 
Η απόφαση για την προετοιμασία ενός σχεδίου πρόκλησης μείζονος κρίσεως με την Ελλάδα με αντικείμενο βραχονησίδες στο Αιγαίο προήλθε από τον τότε Αρχηγό του τουρκικού Ναυτικού, ναύαρχο Özden Örnek, ο οποίος ζήτησε να συσταθούν οι σχετικές επιτροπές μελέτης. 
Oι Οινούσσες έχουν επιλεγεί ως βασικός στόχος γιατί ελέγχουν από τον βορρά τον δίαυλο του Τσεσμέ και από Ανατολάς τη Χίο και ως εκ τούτου προσφέρουν σημαντικό πλεονέκτημα απέναντι στην Ελλάδα. 
Τα νησιά, αυτά κατά το τουρκικό σχέδιο, όπως αυτό προτάθηκε από τον αντιπλοίαρχο Erdin Ιnal και συντάχθηκε τον Ιανουάριο του 2003, θα καταλαμβάνονταν από ολιγομελές τμήμα της δύναμης SAT-SAS του τουρκικού Ναυτικού, η οποίο θα πραγματοποιούσε αποβατική ενέργεια. Μαζί με τη δύναμη αυτή θα συμμετείχε και μια ομάδα αμφίβιων καταδρομέων, η οποία θα είχε ως αποστολή την καταστροφή των υποδομών και των κέντρων διοίκησης των δύο νησιών.
Το τρίτο και μεγαλύτερο κύμα της επίθεσης θα αποτελείτο από δυνάμεις πεζοναυτών. Τόσο οι δυνάμεις των SAT-SAS όσο και οι δυνάμεις των πεζοναυτών ασκούνται κάθε χρόνο στην κατάληψη νησιών, έχουν επομένως αποκτήσει σημαντική εμπειρία από όλα αυτά τα χρόνια εξάσκησης.
Μετά την κατάληψη και των τριών νησιών, το σχέδιο προέβλεπε τον εγκλεισμό του τοπικού πληθυσμού, ο οποίος έφτανε σύμφωνα με την απογραφή του 2001 τα 10.500 άτομα, σε στρατόπεδα, προκειμένου να αποσταλούν αργότερα στην ηπειρωτική Ελλάδα.
Τέλος, αξίζει να σημειωθεί το γεγονός ότι σε μια από τις εκθέσεις σχετικά με το σχέδιο «SUGA» δίνονται οδηγίες για τον χειρισμό των ΜΜΕ όσον αφορά την εξέλιξη της κρίσης και τα αίτια κατάληψης των νησιών.
Το τουρκικό σχέδιο ότι θα διαρκούσε περίπου 15 λεπτά, μερικά λεπτά λιγότερα από όσο χρειάζεται ένα σκάφος να προσεγγίσει το λιμάνι των Οινουσσών από τα τουρκικά παράλια με ήπιο κυματισμό.
Μάλιστα είχε επιλεγεί η προσγείωση στην δυτική πλευρά του νησιού για έναν και μόνο λόγο. Ο χρόνος θα συνέπιπτε με την απόβαση διά θαλάσσης στις Οινούσσες και από τα δυτικά θεωρούσαν ότι η φύλαξη θα ήταν ασθενέστερη.
Είχαν ήδη καταγράψει την περιοχή και τις ζώνες προσγείωσης των ελικοπτέρων από αποστολές πρακτόρων της ΜΙΤ που είχαν μεταβεί ως τουρίστες στα νησιά τα έτη 1998 και 2002. 
Όσον αφορά τις Οινούσσες, η εγγύτητα του νησιού στην Τουρκία και η ανυπαρξία σοβαρής στρατιωτικής παρουσίας άφηνε ουσιαστικά στους Τούρκους το πεδίο ελεύθερο για μια σχετικά εύκολη επιχείρηση. Φυσικά ακόμα και σε αυτή την περίπτωση η εξέλιξη της επιχείρησης εξαρτάται από την αντίδραση των ελληνικών δυνάμεων στη Χίο. 

ΠΗΓΗ: