Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού
Ανατομία μελέτης του ΟΟΣΑ, από το ευρωπαϊκό επιτελείο οικονομικής ανάλυσης GEFIRA , που προβάλλεται από το αμερικανικό οικονομικό δελτίο Zero Hedge, κατακρημνίζει τον τερατώδη προπαγανδιστικό μύθο υπέρ του Ευρώ.
Αποδεικνύει, με παραστατικά διαγράμματα, ότι η επιβολή του κοινού νομίσματος υπήρξε καταστροφική για την βιομηχανία και την ανάπτυξη όλων των χωρών της Νοτίου Ευρώπης. Και ευεργετική για τη Γερμανία.
Με τίτλο « Η υιοθέτηση του Ευρώ υπήρξε κατηγορηματικά επιζήμια για τις οικονομίες της Νοτίου Ευρώπης», το άρθρο του οργάνου GEFIRA, στο Zero Hedge, καταθέτει τα εξής:
«Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι το κοινό νόμισμα εμποδίζει τις λιγότερο παραγωγικές οικονομίες να εξαπατούν, αδυνατίζοντας το εθνικό τους νόμισμα και τις ενισχύει να γίνουν αποτελεσματικότερες και πιο ανταγωνιστικές. Τα στοιχεία βιομηχανικής παραγωγής αποδεικνύουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Η Ιταλία, η Γαλλία, η Ελλάδα και η Πορτογαλία, όχι μόνο σταμάτησαν να παράγουν περισσότερο, αλλά τώρα παράγουν λιγότερο από το 1990 ! Η παρακμή άρχισε αμέσως μετά την εισαγωγή του ευρώ το 2002 !
Τα δεδομένα ανάλυσης του ΟΟΣΑ για την βιομηχανική παραγωγή οδηγούν στα ακόλουθα συμπεράσματα:
1.- Από το 1990 η βιομηχανική παραγωγή (βιομηχανία και κατασκευές) αυξάνονταν σε όγκο γενικά, ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες χώρες.
2.- Η δυσαναλογία μεταξύ της βιομηχανικής παραγωγής στη Γερμανία και στις δυο άλλες μεγαλύτερες οικονομίες της περιοχής του ευρώ, της Ιταλίας και της Γαλλίας, παρουσιάσθηκε ήδη μετά την κρίση του 2001-2002.
3.- Οι οικονομίες της Νότιας Ευρώπης έχασαν την δυνατότητα ανάκαμψης στην βιομηχανική τους παραγωγή με την υιοθέτηση του ευρώ.
1. Η βιομηχανική παραγωγή μπορεί να αυξηθεί.
Στις περισσότερες από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε σε όγκο από το 1990, μολονότι μέγα μέρος από τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις μεταφέρθηκαν από τη Δύση σε αναδυόμενες αγορές. Επιπλέον, σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ελβετία, η Αυστρία και η Γερμανία η παραγωγή ξεπέρασε τα επίπεδα προ της κρίσης του 2008. Ωστόσο, εάν εξετάσουμε την περιοχή του ευρώ ή την Ομάδα των Επτά (G-7), οι αριθμοί είναι ακόμη χαμηλότεροι από το 2008 αλλά οπωσδήποτε υψηλότεροι από το 1990.
2. Η περιοχή του ευρώ έχει πρόβλημα
Μια προσεκτική ματιά στους αριθμούς της ευρωπαϊκής βιομηχανικής παραγωγής μάς σηματοδοτεί καθαρά ότι: κάτι κακό συνέβη μετά το 2000. Πριν την εισαγωγή του ευρώ οι τάσεις εξελίσσονταν προς την ίδια, πάνω κάτω, κατεύθυνση. Στο μεταξύ, μετά την κρίση του 2001-2002, η γαλλική και ιταλική παραγωγή δεν ανέκαμψαν, ενώ η παραγωγή της Γερμανίας είχε τεράστια αύξηση και μπόρεσε γρήγορα να φτάσει στα επίπεδα του 2008, μετά την τελευταία κρίση. Η βιομηχανία στη Γαλλία και στην Ιταλία όχι μόνο δεν ανέκαμψε, αλλά άρχισε να μειώνεται.
3. Η Νότια Ευρώπη δεν θα ανακάμψει με το Ευρώ
Χώρες με εθνικό νόμισμα μπορούν εύκολα να ανορθώσουν την οικονομία τους λόγω ενός απλού μηχανισμού: υποτίμηση. Ένα σχετικά ισχυρό νόμισμα ( ισχυρό σε σχέση με την οικονομική κατάσταση) δεν θα αποτελούσε πρόβλημα για την Ιταλία ή για την Ελλάδα εάν υπήρχαν ακόμη κάποιες δυνατότητες για δανεισμό. Τότε η εσωτερική κατανάλωση θα έδινε ώθηση στην βιομηχανική παραγωγή. Αλλά η Ισπανία, η Ελλάδα, η Ιταλία και η Πορτογαλία δεν είχαν (μετά το ευρώ) ούτε ένα αδύνατο εθνικό νόμισμα ούτε τη δυνατότητα να αναλάβουν περισσότερο χρέος.
Η Βιομηχανία είναι πολύ σημαντική για την οικονομία, επειδή δημιουργεί θέσεις εργασίας και επινοήσεις/εφευρέσεις. Η επικράτεια του ευρώ στη σημερινή μορφή της εμποδίζει την βιομηχανία της Νότιας Ευρώπης να αναπτυχθεί επειδή εκεί λειτουργεί μια οικονομία διαφορετικού τύπου. Οι νότιες οικονομίες δεν είναι χειρότερες από της Γερμανίας. Απλώς χρειάζονται διαφορετικά εργαλεία. Έτσι ο περιορισμός αυτών των οικονομιών με τη γερμανική συνταγή θα καταστρέψει το ευρώ και επίσης την ευρωπαϊκή ενότητα.
militaire
