 |
| Γράφει η Σοφία Βούλτεψη |
Είναι πλέον κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι η χώρα κινδυνεύει στα χέρια της πιο αλλοπρόσαλλης και ανίκανης κυβέρνησης που είχε ποτέ μετά το «Μαύρο 1897».
Ο καθένας λέει και κάνει ό,τι του κατέβει σε μια από τις πιο κρίσιμες περιόδους της Ιστορίας μας.
Η ελευθερία του Τύπου δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός αλλοπρόσαλλου, εκδικητικού και αυταρχικού υπουργού, που τη μια στιγμή καταθέτει τροπολογία για να πέσει μαύρο στα κανάλια εντός πέντε ημερών και την άλλη αποσύρει την τροπολογία επειδή (εκ των υστέρων) μίλησε με τον Πρόεδρο της Βουλής. Την ίδια μέρα μάλιστα που το μεν Συμβούλιο της Επικρατείας συνεδρίασε για τα πεπραγμένα του και ο δε πρόεδρος της Βουλής είχε ανακοινώσει συνεδρίαση με σκοπό τη συγκρότηση ΕΣΡ. Το πρόβλημα από εδώ και πέρα δεν είναι αν θα συγκροτηθεί ή όχι ΕΣΡ. Το πρόβλημα για τη Δημοκρατία είναι η ίδια η παραμονή του κ. Παππά στην κυβέρνηση.
Η ενέργεια της χώρας δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός υπουργού που υπογράφει μνημόνια, υπερταμεία για παράδοση του δημόσιου πλούτου για εκατό χρόνια και ό,τι άλλο του βάζουν μπροστά του, αλλά να υποστηρίζει πως «το πρόγραμμα δεν βγαίνει» και πως «δεν θα πρέπει ούτε στιγμή να λέμε ότι εμείς υιοθετούμε το πρόγραμμα». Ο κ. Σκουρλέτης δεν μπορεί να κρατά στα χέρια του αυτόν τον τόσο νευραλγικό τομέα.
Η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός υπουργού που δηλώνει ότι ο ίδιος και οι σύντροφοί του πιστεύουν στον σοσιαλισμό χωρίς εγγυήσεις, καταφεύγοντας στον ορισμό του Κούντερα για το φλερτ (ότι είναι η υπόσχεση του σεξ χωρίς εγγυήσεις). Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή για να ακούμε τα ευφυολογήματα και τους ανεκπλήρωτους πόθους του κ. Τσακαλώτου.
Και τι άλλο εκτός από αλλοπρόσαλλη μπορούμε να χαρακτηρίσουμε μια κατάσταση όταν ο μεν Σκουρλέτης δηλώνει σχετικά με το ζήτημα του χρέους από το βήμα του συνεδρίου ότι «αν η απομείωση του χρέους συνοδεύεται από ένα μνημόνιο, αντιλαμβάνεστε ότι το ερώτημα “πού βαδίζουμε θα πρέπει να απαντηθεί”», ενώ την προηγουμένη ο αρχηγός του έλεγε το ακριβώς αντίθετο!
Από το ίδιο βήμα του συνεδρίου, σχετικά με το χρέος ο κ. Τσίπρας είχε προειδοποιήσει «δεν υπάρχει θα δούμε» - αλλά δεν είπε λέξη για την απόλυτη βεβαιότητα ότι οποιαδήποτε ρύθμιση του χρέους θα έφερνε ακόμη πιο σκληρά μέτρα.
Και οπωσδήποτε – και πάνω απ’ όλα – η χώρα και η μοίρα της δεν μπορεί να βρίσκεται στα χέρια ενός πρωθυπουργού ο οποίος τολμά να διακηρύσσει ότι το δημοψήφισμά του υπήρξε η μεγαλύτερη στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας μας!
Όταν μια χώρα που βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής κυβερνάται από ένα τέτοιο αμίμητο δίδυμο, όπου ο ένας σβήνει όλες της μεγάλες στιγμές της Ιστορίας μας για να τις αντικαταστήσει με μια γελοιότητα και ο άλλος εξευτελίζει την Ιστορία μας, ευτελίζοντας την κορυφαία πράξη ενότητας της εθνικής μας αντίστασης, για να την αντικαταστήσει με την συνεργασία του με τον πρώτο, τότε η πατρίδα βρίσκεται σε πολύ μεγάλο κίνδυνο.
Και οδεύει με μαθηματική ακρίβεια σε μια ακόμη εθνική καταστροφή…
