Του συνεργάτου μας Δημήτρη Κωνσταντάρα
Δεν βάζω το χέρι μου στο Ευαγγέλιο ότι αυτό που – όπως
αναφέρει το «ΒΗΜΑ» στον «Βηματοδότη» - συνέβη στο Προεδρικό Μέγαρο με τη μητέρα
της Κατερίνας Στεφανίδη και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πράγματι συνέβη. Αν και
δεν το αποκλείω καθόλου. Οι Έλληνες είμαστε «μυστήρια τραίνα». Αλλά κατά τον
«Βηματοδότη», τι ήταν αυτό που ζήτησε η μητέρα της Κατερίνας Στεφανίδη από τον
Προκόπη Παυλόπουλο ο οποίος δεν το περίμενε
; Και γιατί δεν το περίμενε; Δεκαοχτώ
χρόνια βουλευτής και υπουργός ήταν ο κ. Παυλόπουλος. «Όλα» τα έχει ζήσει. Κατά τον «Βηματοδότη» :
« Σε αυτή τη σεμνή τελετή που έλαβε χώρα στο Προεδρικό
Μέγαρο προς τιμήν των oλυμπιονικών με πορτοκαλάδες και βυσσινάδες, συνέβησαν
και ορισμένα αξιοσημείωτα γεγονότα που δεν τα έδειξαν οι κάμερες. Για
παράδειγμα, το αίτημα της μητέρας της Κατερίνας Στεφανίδη (αθλήτρια και αυτή
από την Αρτα) που ζήτησε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο να
φροντίσει ώστε να δοθεί ελληνική υπηκοότητα στον αμερικανό σύζυγο και προπονητή
της κόρης της Μιτς Κρίερ».
Όπως αναφέρει το συνήθως καλό ρεπορτάζ του «Βηματοδότη»,
«ήταν ένα αίτημα που αιφνιδίασε τους πάντες, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να
λέει κάτι για διαρκή άδεια παραμονής στη χώρα μας. Προηγουμένως όμως ο κ.
Παυλόπουλος είχε μια σύντομη συνομιλία με τον προπονητή και σύζυγο της κυρίας
Στεφανίδη: «Do you feel Greek;» τον ρώτησε και αυτός με χαμόγελο του είπε πως
ό,τι έκανε το έκανε για τη χώρα, για την Ελλάδα. Με τη μητέρα Στεφανίδη να λέει με καμάρι στον Πρόεδρο:
«Είναι ο πιο καλός σύζυγος που μπορούσε να βρει η κόρη μου».
Καλά όλα αυτά και ζήτω της και μπράβο της τής θαυμάσιας Κατερίνας για τη χαρά που μας
έδωσε με το χρυσό της μετάλλιο στο επί κοντώ . Και βεβαίως ουδείς θα μπορούσε
να αμφισβητήσει την καταλυτικά θετική συμβολή του Αμερικανού συζύγου της που σύμφωνα
με όλες τις πληροφορίες ήταν ο εξισορροπητικός παράγοντας που κατηύθυνε την
ψυχολογία κυρίως της Στεφανίδη και την βοήθησε αποφασιστικά να φτάσει εκεί που
έφτασε κάνοντας εκατομμύρια Έλληνες να πανηγυρίσουν έξαλλα. Τέτοιους
αφοσιωμένους ανθρώπους χρειάζονται δίπλα
τους οι αθλητές.
Το «ρουσφέτι» που βρήκε – ΑΝ βρήκε- την ευκαιρία να ζητήσει
η μητέρα Στεφανίδη, είναι το λιγότερο. Ελληνίδα είναι, ένα πρόβλημα είχε, τον
πρόεδρο της Δημοκρατίας είχε μπροστά της και το ζήτησε λες και ζητούσε μια
«άδεια δακτυλίου». Το σημαντικότερο ήταν ότι η κυρία Στεφανίδη «στρίμωξε» - ΑΝ
το έκανε- τον κ. Παυλόπουλο , σε μια γιορτή, ενώ προφανώς άκουγαν και άλλοι, μ
ένα αίτημα που ΔΕΝ είναι καθόλου εύκολο να ικανοποιηθεί. Κι εκείνος , αντί να
της κλείσει ένα ραντεβού, ένοιωσε την ανάγκη να της απαντήσει αλλά και να
μιλήσει στον σύζυγο της κόρης της.
Η Προεδρία της Δημοκρατίας πιάστηκε γενικά «ανέτοιμη» γύρω
από τους Ολυμπιακούς. Να παίρνει ο πρόεδρος στο τηλέφωνο τους Ολυμπιονίκες;
Ποιους Ολυμπιονίκες; Μόνο τους χρυσούς; Να βγαίνει μια ανακοίνωση ύστερα από
τις επιτυχίες; Ποιες επιτυχίες; Και τι
δουλειά έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να βγάζει ανακοινώσεις; Να υποδεχτεί τους Ολυμπιονίκες ο Πρόεδρος;
Όλους; Να κάνει τη δεξίωση; Με ποιανού την επιμέλεια; Και ποιους να καλέσει;
Τους μεταλλιούχους; Και αυτούς που «παρά
τρίχα» έχασαν το μετάλλιο; Όσους μπήκαν στην οκτάδα; Όλους όσοι πήγαν στο Ρίο;
Και κάποιους παλιότερους; Συγχωρείται το «λάθος» με την Κορακάκη;
Ποιος είπε ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν παίρνει
σημαντικές αποφάσεις; Αλλά για να τις πάρει….
